 |
Η ανάπτυξη ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, εγκυμονεί πολύ σοβαρές εξωτερικές και εσωτερικές συνέπειες, τονίζουν οι αναλυτές. Το πέρασμα της «κόκκινης γραμμής», θα είναι για ένα τελεσίδικο βήμα που πρέπει να ζυγιστεί καλά πριν πραγματοποιηθεί.
|
Θα αποφασίσει τελικά ο Βλαντίμιρ Πούτιν την αποστολή μια περιορισμένης στρατιωτικής δύναμης στο έδαφος της Ουκρανίας; Η απόφαση αυτή θα συμβάλλει στη σταθεροποίηση ή στην αποσταθεροποίηση της κατάστασης στο γειτονικό κράτος; Και ποιες μπορούν να είναι οι συνέπειες για τη Ρωσία από απόψεως αντιδράσεων εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας; Ας δούμε τι απαντούν στα ερωτήματα οι αναλυτές:
Γκλεμπ Παβλόβσκι, επικεφαλής του Ιδρύματος αποτελεσματικής πολιτικής:
«Αν ο Πούτιν αποφάσισε να περάσει ένα σκληρό μήνυμα, τότε δεν θα στείλει στρατό. Αν όμως αποφάσισε να στείλει στρατό, τότε θα προσπαθήσει να καθυστερήσει αυτό το βήμα μέχρι να αποκτήσει ένα ισχυρό επιχείρημα. Αλλά εφόσον η κατάσταση στην Ουκρανία μεταβάλλεται κάθε 15 λεπτά, τότε ακόμη και η οποιαδήποτε συμπλοκή στο δρόμο μπορεί να θεωρείται ως απειλή για τον Στόλο της Μαύρης θάλασσας.
Εδώ όμως πρέπει να γίνει κατανοητό, κατά πόσο η είσοδος μιας περιορισμένης στρατιωτικής δύναμηςείναι ένα επικίνδυνο και τελεσίδικο βήμα. Μόλις βρεθούν στο έδαφος της Ουκρανίας, όπου σήμερα απουσιάζει ο κρατικός έλεγχος, τα ρωσικά στρατεύματα θα καταστούν στόχος, τον οποίο θα αρχίσουν κτυπούν διάφορες δυνάμεις. Οι άγνωστης ταυτότητας ένοπλες ομάδες, εκτοξεύοντας στους ρώσους στρατιωτικούς κοκτέιλ μολότοφ δεν ρισκάρουν τίποτε. Η Ρωσία όμως, θα βρεθεί σε ευάλωτη θέση. Η είσοδος στρατευμάτων θα ευνοήσει την επανάσταση στην Ουκρανία.
Η αποστολή μας τώρα είναι να απομονώσουμε το πρόβλημα. Έχουμε φυσικά το δικαίωμα να διεκδικήσουμε εγγυήσεις για τα συμφέροντά μας στην Κριμαία, καθώς και εγγυήσεις για την επιστροφή του δανείου των 2 δις. δολαρίων. Το να αναπτύξουμε όμως μια επιπρόσθετη στρατιωτική δύναμη που θα μεταβληθεί σε στόχο για ολόκληρη τη Ουκρανία, είναι κάτι στο οποίο δεν βλέπω νόημα.
Επιπτώσεις
Σε διεθνές επίπεδο η είσοδος στρατευμάτων θα εκληφθεί ως επιθετική ενέργεια και θα υπάρξει καταστροφική πτώση του κύρους της Ρωσίας παγκοσμίως. Στους συμμάχους της ΚΑΚ ένα τέτοιο βήμα θα προκαλέσει δυσπιστία, επειδή θα σκεφτούν πως αυτό θα μπορούσε μελλοντικά να προεκταθεί και στους ίδιους. Ο Ομπάμα θα χαρεί, ενώ την Ουκρανία θα τη χάσουμε. Όσον αφορά το εσωτερικό της Ρωσίας, αυτό θα οδηγήσει σε ρήγμα μεταξύ της εξουσίας και της μεσαίας τάξης, η οποία δεν θα θελήσει να πληρώσει για έναν πόλεμο, αλλά ούτε και να πολεμήσει η ίδια. Ναι, είναι γεγονός ότι η Δύση ενήργησε ανήθικα, όταν ύστερα από την υπογραφή της συμφωνίας με τον Γιανουκόβιτς δεν προσπάθησε να τον προστατέψει. Ο Πούτιν δικαιολογημένα οργίστηκε εξαιτίας του γεγονότος αυτού, αλλά δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες για τα επόμενα δέκα χρόνια».
