Είναι στιγμές που θα πρέπει να βάζουμε τα πράγματα κάτω και να προσπαθούμε να δούμε -όσο αυτό είναι δυνατό- καθαρά όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Αν ρίξουμε μια πολύ γρήγορη ματιά στο “χθες”, θα δούμε ότι το συμφέρον (προσωπικό ή κρατικό) πάντα έβρισκε αφορμές ή αίτια για να κάνει μικρούς ή μεγάλους πολέμους. Αυτό το συμφέρον έχει ένα “Θεό” βασικά, το υλικό κέρδος εις βάρος των άλλων.
Το κέρδος δεν κάνει παρέα με το δίκιο, δεν το συμφέρει βλέπεις. Τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε απ’ ευθείας πολέμους γιατί έχουν μεγάλο κόστος σε χρήμα, στρατιώτες, ψήφους κλπ. Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ειδήμονες του «Διαίρει και Βασίλευε», έδωσαν λιγότερο χρήμα (απ’ ότι ένας πόλεμος) για να φτιάξουν το “κλίμα” σε κάθε χώρα που ήθελαν να πάρουν τον πλούτο της ή να έχουν το κεφάλι τους πιο ήσυχο. Το “κλίμα” αυτό είχε ως σκοπό να γίνουν “λαϊκές επαναστάσεις” σε αυτές τις χώρες.
Έχουμε λοιπόν, “αθώες” επαναστάσεις στα κράτη της Βορείου Αφρικής που οι επαναστατημένοι βρέθηκαν με βαρύ οπλισμό. Είχαν υποστήριξη από Αμερική, Ε.Ε., Αλ Κάιντα και μισθοφόρους ή εθελοντές Μουσουλμάνους, σχεδόν από παντού.
Μετά ήρθε η σειρά της Συρίας που από απλές διαμαρτυρίες, μόνο πυραύλους και αεροπλάνα δεν έχουν τώρα, οι “επαναστάτες”. Οι σφαγές που γίνονται εκεί είναι το κάτι άλλο και οι «Πιστεύουμε στη Δημοκρατία» καλοί Δυτικοί, σιωπούν γιατί πρέπει να φύγει ο κακός Άσαντ. Υποστηριχτές και αυτής της “επανάστασης” είναι ξανά οι ίδιοι.
Οι συμπτώσεις τείνουν να γίνουν λατρεμένη συνήθεια και γι’ αυτό ήρθε η σειρά της Ουκρανίας. Από το “πουθενά” έγινε και εκεί μια επαναστασούλα αλλά μια και δεν έχουμε εδώ ως αφεντικά τους Μουσουλμάνους, βρέθηκαν οι νεοναζί του «Δεξιού Τομέα». Σε αυτή τη περίπτωση τα πράγματα έγιναν πιο γρήγορα (βελτιώθηκε η τακτική). Αμερική και Ε.Ε. θυμήθηκαν τα περί ακεραιότητας μιας χώρας και ετοιμάζουν οικονομικά αντίποινα στη Ρωσία που θέλει να επέμβει για να προστατέψει τα δικά της συμφέροντα. Περί Αλ Κάιντας δεν έχει ακουστεί κάτι (ακόμα).
Αν υποθέσουμε πως αυτή η τελευταία κρίση θα ξεπερασθεί έστω και δύσκολα, πιστεύω ότι έχουν μπει για τα καλά οι βάσεις για ένα κοντινό ή σχετικά κοντινό πόλεμο, που θα γίνει της κακομοίρας. Η Ρωσία αποτελεί πρόβλημα για τη Δύση και εχθές ο Ομπάμα δήλωσε «Η Ρωσία βρίσκεται στη λάθος πλευρά της Ιστορίας». Σιγά μην υπήρχε περίπτωση να ήταν η Αμερική στη λάθος πλευρά. Όσο είναι ο Πούτιν στη θέση του, δε θα αφήσει να του κάνουν και πολλές μαγκιές ακόμα.
Πέρα από τις πολλές συμπτώσεις, βλέπουμε και την αντιφασιστική διάθεση όλων. Ως Ελλάδα, αφού μας είπαν ρατσιστές με νεοναζιστικές τάσεις, βγήκε ο Σαμαράς σε μία ομιλία του στο Ισραήλ και είπε «Θα εξαφανίσουμε την Χρυσή Αυγή από την πολιτική ζωή του τόπου», και ότι είναι ένα κόμμα «ντροπή» για κάθε χώρα αλλά και για την Ελλάδα.
Μέχρι εδώ θα συμφωνήσουμε αλλά τώρα ο ίδιος, το συνεταιράκι του ο Βενιζέλος και αυτοί που μας χλεύαζαν, σιωπούν για τους νεοναζί της Ουκρανίας που είχαν ενεργή δράση στην “επανάσταση” και τώρα σε μεγάλο βαθμό, τον έλεγχο των πραγμάτων.
Να αποδεχθούμε ότι το συμφέρον κινεί τα νήματα αλλά, όχι και να αποδεχθούμε το δούλεμα που μας ρίχνουν συνέχεια. Όχι και “επανάσταση” σε μια χώρα γιατί κάποιοι ήθελαν να είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι με τη Ρωσία -όπως θέλουν να μας λένε-. Όχι τόσο δούλεμα ρε παιδιά, όχι!
Το αρρωστημένο συμφέρον το βλέπουμε και στους Χρυσαυγίτες, ενώ τα βάζουν με την Αμερική για την κατευθυνόμενη δίωξή τους -όπως λένε-, υποστηρίζουν τους νεοναζί της Ουκρανίας που υποστηρίζονται από την Αμερική. Ψέμα στο ψέμα απ’ όλους και εμείς κάπου στη μέση.
Να μη ξεχάσουμε και κάτι ακόμα, όταν ο κόσμος διαμαρτυρόταν στο Σύνταγμα και αλλού για την οικονομική του κατάντια, μόνο εξωγήινους δεν τους είπαν και έπεσε πολύ ξύλο προς ανακούφιση των ξένων συμφερόντων. Δεν ήταν ακόμα η εποχή για λαικά κινήματα και επαναστάσεις…
Αυτοί καλά κάνουν, εμείς να κοιτάμε να μην είμαστε τα πρόβατα στο σφαγείο τους.
