ΤΗΣ ΚΑΤΙΑΣ ΝΤΑΒΡΑΝΗ
Καθημερινά ο αριθμός των ανασφάλιστων αυξάνεται. Δυστυχώς, μια πραγματικότητα που δεν είναι εικονική. Πλασματικοί είναι μόνο οι αριθμοί. Εκείνοι δηλαδή που είναι δηλωμένοι στον ΟΑΕΔ, δεν αποτελούν τον πραγματικό αριθμό, διότι υπάρχει και μια μεγάλη μερίδα κόσμου που δεν έχει βγάλει κάρτα ανεργίας με αποτέλεσμα να μην είναι εγγεγραμμένοι. Το γιατί δεν είναι της παρούσης, ούτε θα το εξετάσουμε αυτή τη στιγμή.
Οταν κάποιος είναι ανασφάλιστος κάνει το… σταυρό του να μην πάθει κάτι. Να μην αρρωστήσει. Να μη χρειαστεί να νοσηλευτεί. Κι αυτό διότι δυστυχώς, οι ανασφάλιστοι πετιούνται στον Καιάδα. Αν χρειαστεί νοσηλεία, αν χρειαστούν εξετάσεις, ακόμη κι εγχείριση, θα περάσουν όλα στην εφορία. Μα για ποια εφορία κάνουμε λόγο, όταν ένας άνθρωπος είναι άνεργος και ανασφάλιστος. Με τι να πληρώσει και πως;
Κι ας δεχτούμε πως θα κάνει ρύθμιση. Μα είναι αστείο και μόνο να σκεφτόμαστε το γεγονός πως μπορεί να γίνει ρύθμιση. Με τι χρήματα θα πληρώσει; Με τι χρήματα θα παλέψει ακόμη και την καθημερινότητα; Μη λέμε ότι θέλουμε… Δεν υπάρχει τίποτα για τον ανασφάλιστο. «Παλεύουν» τα Κοινωνικά Ιατρεία να κάνουν δουλειά και να σταθούν δίπλα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Προσπαθούν να καλύψουν το κενό… Μα αυτή είναι η λύση; Να ψάχνει κάποιος τα φάρμακά του από τα κοινωνικά ιατρεία ή να παλεύει να βρει γιατρό μέσω Κοινωνικών Ιατρείων; Τι λέμε, τι συζητάμε; Για ποια χώρα μιλάμε;
Εθελοντές γιατροί, εθελοντές νοσηλευτές, κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά φαρμακεία… Τραγικό… Οχι για την ύπαρξή τους διότι τη στηρίζουμε κι εμείς όπως και ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αλλά, μήπως τελικά με αυτό τον τρόπο βρήκαν οι κυβερνώντες τον τρόπο να «κρύψουν» τα σκουπίδια κάτω από το χαλί;
Οταν αναλαμβάνουν οι γιατροί στα κοινωνικά ιατρεία, όταν οι οροθετικοί, οι καρκινοπαθείς και γενικά οι άνθρωποι που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για το σύστημα υγείας, μήπως επαναπαύεται και βολεύεται η Κυβέρνηση; Θα σημειώσουμε και πάλι ότι τα Κοινωνικά Ιατρεία κάνουν δουλειά. Τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνει το ίδιο το κράτος.
Υπάρχουν άνεργοι και ανασφάλιστοι που δεν πηγαίνουν ούτε καν στον γιατρό, γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να πληρώσουν. Γιατί, δεν έχουν να πληρώσουν. Με αποτέλεσμα η ίδια τους η υγεία να επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο. Και φυσικά όταν πλέον φτάνει στο απροχώρητο και χρίζουν νοσηλείας, δέχονται να υπογράψουν το οτιδήποτε. Οπως είχε πει και πριν μερικούς μήνες ο Υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, η πρώτη κατοικία δεν κατάσχεται. Το αυτοκίνητό όμως (αν υπάρχει;); Γιατί δε μιλάμε για εξοχικά και κότερα… Μιλάμε για ανθρώπους που ζουν σε οριακά επίπεδα ή ακόμη και κάτω από τα επίπεδα της φτώχειας (αν υπάρχει μέτρο για τη φτώχεια).
Ας μην ξεχάσουμε και τα βιβλιάρια υγείας για τους ανέργους… Για εξετάσεις αίματος και γενικές. Αν τύχει για αξονικές, αν τύχει για κάτι ποιο σοβαρό τι γίνεται; Και πόσα μοιράστηκαν και που; Γιατί σίγουρα δεν φτάνουν για τον αριθμό των ανασφάλιστων που υπάρχουν.
Με αποτέλεσμα όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει καμία εξέταση, διότι δεν έχει βιβλιάριο υγείας, θα προσπαθήσει να πάει σε εφημερεύον νοσοκομείο. Το αποτέλεσμα; Δεν θα είναι πραγματικά επείγον περιστατικό, θα δημιουργηθεί συνωστισμός, θα υπάρξουν αναμονές μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες. Στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που εργάζονται σε αυτά οι αναμονές φτάνουν μέχρι και τις 6 ώρες.
Οχι δε φταίει ο κόσμος, δε φταίει ο γιατρός, ο ειδικευόμενος, ο νοσηλευτής. Φταίει το υπάρχον σύστημα που έχει πετάξει στον Καιάδα, ανθρώπους. Που δεν τους δίνει άλλη λύση. Και το κακό είναι πως το «διαίρει και βασίλευε» έχει πιάσει τόπο. Ο κόσμος κατηγορεί τους γιατρούς, οι γιατροί τον κόσμο…
