 |
| φωτο www.35icho.uoa.gr |
Αποδοχή των μνημονίων και… κεφαλοκυνηγοί
Tην Τρίτη 28/1/14 δημοσιεύτηκε η σύμβαση εργασίας που υπογράφηκε από τα δύο μεγάλα σωματεία της ΕΘΕΛ, το σωματείο οδηγών και το σωματείο τεχνικών αστικών συγκοινωνιών.
Η σύμβαση της ΕΘΕΛ είναι η πρώτη και μοναδική σύμβαση εργασίας που υπογράφεται στα χρόνια του μνημονίου. Είναι εξαιρετικά σημαντική από κάθε άποψη αλλά κυρίως γιατί ως γνωστό οι συγκοινωνίες είναι ένας από τους κλάδους που θα χτυπηθεί σκληρά με απολύσεις μέσα στο 2014, μαζί με τους γιατρούς του ΕΟΠΠΥ, διοικητικούς πανεπιστημίων, καθηγητές, δασκάλους.
Το σχέδιο “αναδιάρθρωσης” των συγκοινωνιών αφορά βασικά την συρρίκνωση της ΕΘΕΛ σε ανθρώπινο δυναμικό και τροχαίο υλικό, την κατάργηση γραμμών και δρομολογίων και την δορυφοριοποίηση του συγκοινωνιακού της έργου γύρω από τους νέους σταθμούς και τις επεκτάσεις του μετρό. Η συρρίκνωση της ΕΘΕΛ θα στοιχίσει την απώλεια 2000 – 4000 θέσεων εργασίας.
Αυτό που η συνδικαλιστική ηγεσία της ΕΘΕΛ άφησε να εννοείται χωρίς να ειπωθεί, είναι ότι αποδέχθηκε, συμφώνησε και υπέγραψε μια σύμβαση αποδοχής όλων των αντεργατικών μνημονιακών νόμων, όλων των κυβερνητικών αντεργατικών υπουργικών αποφάσεων και κοινών υπουργικών αποφάσεων ελπίζοντας ότι η πτώση του εργατικού κόστους θα μείωνε τον αριθμό των απολύσεων.
Συγκεκριμένα, στην πρώτη σελίδα της σύμβασης αναφέρεται ρητώς ότι τα συνδικάτα της ΕΘΕΛ, αποδέχονται και συνυπογράφουν, όλες τις ρυθμίσεις που αφορούν τα έκτακτα μέτρα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, τον νόμο ενοποίησης των συγκοινωνιακών κλάδων, την κατάργηση όλων των προηγούμενων συμβάσεων, την αναλογική σύνδεση που προβλέπεται από τους παραπάνω νόμους και διατάξεις, μισθών και εσόδων της εταιρείας με τα έξοδα. Από την τελευταία πρόταση γίνεται αντιληπτό ότι είναι ανοικτό το ενδεχόμενο μείωσης των μισθών ακόμη περισσότερο αφού την ίδια στιγμή μειώνεται δραστικά η κρατική επιχορήγηση προς την ΕΘΕΛ και ταυτόχρονα θα μειωθούν τα έσοδα από την συρρίκνωση του συγκοινωνιακού έργου.
Kεφαλοκυνηγοί
Όμως το πιο εκπληκτικό σημείο είναι το άρθρο 19 της σύμβασης με το οποίο θεσμοθετείται η πρακτική ελέγχου εισιτηρίων μέσω εθελοντών “κεφαλοκυνηγών” στους οποίους θα αποδίδεται τουλάχιστον το 50% του κόστους των προστίμων μόνον όταν προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά και εκτός ωραρίου. Τα έσοδα δε, των εθελοντών ελεγκτών κομίστρου, δεν θα προσμετρούνται στο σύνολο των αποδοχών. Η θεσμοθέτηση των “κεφαλοκυνηγών” έχει προφανή στόχο, πέρα από το κυνήγι άνεργων και οικονομικά εξαθλιωμένων που καλούνται να πληρώσουν τα ελλείμματα της ΕΘΕΛ, πέρα από την απομόνωση των αυριανών αγώνων των εργαζόμενων των συγκοινωνιών από συμμαχικά αγωνιζόμενα στρώματα, να εμπεδωθεί από μια κοινωνία που βομβαρδίζεται καθημερινά από τον ρατσιστικό οχετό ότι για την κατάντια και τα χρέη των συγκοινωνιών δεν φταίνε οι υπουργοί και οι κυβερνήσεις αλλά οι άνεργοι, οι οικονομικά εξαθλιωμένοι και οι… μετανάστες!! Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία προσπαθεί να αξιοποιήσει τον φόβο που προκαλεί στους εργαζόμενους το ενδεχόμενο της απόλυσης, για να βγάλει με τον πιο κατάπτυστο τρόπο το εργοδοτικό, δουλικό και ρατσιστικό της πρόσωπο. Όμως οι εργαζόμενοι των συγκοινωνιών είναι εργάτες χωρίς στάλα δουλοπρέπειας και ρατσισμού. Οι εργοδότες μας σίγουρα θυμούνται τους μεγάλους αγώνες για την εθνικοποίηση της ΑΣΠΑ (σημερινής ΕΘΕΛ), τους αγώνες για την εθνικοποίηση των ΗΣΑΠ, την πολύμηνη απεργία στα τρόλεϊ για το ασφαλιστικό, τον αγώνα της ΕΘΕΛ ενάντια στον Μητσοτάκη και προφανώς τους ανοιχτούς λογαριασμούς από την περυσινή απεργία στο μετρό.
Η κυβέρνηση ετοιμάζει το χτύπημα στις συγκοινωνίες απομονώνοντας τους εργαζόμενους από τους φυσικούς τους συμμάχους, δαιμονοποιώντας ταυτόχρονα φτωχούς και μετανάστες, διαχωρίζοντας τα αιτήματα των εργαζόμενων από εκείνα των επιβατών. Χτυπά μεθοδικά το βασικό αίτημα για δημόσια και δωρεάν συγκοινωνία και τον κοινωνικό χαρακτήρα των συγκοινωνιών, γιατί είναι ο κρίκος που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα ποταμό αλληλεγγύης στους μελλοντικούς αγώνες που σίγουρα θα προκύψουν.
Μοναδικό όπλο της απομονωμένης και απονομιμοποιημένης από την κοινωνία κυβέρνησης είναι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Η σύμβαση της ΕΘΕΛ πέρασε χωρίς γενική συνέλευση, δηλαδή χωρίς την συναίνεση των εργαζόμενων και με την πλειοψηφία στο ΔΣ του σωματείου που της έδωσε η μία ψήφος του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, Λιαγούρη Μιχάλη. Ο ίδιος ο Λιαγούρης στη συνέχεια αναγκάστηκε να υπογράψει σαν πρόεδρος, την επίσης πλειοψηφική απόφαση του ΔΣ του ΕΚΑ το οποίο καταδικάζει την σύμβαση εργασίας στην ΕΘΕΛ!! Οι κωμικοτραγικές φιγούρες των γραφειοκρατών είναι τα στηρίγματα μιας κωμικοτραγικής κυβέρνησης που φαντάζεται ότι θα τελειώσει με τους εργάτες με υπογραφές σε σκοτεινά γραφεία. Αντίθετα με τις αντιλήψεις τους τα ζητήματα θα τεθούν μπροστά στην κοινωνία και θα λυθούν στους δρόμους.
T. Aλ.
