Το σύστημα της διαπλοκής και της απάτης βάλλεται απο παντού κι όμως αντέχει.Αναμφίβολα, θα μπορούσε κάποιος -ας πούμε τεχνοκράτης ή υποστηρικτής του καπιταλισμού-να ισχυριστεί πως για να αντέχει το σύστημα στις οποιεσδήποτε πιέσεις απο τα κάτω και να συνεχίζει ακάθεκτο την απάνθρωπη πολιτική του,πως είναι έργο κάποιων πολιτικών ιδιοφυών που με το αστείρευτο ταλέντο που έχουν για να παραπλανούν τον κόσμο κατάφεραν να χειραγωγήσουν τις μάζες και να εξυπηρετήσουν εις το έπακρο τα σχέδια των απανταχού αφεντικών.Ντόπιων και ξένων.
Η παραπάνω υποτιθέμενη διατύπωση εμπεριέχει την μισή αλήθεια.Δηλαδή πως όντως οι μάζες εξαπατήθηκαν και χειραγωγήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν-όπως θα ξαναχρησιμοποιηθούν και στο μέλλον-ώς υποχείρια στην συστημική κρίση με σκοπό φυσικά να διασώσουν την ίδια την διαπλοκή και την απάτη της οποίας αφ’ενός μέν αποτελούν μέρος,αφ’ετέρου δέ έχουνε πέσει θύματά της.
Η άλλη μισή αλήθεια έγκειται πως η όλη διαχρονική χειραγώγηση των μαζών και δή των ελληνικών, δέν συντελέστηκε χάριν του υπαρκτού ομολογουμένως ταλέντου των πολιτικών αυτού του τόπου στην πλάνη και στην απάτη,αλλά συντελέστηκε πατώντας πάνω στις συστημικές αυταπάτες που βρίσκεται και τροφοδοτεί η κοιμώμενη πλειοψηφία.Με λίγα λόγια,μοναδικοί υπεύθυνοι για την αντοχή και την διαχρονικότητα του συστήματος είναι τα ίδια τα θύματά του.Αυτοί αποτελούν επί της ουσίας τα αντισώματα του συστήματος είτε εκούσια είτε ακούσια,καθώς συνθηκολόγησαν και ανέχτηκαν την πλάνη την οποία κάποιοι επέβαλλαν.
Σαφώς και υπάρχουν αιτίες που συμβαίνει αυτό.Και το παραπλανητικό ταλέντο των πολιτικών είναι η τελευταία.Αναμφίβολα η τεχνολογική εξέλιξη συνέβαλε τα μέγιστα στο να εξελίξει τους μηχανισμούς ύπνωσης και χειραγώγησης των μαζών.Πάντα όμως μιά ας πούμε αέναη πλάνη, δέν μπορεί να υφίσταται παρά μόνο με την συναίνεση του θύματος.
Δέν είναι τυχαίο πως οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μιά νομοτελειακή άποψη για τον κόσμο και τα πράγματα.Πιστεύουν δηλαδή πως είναι αδύνατον να αλλάξει αυτός ο κόσμος,απο τις ενέργειες κάποιων ανθρώπων.Μα αυτή είναι η μεγαλύτερη αντίφαση.Ο νομοτελειακός κόσμος μπορεί να υφίσταται μόνο στον φυσικό κόσμο και αυτό μόνο και μόνο επειδή σάν άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε τις μεταβολές της φύσης πολύ πιό αργά απ’ότι αντιλαμβανόμαστε τις δικές μας παρεμβάσεις στον δικό μας τεχνητό κόσμο.
Για την παραπάνω ανθρώπινη νομοτέλεια όμως υπάρχει αιτία.Και βρίσκεται στην θεοκρατική αντίληψη του κόσμου,που θέλει την “θεία πρόνοια” ή την εκλεγμένη στην δική μας περίπτωση, να διαφεντεύει τις τύχες των ανθρώπων και επομένως η οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση ώς προς την ριζοσπαστική αλλαγή των κοινωνικών ή πολιτικών δεδομένων να κρίνεται μάταιη,αφού οι ανήμπορες και δυστυχείς μάζες αδυνατούν να τα βάλλουν με τους “νομοτελειακούς” δυνάστες τους και ούτως ή άλλως μιά αόρατη “θεία” δύναμη ή εκλεγμένη θα ορίσει την μοίρα μας.
