Η Ελλάδα έχει μερικά 24ωρα που πραγματικά δε μπορεί να ησυχάσει. Όλοι οι δημοσιογράφοι, εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις ασχολούνται με το δράμα των καρκινοπαθών -οι οποίοι δεν είναι έκτακτο περιστατικό-, την απελπισία ατόμων με αναπηρία που ψάχνουν για βοήθεια αλλά δεν υπάρχει πουθενά, στις πρώτες κατασχέσεις πρώτης κατοικίας ανέργων από τις τράπεζες που άρχισαν κιόλας να θεριεύουν. Οι διανοούμενοι αλλά και όλοι όσοι έχουν λόγο στις τηλεοπτικές οθόνες έχουν ορμήσει για να δείξουν με ακλόνητα στοιχεία ποια είναι η πραγματική Ελλάδα που θέλουν να κρύβουν τα γρανάζια του συστήματος. Στον αγώνα παίρνουν μέρος και κινηματογραφιστές με ντοκιμαντέρ που θα προβληθούν στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης δείχνοντας καρέ-καρέ την αγωνία και την καταστροφή απλών ανθρώπων που δε μπορούν να αμυνθούν στις αμείλικτες επιθέσεις που δέχονται οργανωμένα από την κατοχική κυβέρνηση και από όσους συνεπικουρούν.
Για μια ακόμη φορά η συνοχή της κοινωνίας θριαμβεύει απέναντι στο ύπουλο χτύπημα που δέχθηκε εδώ και 5 χρόνια η πατρίδα. Αν δεν υπήρχε αυτή η συνοχή θα είχαμε δημοσιογράφους να ασχολούνται με πληρωμένες συνεντεύξεις για την προώθηση του ναζιστικού ολοκληρωτισμού της ΕΕ προβάλλοντας κάθε λεπτό τις σωτήριες λύσεις για τις εκλογές των δημάρχων των σκουπιδιών. Θα είχαμε κινηματογραφιστές που θα έφτιαχναν ντοκιμαντέρ ελληνογαλλικής παραγωγής με πρωταγωνιστή ανύπαρκτο κατά τα άλλα πρόσωπο στην πραγματική ζωή, αλλά τον αρχηγό του κόμματος της αντιπολιτευόμενης συμπολίτευσης. Θα καθόσουνα να βλέπεις την ατέλειωτη διαφημιστική καμπάνια και προώθηση από τα ΜΜΕ τέτοιων ανούσιων γεγονότων ενώ οι άλλοι μέρα με τη μέρα, λεπτό με το λεπτό θα πέθαιναν.
Θα είχες ανεξάρτητες, ακριβοδίκαιες, πεντακάθαρες τηλεοπτικές περσόνες που θα δημιουργούσαν κόμματα θέλοντας να σε πείσουν ότι η σουπιά είναι είδος που ζει σε Ποτάμι. Ότι η σουπιά δεν έχει πολιτικό παρελθόν και είναι αριστερή με δάνεια από την φιλελεύθερη πολιτική. Ευτυχώς που οι δημοσιογράφοι της Ελλάδας κάνουν το λειτούργημα τους αποδεικνύοντας ότι σκοπός τους είναι η αλήθεια απέναντι στον πολίτη και όχι η κολιγιά τους με το οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα. Αν δεν ήταν τόσο καθαροί οι Έλληνες ρεπόρτερς, τότε θα είχαμε δημοσιογράφους βουλευτές, υπουργούς και υποψηφίους για την Ναζιστική Βουλή της Ευρώπης.
Να γιατί δεν έχει πρόβλημα η Ελλάδα. Γιατί αν είχε πρόβλημα τότε όλα τα παραπάνω θα ήταν μια πραγματικότητα. Όμως όλα τα παραπάνω είναι μια φαντασίωση αποδεικνύοντας ότι τελικά η χώρα δεν έχει πρόβλημα αφού κανείς δεν σπαταλά ούτε ένα λεπτό της ημέρας να δείξει την δήθεν ανέχεια και ένδεια των πολιτών.
Σε ποια άλλη χώρα που το ποσοστό της ανεργίας φθάνει στο 35%, οι διανοούμενοι φτιάχνουν πολιτικές καριέρες;
Σε ποια άλλη χώρα με 2,000,000 ανασφάλιστους πολίτες οι δημοσιογράφοι ασχολούνται με το σώσιμο της Ε.Ε και όχι με τους πολίτες που πεθαίνουν σε ράντζα περιμένοντας τουλάχιστον μία ασπιρίνη;
Σε ποια άλλη χώρα με τον τρίτο πιο φτωχό και κατεστραμμένο λαό στην Ευρώπη, άφθαρτος αριστερός πολιτικός πρωταγωνιστεί σε ντοκιμαντέρ -προεκλογική ευρωπαϊκή καμπάνια- κάνοντας τα θύματα της νέας θηριωδίας της ΕΕ και του ΔΝΤ απλούς κομπάρσους για να γεμίζει το πλάνο του καλλιτεχνικού σκηνοθέτη;
Σε ποια άλλη χώρα ιστορικά που τέλεσε ποτέ υπό κατοχή, τόσα κόμματα δημιουργούνται με πακτωλό χρημάτων χρησιμοποιώντας την ίδια την πραγματικότητα μόνο για να ανεβαίνουν τα εκλογικά ποσοστά;
Σε ποια άλλη χώρα το δικαίωμα της Δημοκρατίας το έχουν μόνο οι πολιτικοί αλλά όχι ο ίδιος ο λαός;
Ή έχουμε πρόβλημα ή δεν έχουμε πρόβλημα. Μέση οδός δεν υπάρχει. Δεν συνάδουν τα ποσοστά της εξαθλίωσης και η παράδοση της εθνικής ανεξαρτησίας με τα ποσοστά των σωτήρων που εμφανίζονται καθημερινά στην υπό κατοχή Ελλάδα. Εκτός κι αν όλα αυτά είναι μια οφθαλμαπάτη, ένα καλό σενάριο σε καλογυρισμένο ντοκιμαντέρ υψηλής κουλτουριάρικης αισθητικής για άοσμες και άχρωμες καταστάσεις και πρόσωπα στην προσπάθεια επιβολής του ολοκληρωτισμού. Αλλά όπως διαπιστώνουμε δεν είναι οφθαλμαπάτη. Και τα ντοκιμαντέρ είναι υπαρκτά και οι χαρούλες στις τηλεοπτικές οθόνες και οι αμέτρητοι σωτήρες που το δικό σου σφαγμένο κεφάλι το κάνουν εξέδρα για να βγάλουν τον πολιτικό τους λόγο.
Τσουβάλια γεμάτα με λόγια πεταμένα στον αέρα με μοναδικό σκοπό να μην αφήσουν κυβικό ελεύθερης ανάσας να γεννήσει ο λαός το νέο. Σαν τηλεπαιχνίδι που σου δίνουν πολλαπλές επιλογές αν και ξέρεις ότι καμία από αυτές δεν είναι αυτή που θα αλλάξει την τηλεζωή σου.-
Εκπομπή 5-3-2014
