Όσο η Ελλάδα εμφανίζει πρωτογενές πλεόνασμα, οι "απειλές" της τρόικας είναι αναξιόπιστες
Την "άβολη" αλήθεια για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και το ενδεχόμενο παύσης της χρηματοδότησης από τους δανειστές αναλύει σε έκθεσή της η Bank of America.
Υπό τον τίτλο “Η άβολη αλήθεια για την Ελλάδα” (“Inconvenient Truth about Greece”), η BofA Meryll Lynch με επικεφαλής τον Έλληνα αναλυτή, Αθ. Βαμβακίδη, επισημαίνει ότι η εικόνα που σκιαγραφείται από τη σημερινή δυναμική του χρέους και της ανάπτυξης, είναι μη βιώσιμη, γεγονός που συνιστά αναγκαία την επιμήκυνση των ομολόγων και τη μείωση των επιτοκίων.
Υπό αυτό το πρίσμα, η τράπεζα εκτιμά ότι έαν οι οικονομικές επιδόσεις της Ελλάδας δεν αναταποκριθούν στους στόχους και οι μεταρρυθμίσεις καθυστερήσουν, οι δανειστές δε θα έχουν άλλη επιλογή από το να συμφωνηθεί μια μερική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους κατά 100 δισ ευρώ.
Σε αντίθετη περίπτωση η Ελλάδα δε θα μπορεί να ανταποκριθεί στην αποπληρωμή του χρέους της.
Γιατί δεν συμφέρει την Ευρώπη η διακοπή του ελληνικού προγράμματος
Η χρηματιστηριακή εκτιμά ότι όσο η Ελλάδα εμφανίζει πρωτογενές πλεόνασμα, οι απειλές της τρόικας να σταματήσει το πρόγραμμα, αντί να συμφωνήσει σε «κούρεμα» του επίσημου τομέα, δεν είναι αξιόπιστες.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις εσωτερικές ανάγκες της εάν πολύ απλά σταματούσε να εξυπηρετεί το χρέος της, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου αφορά δάνεια που έχει λάβει από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Επιπλέον σημειώνει πως είναι υπέρ της Ευρώπης να συμφωνήσει σε μεγαλύτερες διευκολύνσεις υπό το δεδομένο ότι "το ελληνικό χρέος θα γίνει βιώσιμο, στο βαθμό που η Ευρώπη αποφασίσει".
Η BofA είναι υπέρ του να συνδεθεί η ελάφρυνση του χρέους με συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις και όχι με τριμηνιαίες αξιολογήσει. Με αυτό τον τρόπο θα ξεπεραστεί το ηθικό δίλημμα και θα αυξηθούν οι πιθανότητες η Ελλάδα να αποκτήσει μία διατηρήσιμη πορεία ανάκαμψης.
Σύμφωνα με τον οίκο, το χρηματοδοτικό κενό του ελληνικού προγράμματος ανέρχεται σε 10,9 δισ. ευρώ (4,4 δισ. το 2014 και 6,5 δισ. ευρώ το 2015).
Θεωρεί πως υπάρχουν κίνητρα και για τις δυο πλευρές να συμφωνήσουν σε μέτρα λιτότητας για του χρόνου και για κάλυψη του κενού, και πως υπάρχουν πολλές επιλογές, μεταξύ των οποίων η περαιτέρω χρηματοδότηση του προγράμματος, η χρήση των υπολοίπων από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η έκδοση ομολόγων, η περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή ή η (απίθανη) μετακύλιση των ωριμάνσεων από τις κεντρικές τράπεζες.
