Το άρθρο που ακολουθεί μας το'στειλε μια αναγνώστρια του μπλογκ, με την επισήμανση ότι το συγκεκριμένο θέμα έτυχε, με εξαίρεση το διαδίκτυο, ελάχιστη ως καθόλου σχεδόν προβολή από τα ΜΜΕ (ή ΜΜΧ, όπου "Χ"=Χειραγώγηση, όπως τα αποκαλούμε επιεικώς εμείς).
Να προσθέσω εγώ ότι το "εκπαιδευτικό" σύστημα της χώρας δεν είναι παρά μια επώδυνα ψυχοφθόρα δοκιμασία (και οικονομικά ασύμφορη) για μαθητές και γονείς, εξοντωτικά ανταγωνιστική και επιβραβευτική για ένα παρωχημένο και σαδομαζοχιστικό παπαγαλισμό. Με έντονη αποστροφή στη βιωματική κατάκτηση της γνώσης, στην ελευθερία στοχασμού κι έκφρασης και αμφισβήτησης των κατεστημένων συλλήψεων και παραστάσεων. Μετά όμως από το περιστατικό με την καθηγήτρια από το Κολλέγιο Αθηνών (Απολύθηκε η καθηγήτρια που έπιασε το γιο Σαμαρά- και ανιψιό του προέδρου του σχολείου-να αντιγράφει) και τον αντιγραφάκια "VIP μαθητή", δημιουργείται ένα πολύ καλό προηγούμενο, ένα "ηθικό πάτημα", για κάθε μαθητή σε δημόσιο και ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα: η απροκάλυπτη αντιγραφή σε κάθε είδους γραπτών εξετάσεων (που δεν τελειώνουν ποτέ στη ζωή του νεοέλληνα απέναντι σε διάφορους "εξεταστές" και "ειδικούς"), που θα συνοδεύονται και με την αφοπλιστική ατάκα "δηλαδή γιατί αυτός κι όχι εγώ;" Άλλωστε "δημοκρατία" δεν έχουμε; με "ίσα δικαιώματα για όλους", άρα και...ατιμωρησία! Μια δημοκρατία που μου αρέσει πλέον να αποκαλώ "δημοκρατία των θερμαινόμενων πισίνων". Μετά τις δηλώσεις Στουρνάρα για την αντιμετώπιση της φονικής αιθαλομίχλης (όπως λέμε φονική φτώχεια), όπου δεν είπε κουβέντα για ρίξιμο της τιμής του πετρελαίου και περί πραγματικών αιτιών και άρα υπευθύνων(δηλ. του εαυτού του και των αφεντικών του), που οδηγούν τους ανθρώπους να καίνε ότι βρούνε για να μην έχουν την τύχη που'χε το "κοριτσάκι με τα σπίρτα"...
ανιχνευτής
Ο Τοτός και το διπλό μήνυμα: με αφορμή την απόλυση μιας καθηγήτριας από το Κολέγιο Αθηνών
Τις 3 πρώτες στροφές του ποιήματος «Ο Γιόκας» του Βάρναλη θυμίζει η υπόθεση της καθηγήτριας που απολύθηκε από το Κολέγιο Αθηνών επειδή, όπως υποστηρίζει η ίδια αλλά και η ομοσπονδία των καθηγητών στα ιδιωτικά σχολεία (ΟΙΕΛΕ), έπιασε το γιο του Σαμαρά να αντιγράφει. Ένας Ηρακλής Πουαρό θα έβρισκε αμέσως την απάντηση στο ερώτημα «αντέγραψε ή όχι το παιδί;», ακόμα και δίχως ο ίδιος να επισκεφθεί τον τόπο του εγκλήματος. Εμείς οι κοινοί θνητοί απλώς βλέπουμε κάποια παράξενα πράγματα που καθιστούν την καταγγελία της καθηγήτριας πιο πειστική από την εκδοχή της διοίκησης του Κολεγίου. Π.