Αλεξέι Τσεσνακόφ, επικεφαλής του Κέντρου ανάλυσης πολιτικών συγκυριών:
«Η απόφαση του Πούτιν για το χρόνο και τον τόπο χρήσεως μιας περιορισμένης στρατιωτικής δύναμης στο έδαφος τη Ουκρανίας, θα εξαρτηθεί από το πόσο θα οξυνθεί εκεί η κατάσταση. Αν οι ακραίοι πραγματοποιήσουν “ολική” επιστράτευση και συνεχίσουν να απειλούν ειρηνικούς πολίτες, τότε η απόφαση μπορεί να ληφθεί πολύ σύντομα. Αν τα ριζοσπαστικά στοιχεία μειώσουν τις πολεμοχαρείς διαθέσεις τους, τότε ο στρατός μπορεί και να μην χρειαστεί.
Είναι ευνόητο πως η εμφάνιση στο ουκρανικό έδαφος ρωσικών στρατιωτικών τμημάτων μπορεί να σημάνει μια μεγαλύτερη ενεργοποίηση των ακραίων στοιχείων, ειδικά στη δυτική και κεντρική χώρα. Αυτός ο παράγοντας όμως είναι απίθανο να επηρεάσει σημαντικά την απόφαση που θα λάβει ο πρόεδρος.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας θα αντιδράσει με δριμύτητα σε ενδεχόμενη αποστολή στρατευμάτων από τη Ρωσία. Στην παρούσα κατάσταση όμως ο αρχηγός του κράτους θα πρέπει να αποφασίσει με γνώμονα τις αξίες και τα συμφέροντα του έθνους».
Κονσταντίν Καλατσιόφ, επικεφαλής της Ομάδας πολιτικών εμπειρογνωμόνων:
«Πιστεύω ότι πρόκειται για έναν πόλεμο νεύρων. Πολλά στη συνέχεια θα εξαρτηθούν από τη σημερινή ηγεσία της Ουκρανίας, αν θα καταλάβουν δηλαδή το μήνυμα της Ρωσίας ή θα επιδιώξουν την όξυνση. Το μήνυμα, είναι το εξής: Δεν σκοπεύουμε να μείνουμε παθητικοί παρατηρητές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ρωσική ηγεσία είναι έτοιμη να διαβεί την κόκκινη γραμμή. Η απόφαση του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας πρέπει να εκληφθεί κυρίως σαν προτροπή για σοβαρές διαπραγματεύσεις.
Εάν δε, τα στρατεύματα εισέλθουν, τα πάντα θα εξαρτηθούν από τον όγκο χρήσης ισχύος. Αν μιλάμε για τον έλεγχο των υποδομών, τη διασφάλιση της τάξης, είναι η μία όψη. Αν υπάρξουν προβοκάτσιες -από οποιαδήποτε πλευρά- και προκύψουν θύματα, είναι πλέον μια διαφορετική ιστορία. Στην Κριμαία οι ρωσικές δυνάμεις πιθανόν να τύχουν φιλικής υποδοχής, αλλά όσον αφορά το Χάρκοβο, για παράδειγμα, η κατάσταση είναι ασαφής.
Πόλεμος νεύρων
Αν αναφερθούμε στις διεθνείς συνέπειες για τη Ρωσία, σε περίπτωση ανάπτυξης στρατευμάτων, σε αυτή την περίπτωση νικητής βγαίνει αυτός που διαθέτει τα πιο δυνατά νεύρα. Αναμφίβολα, από την πλευρά της διεθνούς κοινότητας θα ηχήσουν σκληρές δηλώσεις, ενώ στη συνέχεια μπορεί να γίνει λόγος για διεθνή ειρηνευτική επιχείρηση στην Ουκρανία. Αυτό όμως δεν είναι ένα σημερινό, ούτε καν αυριανό ζήτημα. Διεθνής απομόνωση της Ρωσίας είναι πιθανή μόνο σε μία περίπτωση: Αν υπάρξει στην Ουκρανία μαζική αιματοχυσία».
Στανισλάβ Μπελκόβσκι, πολιτικών επιστήμων:
«Θεωρώ πως έχουμε να κάνουμε με ένα συμφωνημένο σενάριο ανόδου της ΓιούλιαΤιμοσένκο στην εξουσία. Αυτή διαθέτει πολύ καλές σχέσεις με τον Πούτιν, είναι φίλοι και εταίροι. Η Τιμοσένκο επιθυμεί να γίνει πρόεδρος της Ουκρανίας, αλλά δεν είναι δημοφιλής σε αυτούς που έδρασαν στην πλατεία Ανεξαρτησίας.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι τώρα η Τιμοσένκο θα βγει στο προσκήνιο και θα διευθετήσει την κατάσταση με τη Ρωσία. Ότι γίνεται πρόεδρος. Δεν είμαι σίγουρος για το αν αυτό το σενάριο θα λάβει χώρα επακριβώς, αλλά η συγκεκριμένη εκδοχή μου φαίνεται ως η πειστικότερη».
Πηγή: Gazeta.ru
