Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Χαρά και ικανοποίηση προκαλεί η αποκάλυψη της αποκρουστικής πραγματικής φύσης των διαβόητων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στα μάτια πλέον ολόκληρου του ελληνικού λαού. Εστω και αν η διεξαγόμενη αυτές τις μέρες δημόσια συζήτηση εστιάζεται αποκλειστικά στη διαφθορά και τις οικονομικές «αρπαχτές» των τρωκτικών που τις έστησαν και καθόλου στον ρόλο που παίζουν και για τον οποίον τις δημιούργησε η αμερικανική κυβέρνηση, με όλες τις άλλες κυβερνήσεις να τη μιμούνται τα επόμενα χρόνια.
Σίγουρα θα προτιμούσαμε να αποκαλυπτόταν ευρύτερα ο ρόλος των ΜΚΟ ως μέσου προώθησης της πολιτικής των κυβερνήσεων, οι οποίες γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο τις χρηματοδοτούν αφειδώς. Ανεξαρτήτως όμως του τι θα θέλαμε εμείς, προέχει να απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί ξαφνικά η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ άρχισε τις αποκαλύψεις για τα αμέτρητα σκάνδαλα των ΜΚΟ, τη στιγμή που όλοι οι διεφθαρμένοι απατεώνες που έφαγαν λεφτά από τις ΜΚΟ ανήκουν στη... ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ!
Η απάντηση είναι απλούστατη: Σαμαράς και Βενιζέλος επιχειρούν μέσω της σκανδαλολογίας των ΜΚΟ να εξουδετερώσουν τους εσωκομματικούς αντιπάλους τους - τους «καραμανλικούς» και «μητσοτακικούς» στη ΝΔ και τους «γιωργακικούς» στο ΠΑΣΟΚ! Φοβούμενοι ότι αν η αναμενόμενη ήττα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές προσλάβει καταστροφικές διαστάσεις συντριβής θα αντιμετωπίσουν απόπειρες καθαίρεσής τους από την αρχηγία των κομμάτων τους, Σαμαράς και Βενιζέλος παίρνουν εκ των προτέρων τα μέτρα τους. Επιδιώκουν να απαξιώσουν τους δυνάμει διεκδικητές της ηγεσίας, να τους διασύρουν, ακόμη και να τους εξευτελίσουν στα μάτια του κόσμου. Το πλεονέκτημά τους, το οποίο είναι σοβαρότατο, έγκειται στο ότι δεν χρειάζεται να πουν κανένα ψέμα, όλα τα σκάνδαλα που αποκαλύπτονται είναι αληθινά!
Προφανώς και δεν έφαγε ο Κώστας Καραμανλής λεφτά που δόθηκαν σε ΜΚΟ. Πολιτική ευθύνη όμως σαφέστατα έχει για το γεγονός ότι κατά τα πεντέμισι χρόνια που ήταν πρωθυπουργός, μόνο από το υπουργείο Εξωτερικών δόθηκαν σε ΜΚΟ πάνω από... 250 (!) εκατομμύρια ευρώ: 42,2 το 2004 και 50,5 το 2005, όταν υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Πέτρος Μολυβιάτης. Τον Φεβρουάριο του 2006 ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία έδωσε στις ΜΚΟ 45 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που έμεινε σχεδόν αναλλοίωτο το 2007 (43,1 εκ. ευρώ) και το 2008 (42 εκατομμύρια). Το 2009 μειώθηκε κάπως, πέφτοντας στα 34 εκατομμύρια ευρώ, βάσει στοιχείων που παρουσίασε το «Ποντίκι». Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν έχει πολιτικές ευθύνες η Ντόρα; Θα ήταν παράλογο να μην έχει. Η Ντόρα μάλιστα, βάσει των στοιχείων αυτών, φαίνεται να μοιράζει... διπλάσιο (!) ποσό στις ΜΚΟ κατά τη διάρκεια των λιγότερων από τέσσερα χρόνια παραμονής της στον θώκο της υπουργού Εξωτερικών από τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος παρέμεινε πάνω από τέσσερα χρόνια στην ίδια θέση.
Δεν γνωρίζουμε πόσο σωστά είναι τα στοιχεία που αναφέρει ο «Εκόνομιστ», πάντως το βρετανικό περιοδικό λέει ότι στην τετραετία του στο υπουργείο Εξωτερικών ο Γ. Παπανδρέου έδωσε στις ΜΚΟ 87 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η Ντόρα σε χρονικό διάστημα υπουργίας της αρκετούς μήνες λιγότερο, έδωσε στις ΜΚΟ 164 εκατομμύρια! Γιατί όμως κανένας δεν συζητάει δημοσίως και τις πολιτικές ευθύνες της Ντόρας; Απολύτως δικαιολογημένες είναι οι σφοδρότατες επικρίσεις εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου που έδωσε εξαιρετική ώθηση στον θεσμό των ΜΚΟ μέσω και κατάπτυστων συνεργατών του, υπηρετών ξένων συμφερόντων.
Εξίσου δικαιολογημένα όμως διαμαρτύρεται αυτός για το γεγονός ότι κριτική ασκείται μόνο στο πρόσωπό του, τη στιγμή που το παιχνίδι με τις ΜΚΟ ήταν διακομματικό μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - και μάλιστα με τη Δεξιά να δίνει διπλάσια λεφτά στις ΜΚΟ.
Το πολιτικό μήνυμα προς τους εσωκομματικούς αντιπάλους των σημερινών ηγετών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι πεντακάθαρο: Αν τολμήσουν να κινηθούν εναντίον των αρχηγών τους, θα πλημμυρίσει ο τόπος από σκανδαλώδεις χρηματοδοτήσεις ΜΚΟ, για τις οποίες οι εσωκομματικοί αντίπαλοι φέρουν την πολιτική ευθύνη! Αν καθίσουν φρόνιμα, οι υποθέσεις αυτές θα κουκουλωθούν και θα... ανασυρθούν ενδεχομένως σε επόμενη κρίση!