Τελικά υπάρχουν και μεγαλύτερα «σούργελα» από την Χρυσή Αυγή. Βίντεο που γελοιοποιείται ο αρχιτραμπούκος νεοναζί της Ουκρανίας. Βάζει πόρνες για να τον δέρνουν!
Το τι γέλιο πέφτει αυτές τις ημέρες με διάφορα βιντεάκια που έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο για κάποιους από τους γνωστούς Ουκρανούς νεοναζί, δεν λέγεται. Ο τραμπούκος της οργάνωσης «Δεξιός Τομέας» (Πράβι Σέκτορ), Σάσκο Μπίλι, που έγινε πασίγνωστος, όταν προ εβδομάδων εισέβαλε σε γραφείο εισαγγελέα και τον πλάκωσε στο ξύλο (βλέπε βίντεο)
τώρα αποκαλύφθηκε ότι έχει πολλά βίτσια. Κυκλοφόρησε μάλιστα στο διαδίκτυο, βίντεο που έχει τραβηχτεί με κρυμμένη κάμερα, και τον δείχνει να δέχεται –και να το απολαμβάνει, το κυριώτερο- κλωτσιές στο πρόσωπο από δύο πόρνες.
Ο «φοβερός και τρομερός» Σάσκο, λοιπόν, που το έπαιζε άντρακλας και πολεμιστής κατά των Ρώσων στην Τσετσενία, και που τις προάλλες μπήκε με το καλάσνικοφ σε συνεδρίαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην περιοχή, Ρόβνο, και απαίτησε άμεσα την παραίτηση του Δημοτικού Συμβουλίου (βλέπε βίντεο:
δεν είναι παρά ένας βιτσιόζος τύπος. Πραγματικό «σούργελο» δηλαδή, που μπροστά του, οι Χρυσαγήτες είναι σχολιαρόπαιδα, τα οποία απλά προσπαθούν να συναγωνιστούν τους Ουκρανούς «συναδέλφους» τους στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό για το ποίος είναι «ο πιο χρήσιμος ηλίθιος».
Ιδού όμως, το βίντεο που το «ατιμούτσικο» -και ανωμαλούτσικο- ο Σάσκο Μπίλι κάθεται και «τις τρώει» από τις πόρνες (και μπράβο στις τελευταίες, δηλαδή, που δείχνουν πράγματι να το απολαμβάνουν). Με τόσες που έφαγε, πάντως, πώς να είναι το άτομο καλά στο μυαλό; Το βίντεο είναι πράγματι «άπαιχτο».
Σε τραμπουκισμούς αντίστοιχους αυτών του Σάσκο Μπίλι, έχουν προβεί και στελέχη του επίσης ακροδεξιού, «Σβόμποντα», όπως προ ημερών με την εισβολή και τον ξυλοδαρμό του επικεφαλής της κρατικής τηλεόρασης της Ουκρανίας
κάτι που προκάλεσε τις έντονες διαμαρτυρίες δημοσιογράφων στο Κίεβο.
Γενικότερα, το πολιτικό, κρατικό, κυβερνητικό και στρατιωτικό κενό που υπάρχει στην Ουκρανία, έχει οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και σε ωμή τρομοκρατία (βλέπε βίντεο, όπου ξυλοκοπούν και πυροβολούν στη μέση του δρόμου τον επικεφαλής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της πόλης Μίργκοροντ, Βασίλι Τρετέτσκι:
Μεγάλη απειλή για να είναι απλώς «σούργελα»
Βέβαια, όλα αυτά είναι για γέλια και για κλάματα. Πόσο μάλλον, αφού σήμερα, οι νεοφασίστες στην Ουκρανία, και ειδικά στις Δυτικές περιοχές, έχουν ισχυροποιηθεί θεαματικά, ενώ αποσπούν ολοένα περισσότερες δυνάμεις, ιδιαίτερα από τη νεολαία. Ναι μεν, λοιπόν, είναι οφθαλμοφανές ότι πρόκειται για καραμπινάτα «σούργελα», πλην όμως άκρως επικίνδυνα.
Δύο χώροι είναι οι κύριοι εκφραστές της νεοφασιστικής τάσης στην Ουκρανία: 1.Το κόμμα «Σβόμποντα» (Ελευθερία), το οποίο από τις προηγούμενες εκλογές έχει βουλευτές στο Κοινοβούλιο της χώρας, με σημαντικό ποσοστό μάλιστα, της τάξης του 10%. 2.Η ακόμα πιο ακραία νεοφασιστική οργάνωση «Δεξιός Τομέας» (ο Πράβι Σέκτορ ακόμα δεν έχει σχηματοποιηθεί σε κόμμα), η οποία χάρις στη μαχητικότητά της στις συγκρούσεις με την αστυνομία στην πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου, φέτος τον Φεβρουάριο, αλλά και στην ακραία εθνικιστική φρασεολογία της, έχει ενισχύσει τη θέση της, ενώ εκτιμάται ότι έχει αποσπάσει σημαντικό κομμάτι των οπαδών του «Σβόμποντα». Συνολικά, υπολογίζεται ότι και οι δύο έχουν ποσοστό τουλάχιστον της τάξης του 15%.
Σχέσεις και με την ΧΑ
Επικεφαλής του «Σβόμποντα» είναι ο Ολέγκ Τιαγκνιμπόκ, ο οποίος από πέρυσι τον Δεκέμβριο, δηλαδή από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις στην πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου, ήταν παρών. Ως γνωστόν, αρχικά οι –μαζικές τότε- διαδηλώσεις που γίνονταν, είχαν περισσότερο «φιλοευρωπαϊκό» προσανατολισμό, αλλά στη συνέχεια πήραν καθαρά αντικυβερνητική μορφή.
Το ενδιαφέρον είναι ότι, τόσο το «Σβόμποντα», όσο και ο «Δεξιός Τομέας», αν και σαφώς νεοφασιστικής κατεύθυνσης, που σημαίνει ότι θεωρητικά θα έπρεπε να είναι κατά της Ευρώπης, στην πραγματικότητα, σιωπηλά, είναι μάλλον υπέρ της ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ. Ιδιαίτερα, το «Σβόμποντα». Το κύριο κίνητρο είναι ο «αντιρωσισμός» τους, ενώ θεωρούν ότι με την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, θα καταφέρουν να αποσπάσουν ειδικά την Δ.Ουκρανία από την επιρροή της Μόσχας. Πάντως, ο «Δεξιός Τομέας» είναι πιο συγκρατημένος σε αυτό το ζήτημα, και κάθε άλλο παρά φαίνεται να είναι υπέρ της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Ειδικά το «Σβόμποντα» φημίζεται για τη μαχητική του στάση υπέρ της Χρυσής Αυγής. Πέρυσι μάλιστα, όταν μέρος της ηγεσίας της ΧΑ βρέθηκε στον Κορυδαλλό, επανειλημμένως είχε οργανώσει μικρές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας έξω από την ελληνική πρεσβεία στο Κίεβο, ενώ αντίστοιχες εκδηλώσεις συμπαράστασης είχαν γίνει στην πρωτεύουσα της Δυτικής Ουκρανίας, την πόλη Λβόφ. Ακρως σημαντικό είναι ότι εκεί, το «Σβόμποντα» έχει την πλειοψηφία του Συμβουλίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι φιλικές σχέσεις του «Σβόμποντα» με την ΧΑ, είναι τόσο γνωστές, που, όταν συνελήφθη τμήμα της ηγεσίας της, στον ουκρανικό Τύπο εμφανίστηκαν τίτλοι, όπως: «Στη φυλακή οι Ελληνες «φίλοι» του Τιαγκνιμπόκ».
Ένα από τα σύμβολα στις σημαίες του «Σβόμποντα» είναι αυτό της «Ταξιαρχίας Γκαλίτσινα SS», δηλαδή των δυτικών Ουκρανών συνεργατών των ναζί κατακτητών της χώρας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε αντίστοιχα σύμβολα βέβαια, «υποκλίνεται» και ο «Δεξιός Τομέας». Και οι δύο χώροι, έχουν τη μεγαλύτερη δύναμή τους στην Δυτική Ουκρανία, όπου, ως γνωστόν, ο «ουκρανικός εθνικισμός», σε συνδυασμό με τον «φιλοευρωπαϊσμό» (η απόλυτη παράνοια!), αποτελούν την κυρίαρχη τάση, ειδικά ανάμεσα στη νεολαία.
Το προφίλ τους
Το «Σβόμποντα» πάντως, θεωρείτο, ήδη από την περίοδο που ήταν πρόεδρος της Ουκρανίας, ο Γιανουκόβιτς, «όργανο του συστήματος». Την περίοδο των διαδηλώσεων στη Μαϊντάν, και ιδιαίτερα όταν τους τελευταίους δύο μήνες κλιμακώνονταν οι οδομαχίες, το «Σβόμποντα» άρχισε να χάνει δυνάμεις, τις οποίες κέρδιζε ο «Δεξιός Τομέας». Ο λόγος ήταν ότι, πλέον, εξαιτίας των σκληρών συγκρούσεων ανάμεσα στα ουκρανικά ΜΑΤ (Μπέργκουτ) και στους διαδηλωτές, η πλατεία Μαϊντάν ριζοσπαστικοποιήθηκε και ζητούσε αντιπαράθεση μέχρι τέλους. Ακόμα και με κόστος ανθρώπινες ζωές. Μια θέση, την οποία, μεταξύ των άλλων, εξέφραζε ο «Δεξιός Τομέας». Αυτό δηλαδή που έγινε. Οι διαδηλωτές φάνηκαν αποφασισμένοι να «πληρώσουν» ακόμα και με αίμα. Ο Γιανουκόβιτς, αντίθετα, δεν ήταν έτοιμος γι’ αυτό το ενδεχόμενο, και σε συνδυασμό με τις πιέσεις που δέχθηκε εντός και εκτός της χώρας, ανατράπηκε.