Αυτή ήταν,είναι και θα είναι η αιώνια σκλαβιά μας.Η διαχρονική καταδίκη στην οποία πέσαμε με τα μούτρα λόγω του φόβου και της άγνοιας που θερίζουν ανάμεσα στις απαίδευτες μάζες.Απο την μία το δηλητήριο των θρησκειών και απο την άλλη η εξαπάτηση των πολιτικών,έρχονται να εγκλωβίσουν το μυαλό των ανθρώπων σε ένα κοινωνικό μεσαίωνα που κάθε έξοδος φαντάζει ώς απέλπιδα προσπάθεια ορισμένων ρομαντικών ή αργόσχολων-κατά την μικροαστική διάλεκτο-να αλλάξουν την προδιαγεγραμμένη πορεία της ανθρωπότητας.
Σαφώς και κανένας δέν περιμένει να πέσει το σύστημα σάν ώριμο φρούτο.Και ψεύτης θα είναι μεγάλος αυτός που αναγγέλει πως στην απέναντι όχθη βρίσκεται το απόλυτο της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.Αυτά στον κόσμο των ανθρώπων σπανίζουν.Και για χρόνια οι άνθρωποι έπεφταν θύματα της ίδιας τους της ιδιοτέλειας.
Εκεί ακριβώς πάτησε το ανθρώπινο χρηματοπιστωτικό σύστημα και έκανε την ανθρώπινη εκμετάλλευση νομοτέλεια.Στην ιδιοτέλεια των ανθρώπων.Γιατί ο άνθρωπος που είναι θύμα του συστήματος αλλά βλέπει τους γύρω του με ανταγωνιστικούς όρους,με όρους κέρδους και χασούρας,με όρους ατομικού συμφέροντος σε συλλογικές ανάγκες,δέν μπορεί να απελευθερωθεί,ούτε και να απελευθερώσει.Αυτός ο άνθρωπος είναι συγχρόνως θύτης και θύμα.Θύμα του μεγαλύτερου απο τον ίδιο συστήματος και θύτης πρώτα στον μικρόκοσμό του και ύστερα απέναντι στο χρέος του προς την υπόλοιπη κοινωνία.
Επομένως μήν κατηγορείτε τους Παπανδρέου,τους Σημίτηδες,τους Σαμαράδες και τους Λιάπηδες.Αυτοί είναι τα προϊόντα της αυταπάτης σας.Σας τρέφουν και τους τρέφετε.Γι’αυτό και φοβάστε να αντιπαρατεθείτε με αυτό που θα θέλατε να είστε.Όμως ένα φτηνό αντίγραφο των εγωιστών πολιτικών είναι πολύ πιό αναλώσιμο και οι συνέπειες της οποιασδήποτε κρίσης πάντα θα στοχεύουν πρώτα τους αναλώσιμους και ύστερα αυτούς που περιμένουν να την βγάλουν καθαρή μέσα στην καταιγίδα μονάχοι τους με την ιδιοτέλειά τους.
Αυτόν τον κόσμο τελικά ή θα τον δούμε σάν ένα κόσμο που κυριαρχεί η απάτη και η εκμετάλλευση και θα επιχειρήσουμε να τον αλλάξουμε με κάθε μέσο ή θα συνθηκολογήσουμε στην πλάνη και θα κρυφτούμε πίσω απο την ιδιοτέλειά μας ζυγίζοντας τους ανθρώπους με γνώμονα το κέρδος και την υλική προσφορά τους.
Ας αναρωτηθούμε όμως,άν αξίζει να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο κόσμο όταν δέν είμαστε ικανοί την ίδια στιγμή να αντιληφθούμε τους ανθρώπους με βάση τις ανάγκες τους κι όχι την υλική προσφορά τους.Οι ανθρώπινες ανάγκες δέν χρειάζονται αόρατες δυνάμεις να υπόσχονται παραδεισένια ζωή μετά θάνατον.Ούτε επαγγελματίες τυχοδιώκτες ντυμένους στην τρίχα να αναγγέλλουν καλύτερες μέρες με ανάπτυξη,δημοκρατία και εκσυγχρονισμό.Όλα αυτά δηλητήρια στα μυαλά και στις ψυχές μας είναι.
Οι ανθρώπινες κοινωνίες πρέπει να παράξουν πολιτική απο μόνες τους,βασισμένες στα συλλογικά προβλήματα απαλλαγμένες απο κάθε θρησκευτικό και πολιτικό βάρος που γεννά αυταπάτες και εγκλωβίζει την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων που θέλουν και μπορούν να αναδημιουργήσουν τον κόσμο.Όσο θα υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι δέν μπορεί να υπάρξει ελπίδα.Ένας απο τους δύο πρέπει πάντα να κερδίζει.Κι εμείς πρέπει να διαλέξουμε σε ποιά πλευρά ανήκουμε.
Αυτή πρέπει να είναι και η μοναδική νομοτέλεια.
ΑΝΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ
