Η διαδικασία πώλησης του ΑΔΜΗΕ έχει πολλά σκοτεινά σημεία. Η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος, είναι στην ουσία ένα συνονθύλευμα από φωτογραφικές διατάξεις πρόσκλησης οποιονδήποτε επενδυτών που δεν έχουν τα πραγματικά, τα χρηματοοικονομικά και τεχνικά κριτήρια για να αναλάβουν αυτή την επένδυση και κινούνται στην ίδια λογική, που κινήθηκε και η εκποίηση σοβαρών οργανισμών, όπως ήταν π.χ. η ΑΤΕ και ο ΟΠΑΠ. Κινείται σε μια τυχοδιωκτική και κερδοσκοπική λογική.
Είναι πραγματικά προκλητικός ο τρόπος με τον οποίο η συγκυβέρνηση αναιρεί τα ίδια τα επιχειρήματά της για την πώληση του ΑΔΜΗΕ: ο υποψήφιος επενδυτής όχι μόνο δε χρειάζεται να έχει τα αναγκαία κεφάλαια αλλά ούτε τη στοιχειώδη τεχνική γνώση και εμπειρία. Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί ότι η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος προβλέπει ακόμα και την παραχώρηση της διοίκησης του ΑΔΜΗΕ στο Ελληνικό Δημόσιο για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 5 ετών;Αυτός είναι ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός που θέλουμε για τέτοιες στρατηγικές δομές; Τι σημαίνει 5 έτη; Ότι τόσο θα χρειαστεί ο επενδυτής «για να μάθει τη δουλειά» ή μήπως για να κάνει μια αρπαχτή και να αποχωρήσει;Αφήνοντας πίσω του ποιο έργο, ποιες υποδομές και ποια τεχνογνωσία;
Ο ΑΔΜΗΕ με περιουσία 8 δισ. θα ξεπουληθεί έναντι «πινακίου φακής», της τάξεως των €350 εκ. και αυτό θεωρείται από την κυβέρνηση ως ένα (ακόμα …) success story!
Οι πολλές ασάφειες του κειμένου (ειδικά σε ότι αφορά τη διακριτότητα του επενδυτή από δραστηριότητες παραγωγής – προμήθειας, η απουσία ρητρών για την υλοποίηση του ΔΠΑ) ενδέχεται να υπονοούν ακόμα και τους γνωστούς κρατικοδίαιτους «παίκτες», που ήδη έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις κατασκευές, στους δρόμους και στα διόδια, με έωλες συμβάσεις αποικιοκρατικού χαρακτήρα. Τις ίδιες γνωστές οικογένειες, οι οποίες βρίσκονται πάνω από τα πάντα σε αυτό τον τόπο.
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι η παρούσα συγκυβέρνηση μοχθεί για τη μετατροπή ενός κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό με εγγυημένο κέρδος. Το εγγυημένο κέρδος, προκύπτει από την απευθείας πληρωμή μέσω του τιμολογίων από τον καταναλωτή στον ΑΔΜΗΕ.
Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια.
Οι πολλές ασάφειες του κειμένου (ειδικά σε ότι αφορά τη διακριτότητα του επενδυτή από δραστηριότητες παραγωγής – προμήθειας, η απουσία ρητρών για την υλοποίηση του ΔΠΑ) ενδέχεται να υπονοούν ακόμα και τους γνωστούς κρατικοδίαιτους «παίκτες», που ήδη έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις κατασκευές, στους δρόμους και στα διόδια, με έωλες συμβάσεις αποικιοκρατικού χαρακτήρα. Τις ίδιες γνωστές οικογένειες, οι οποίες βρίσκονται πάνω από τα πάντα σε αυτό τον τόπο.
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι η παρούσα συγκυβέρνηση μοχθεί για τη μετατροπή ενός κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό με εγγυημένο κέρδος. Το εγγυημένο κέρδος, προκύπτει από την απευθείας πληρωμή μέσω του τιμολογίων από τον καταναλωτή στον ΑΔΜΗΕ.
Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια.
Ν.Δ.ΣΤΕΦΑΝΗΣ