Οι δυνάμεις του «Πράβι Σέκτορ» υπολογίζεται ότι αποτελούσαν το 15%-20% των διαδηλωτών στη Μαϊντάν. Οι υπόλοιπες προέρχονταν από την «φιλοευρωπαϊκή» αντιπολίτευση, αλλά και πολλούς πολίτες, ως επί το πλείστον μικρομεσαίους και διανοούμενους, που ήταν κατά της «κλεπτοκρατίας» της «φαμίλιας Γιανουκόβιτς» και της διεφθαρμένης διαπλεκόμενης πυραμίδας εξουσίας των «Ολιγαρχών» (κεφαλαίου) και της πολιτικής (κυβέρνησης και αντιπολίτευσης). Ο «Πράβι Σέκτορ», όμως, ήταν καλύτερα οργανωμένος και αποφασισμένος. Να σημειωθεί ότι στην 20χρονη ιστορία της, η οργάνωση εκπαίδευε συστηματικά παραστρατιωτικά τμήματά της. Ετσι, χάρις στην οργάνωση, αλλά και στα θύματα που είχε κατά τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, κατάφερε να αποσπάσει την «συμπάθεια» ειδικά της νεολαίας Δυτικής Ουκρανίας. Τμήματα του πληθυσμού μάλιστα, που δηλώνουν ότι ναι μεν δεν έχουν σχέση με την ιδεολογία του «εθνικοσοσιαλισμού», αλλά θεωρούν τα μέλη της οργάνωσης «ήρωες». Παράδοξο; Κι’ όμως, αληθινό. Για την ακρίβεια, ένα κοκτέϊλ απολίτικης παράνοιας και έντονων ιστορικών εθνικιστικών αντανακλαστικών.
Παιχνίδια εξουσίας
Σήμερα, το κόμμα «Σβόμποντα», στο οποίο η «κυβέρνηση» που υποστηρίζεται από τη Δύση, έχει δώσει σημαντικά πόστα στον κυβερνητικό και κρατικό μηχανισμό, εκτιμάται ότι παίζει ακριβώς τον ίδιο ρόλο που είχε και στο πρόσφατο παρελθόν. Δηλαδή, «δεκανίκι του συστήματος», και ειδικότερα των κομμάτων που αντιπροσωπεύουν η Γιούλια Τιμοσένκο, ο σημερινός «πρωθυπουργός», Γιατσενιούκ, και ο πρόεδρος της «Βουλής», Τουρτσίνοφ («Μπατκίβσινα», «Ουντάρ», κ.λ.π.).
Ο «Δεξιός Τομέας» όμως, και ο επικεφαλής του, Ντμίτρι Γιάρος, φαίνεται ότι διαφοροποιούνται από αυτό το «σύστημα» και, ίσως, στο άμεσο μέλλον προκαλέσουν προβλήματα στην «κυβέρνηση» του Κιέβου. Ως γνωστόν, το Μάϊο θα γίνουν εκλογές στην Ουκρανία, αλλά ακόμα στο κέντρο του Κιέβου, εξακολουθούν να υπάρχουν οδοφράγματα, και στις σκηνές βρίσκονται εκατοντάδες άνθρωποι, ως επί το πλείστον προερχόμενοι από σκληρούς εθνικιστικούς κύκλους, αλλά και την ακροδεξιά. Ηδη, αρχίζουν να ακούγονται συνθήματα για «νέο Μαϊντάν». Εκτός των άλλων, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο «Δεξιός Τομέας» φαίνεται πως τις ημέρες της κατάρρευσης του «συστήματος Γιανουκόβιτς», κατάφερε να αποσπάσει σημαντικές παρτίδες οπλισμού από αποθήκες της Αστυνομίας στη Δυτική Ουκρανία. Πάντως, η έμμεση πλην σαφέστατη υποστήριξη του «συστήματος» προς το κόμμα «Σβόμποντα», εντάσσεται στο πλαίσιο του παραγκωνισμού του «Δεξιού Τομέα».
Χρηματοδότες του «Σβόμποντα», όπως και σημαντικού τμήματος της ουκρανικής αντιπολίτευσης –και νυν «κυβέρνησης»- φαίνεται να είναι τουλάχιστον ένα τμήμα της ουκρανικής Διασποράς στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Το «ουκρανικό λόμπυ» άλλωστε, έχει παίξει σοβαρό ρόλο, ώστε να υπάρξει πολιτική και χρηματική υποστήριξη της Δύσης προς την «κυβέρνηση» του Κιέβου. Προς το παρόν, δεν έχουν γίνει επακριβώς γνωστοί οι χρηματοδότες του «Δεξιού Τομέα».
Όπως και να’ χει, με τις τραμπούκικες ενέργειές τους, οι δύο χώροι αλείφουν βούτυρο στο ψωμί της Μόσχας, η οποία διογκώνει τον –ούτως ή άλλως υπαρκτό- κίνδυνο του νεοφασισμού στην Ουκρανία. Είναι προφανές ότι οι χώροι αυτοί παίζουν το ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου», όπως είχε πει και ο Λένιν. Μόνον που τώρα, εξαιτίας της ενδυνάμωσής τους, έχουν γίνει και «επικίνδυνοι ηλίθιοι».