χ., πώς γίνεται μια εκπαιδευτικός να αξιολογείται θετικά επί 21 χρόνια και η αξιολόγηση να γίνεται ξαφνικά αρνητική μετά την υπόθεση της αντιγραφής; Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός ότι ο μαθητής είναι γιος του πρωθυπουργού και ανιψιός του προέδρου του ΔΣ του Κολεγίου; Πόσο αμερόληπτα είναι τα διορισμένα μέλη του υπηρεσιακού συμβουλίου του υπουργείου Παιδείας που αποδέχτηκαν την καρατόμησή της ισχυριζόμενα ότι δεν διαθέτουν «αρκετά στοιχεία»; Γιατί δεν δόθηκε αναβολή στην εξέταση της υπόθεσης στο υπουργείο μέχρι τη Δευτέρα ώστε να παραστεί ο Γ. Κατρούγκαλος, νομικός εκπρόσωπος της καθηγήτριας; Γιατί το υπηρεσιακό συμβούλιο δεν δέχτηκε να είναι παρόντα μέλη της ΟΙΕΛΕ στη διαδικασία; Μέχρι στιγμής πολλοί σχολιάζουν αυτή την υπόθεση από τη σκοπιά της αδικημένης καθηγήτριας αλλά και από τη σκοπιά των χιλιάδων καθηγητών και δασκάλων στην ιδιωτική εκπαίδευση που έλαβαν το τρομοκρατικό μήνυμα “μην αμφισβητείς τους ισχυρούς” ή “κάνε τα στραβά μάτια, αν θέλεις να μη χάσεις τη δουλειά σου”. Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο, εξίσου ισχυρό μήνυμα. Ένα μήνυμα προς τους γόνους των ισχυρών, όχι μόνο προς τον Σαμαρά τον νεότερο, αλλά και προς όλα τα εγχώρια κολεγιόπαιδα: το μήνυμα ότι κανείς δεν μπορεί να τους αγγίξει. Το μήνυμα του Τοτού:
Άγαλμα ο Τοτός
ήλιος απλωτός,
κολυμπά στη Βούλα
και δικά τ’ είν’ ούλα.
Είκοσι χρονώ…
θάλασσα, ουρανό
και στεριά δικά του
πατρογονικά του!
Και στην Πολιτεία
κείνος πρώτη αιτία
κι ολωνών αρχή.
κι ολωνών ψυχή.
Δεν είναι έγκλημα το να αντιγράψει ένας έφηβος σε ένα διαγώνισμα ή το να επιχειρήσει να αντιγράψει. Ποιος μαθητής δεν το έχει κάνει ή έχει μπει στον πειρασμό; Δεν στιγματίζει το παιδί αυτή η πράξη. Αυτό όμως που στιγματίζει και την Πολιτεία και το συγκεκριμένο σχολείο είναι η εκδικητικότητα απέναντι σε μια εκπαιδευτικό που απλώς έκανε το καθήκον της, αυτό που η ίδια η εργοδοσία τής είχε αναθέσει ως καθήκον. Και αν δεν τηρήθηκε επακριβώς το πρωτόκολλο, όπως διαβάσαμε, ας αναζητηθούν οι λόγοι που αυτό δεν συνέβη.
Με λίγα λόγια, το μήνυμα που πήραν οι Τοτοί, οι σημερινοί και οι εκκολαπτόμενοι, είναι «θα πληρώσει ακριβά όποιος θα σας σταθεί εμπόδιο, όποιος σας αντιμετωπίσει σαν να ήσαστε κοινοί θνητοί». Πρόκειται για ένα θέμα όχι μόνο ηθικής και πολιτικής, αλλά και παιδαγωγικής τάξης.
Έτσι το Κολέγιο δεν πλάθει χαρακτήρες, δεν πλάθει “leaders”. Tοτούς πλάθει, παιδιά-βύσματα που θα αποτελέσουν την αυριανή πνευματική, πολιτική κι επιχειρηματική ελίτ της Μπανανίας ή Τοτοχώρας. Ενήλικο δείγμα Τοτού ήταν και ο ανιψιός του εθνάρχη, παρ’ όλο που η δημοσιότητα που ήδη έχει δοθεί στην υπόθεση (κάτι που δεν το επέλεξε η κυβέρνηση) δεν διευκολύνει το κουκούλωμά της. Και το κακό με τους Τοτούς είναι ότι συνήθως στο δρόμο τους βρίσκεται κάποιος πιο Τοτός από τους ίδιους, κάποιος Τοτός με πιο ισχυρό μπαμπά ή προστάτη.
Από mao.gr
http://antidras.blogspot.gr
