Το τί χρωστάτε Γερμανέ,
να στο ξαναθυμήσω….
Για να σκεφτείς,
να λογιστείς,
Δεν μας χρωστάς Γερμαναρά,
Λίρες, ευρώ και μάρκα….
Μόνο τα νιάτα που έσφαξες,
τ΄ αγέννητα παιδιά μας,
αυτά χρωστάς, τ΄ ατίμητα,
Ζωή και βιός του ήλιου!
Ό,τι ποτέ δεν όρισες,
ό,τι ποτέ δεν θάχεις!
Τι μπαταξής γεννήθηκες
και τέτοιος θ΄ αποθάνεις!
Ύστερη Σκέψη…
To γραμματόσημo έφτυσα,
στο κόλλησα σε καρτα
Πούχει μπροστα το Δίστομο
και πίσω το χωριό μου
που αποκαΐδι τ΄αφησε,
το γένος σου χτικιάρη!
