Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει αμέσως! Όσο μένει τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η υπόθεση της ανάταξης της χώρας.
Είμαστε ήδη πολύ πέρα από το σημείο του να καταγράφουμε πάλι εδώ μια προς μια τις βλάβες, που έχει μέχρι στιγμής επιφέρει. Αρκεί ως επιτομή το λεγόμενο πρωτογενές πλεόνασμα, που ως προς την Οικονομία συμπυκνώνει όλα τα προηγούμενα.
Δεν υπήρχε κανένας λόγος για να «επιτευχθεί». Πόσο μάλλον έτσι όπως «επετεύχθη» για να αποκληθεί «πρωτογενές πλεόνασμα». Δεν το ζήταγε ούτε η Τρόικα. Δεν ήταν καν στις προϋποθέσεις του Προγράμματος. Είναι χρήματα που στερήθηκε η κοινωνία, άρα η Οικονομία. Μια στις δύο μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα βάλει λουκέτο εντός του έτους εξαιτίας του. Δεκάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που το χρηματοδότησαν, περιμένοντας να βγουν στη σύνταξη, δεν θα έχουν πού την κεφαλή κλίνειν. Οι ήδη αγρίως υπερφορολογηθέντες Έλληνες –πόσο πιο υπερφορολογημένος πια από το να είσαι μισθωτός και να μην έχεις δεκάρα για να πληρώσεις την εφορία;– θα ξαναϋπερφορολογηθούν, και ακόμα περισσότερος κόσμος θα χάσει τη δουλειά του, μέχρι να παρακαλάμε γονατιστοί να ξεπουληθεί το σύμπαν μπιρ παρά, μπας και γλυτώσουμε.
Όλα τούτα, για να επαναλαμβάνει υψαυχώς ο Σαμαράς ό,τι το πιο παλαιοκομματικό σε νοοτροπία, δηλαδή τη χειρότερη εκδοχή της μαυρογυαλούρικης πρακτικής προεκλογικών παροχών. Την ίδια ώρα μάλιστα που όλα, μα όλα τα φερέφωνά του ενοχοποιούν αυτήν ακριβώς τη νοοτροπία ως υπεύθυνη για το κατάντημά μας, oι άθλιοι!
Είμαστε ήδη πολύ πέρα από την κριτική του συστηματικού προπαγανδιστικού ψέμματος. Ως προς τούτο, αρκεί ως επιτομή του το τηλεγράφημα που κυκλοφόρησε χθες το Αθηναϊκό Πρακτορείο, με τη διοχετευμένη «είδηση» ότι «η Τρόικα υποχώρησε σε όλα», ενώ συνέβη το απολύτως αντίθετο –αντίθετο μέχρι κεραίας, για το γάλα, το ψωμί, τα βιβλία, όλα· μόνο με μια μικρή αναβολή για τις απολύσεις σε Δημόσιο κι επιχειρήσεις, ώστε να έχουν περάσει προηγουμένως οι εκλογές.
Είμαστε ήδη πολύ πέρα και από την αηδία για τον ταυτόχρονο και διαρκή εξευτελισμό των πολιτών. Αντιμετώπιση λαού ως απλωμένα χέρια δυστυχισμένων. Μου ‘ρχεται εμετός!
Είναι πολύ κρίμα κι άδικο που έρχονται Ευρωεκλογές. Αν ήταν να γίνουν, όχι Ευρωεκλογές, αλλά βουλευτικές εκλογές, η κυβέρνηση θα μας απάλλασσε από την παρουσία της μιαν ώρα αρχύτερα. Αλλά, δυστυχώς, θα χρειασθεί να τη λουσθούμε κι άλλο. Και μέχρι να πάρει δρόμο, ποιος μας σώζει…
