ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Δίνουν 530 εκ. ευρώ, ενώ έχουν αφαιρέσει άνω των 63 δισ. ευρώ από το 2010
Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, και το σημαντικότερο χωρίς να είναι ακόμη γνωστές οι λεπτομέρειές του, εισάγεται τις επόμενες μέρες για να έχει ψηφιστεί μέχρι την επόμενη Κυριακή η συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ κυβέρνησης και Τρόικας. Το περιεχόμενο της έγινε γνωστό την Τετάρτη μέσω δελτίο Τύπου που εξέδωσε η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, για λογαριασμό της Τρόικας (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα,
Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΔΝΤ), γεγονός αξιοσημείωτο που δείχνει τον αυξημένο ρόλο της ΕΕ στις διαδικασίες επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας. Επομένως και την κατεύθυνση που πρέπει να στραφεί η κριτική κατά των μνημονίων…
Η συμφωνία με την Τρόικα, αν και περιέχει πολλές ασάφειες που πάντα αποδεικνύονται μονομερώς δημιουργικές, δηλαδή σε όφελος της Τρόικας, περιλαμβάνει 6 όρους που στο σύνολό τους θα επιδεινώσουν την θέση των εργαζομένων.
Πρώτο, αναφέρεται πως «οι αρχές επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους όσον αφορά την υλοποίηση των πολιτικών που απαιτούνται για να επιτευχθεί ο στόχος του 2015 για πρωτογενές πλεόνασμα στο 3% του ΑΕΠ, συμπεριλαμβανομένης και της παράτασης των φορολογικών μέτρων κατά περίπτωση, όπως της εισφοράς αλληλεγγύης». Να θυμίσουμε ότι η εισφορά αλληλεγγύης, που υπολογίζεται με συντελεστή 1% έως 4% σε συνάρτηση με το ύψος τους εισοδήματος (0% για εισοδήματα ως 12.000, 1% ως 20.000, 2% ως 50.000, 3% ως 100.000 και 4% άνω των 100.00 ευρώ) εξέπνεε το 2016. Ο κίνδυνος πλέον, είναι να μονιμοποιηθεί. Να συμβεί δηλαδή ό,τι έγινε και με το χαράτσι στα ακίνητα! Και δεν είναι μόνο αυτό. Πίσω από την λέξη «συμπεριλαμβανομένης» κρύβεται η παράταση και η διαιώνιση του τέλους επιτηδεύματος που ανέρχεται σε 650 ευρώ για όλους τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις (από ατομικές μέχρι πολυεθνικές, τόσο …δημοκρατικό μέτρο) και σε 500 ευρώ για τους εργαζόμενους με μπλοκάκι.
Παράταση της απεχθούς φορολογίας, ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ
Ο δεύτερος όρος αφορά την δέσμευση της κυβέρνησης «να υλοποιήσει μεγάλο μέρος των μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων οι οποίες εντοπίστηκαν στην πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ στους τομείς της μεταποίησης τροφίμων, του τουρισμού, των υλικών οικοδομών και του λιανικού εμπορίου, να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για την απελευθέρωση των αγορών μεταφορών και ενοικίασης και να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα». Πρόκειται για την γνωστή «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ που περιλαμβάνει 529 συστάσεις, που υποτίθεται ότι φιλελευθεροποιούν την αγορά. Οι περισσότερες εκ των οποίων ωστόσο είναι «σκονάκια» και αποτέλεσμα λόμπινγκ των ευρωπαϊκών πολυεθνικών (όπως η πρόσμειξη του ελαιόλαδου με υποδεέστερα λάδια, για χάρη των καταναλωτών πάντα που θα φτάσουν να τρώνε …λάδια αυτοκινήτου στη σαλάτα τους) ή μόνιμα αιτήματα της εργοδοσίας (κατάργηση κυριακάτικης αργίας που θα υποβαθμίσει τους όρους εργασίας χιλιάδων ήδη κακοπληρωμένων εμποροϋπαλλήλων). Αιτία πολέμου, απόλυτα δικαιολογημένα, έχει αποτελέσει η απαίτηση της Τρόικας να βαφτίζεται ως φρέσκο το παστεριωμένο γάλα μέχρι 10 ημερών. Είναι μέτρο που ευνοεί τους γερμανούς, ολλανδούς και ελβετούς γελαδάρηδες, βλάπτει τους καταναλωτές, καταστρέφει τους έλληνες κτηνοτρόφους, πλήττει την εγχώρια γαλακτοβιομηχανία και συνθλίβει την απασχόληση, αφού ως αποτέλεσμα θα έχει τις αθρόες εισαγωγές γάλακτος.
Το τρίτο προαπαιτούμενο της Τρόικας σχετίζεται με τη μείωση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης. Στο κείμενο δεν αναφέρεται ακριβές ποσοστό, αλλά σύμφωνα με δημοσιεύματα είναι 3,9% για την εργοδοσία και 1% για τους μισθωτούς. Επιμελώς ωστόσο κρύβεται ότι αυτή η μείωση, που πρωτίστως οφέλη την εργοδοσία και μειώνει τα έσοδα των ταμείων, θα επιφέρει την κατάργηση μιας σειράς επιδομάτων, όπως των δύο επιδομάτων μητρότητας που χορηγούσε ο ΟΑΕΔ σε μητέρες και του επιδόματος στράτευσης. Είναι επομένως καθαρά ταξικό μέτρο.
Ο τέταρτος όρος αφορά τις αλλαγές στην εργατική νομοθεσία. Το τι ακριβώς θα ισχύσει θα φανεί στο πολυνομοσχέδιο. Σίγουρο ωστόσο θεωρείται ότι, έστω και σταδιακά, θα απελευθερωθούν οι μαζικές απολύσεις και θα δοθεί στην εργοδοσία η δυνατότητα του λοκ άουτ, δηλαδή της ανταπεργίας. Πρόκειται για το αποκορύφωμα του εργοδοτικού τραμπουκισμού, που τιμωρεί τους πρωτοπόρους εργάτες που επιλέγουν την οδό της σύγκρουσης κι όχι της συνδιαλλαγής με την εργοδοσία!
Πέμπτος όρος που περιγράφεται με σαφήνεια είναι η ιδιωτικοποίηση της ακίνητης περιουσίας και της ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω «του διαχωρισμού της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού σε δύο φορείς». Το ξεπούλημα της ΔΕΗ θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμολογίων επιτείνοντας την ενεργειακή φτώχεια.
Τέλος, σε ότι αφορά τις τράπεζες, γενικόλογες αναφορές για «ανοδικούς κινδύνους όσον αφορά τις εκτιμήσεις κεφαλαιακών αναγκών» αφήνουν ανοιχτό το πεδίο για ένα νέο δάνειο με στόχο την κεφαλαιακή τους ενίσχυση.
Η κυβέρνηση για να χρυσώσει το χάπι της νέας επονείδιστης συμφωνίας, που δεν περιέχει τίποτε το θετικό για την κοινωνία, επιδεικνύει το μέρισμα που θα διανείμει και το οποίο ανέρχεται σε 530 εκ. ευρώ. Αντιστοιχεί επομένως στο 18,3% του υποτιθέμενου πλεονάσματος ύψους 2,9 δισ. ευρώ κι όχι στο 70%, όπως υποσχόταν ο Σαμαράς. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ακόμη κι αυτό το ποσό αντιστοιχεί μόνο στο 0,84% της αξίας των μέτρων λιτότητας που λαμβάνονταν κατ’ έτος – και μιλάμε μόνο για το πρώτο έτος εφαρμογής τους! Τα νέα, κατ’ έτος μέτρα λιτότητας που έχουν εφαρμοστεί από το 2010 μέχρι σήμερα ανέρχονται συνολικά σε 63,16 δισ. ευρώ (2010: 19,10, 2011: 18,35, 2012: 11,62, 2013: 10,24 και 2014: 3,84). Περιττό να ειπωθεί ότι η συνολική τους αξία είναι πολλαπλάσια γιατί τα ίδια μέτρα, από έκτακτη εισφορά μέχρι αύξηση ΦΠΑ επαναλαμβάνονταν και τα επόμενα χρόνια. Ακόμη όμως και αυτό το ποσό να θεωρήσουμε ως το ύψος των μέτρων λιτότητας, είναι 120 φορές μεγαλύτερο από το «μέρισμα» που διανέμει ο Σαμαράς, στην ύστατη και απεγνωσμένη του προσπάθεια να μην έχει την τύχη του Παπανδρέου και του Παπαδήμου… Γι’ αυτό τον λόγο δεν θα την αποφύγει!
