Στον τρελό πλανήτη γη που έχουμε τη χαρά να ζούμε όλοι εμείς, όσο περνάνε τα χρόνια τα στόματα θα ανοίγουν όλο και πιο πολύ. Η περίπτωση με το βρισίδι που είχε φάει τότε ο Γαπ από τον Σαρκοζί, είναι γνωστή. Σήμερα μαθαίνουμε έως ένα βαθμό και για μία ακόμα φορά, τα παιχνίδια που παίζουν κάποιοι στις πλάτες των άλλων χωρών.
Κάποιοι όμως προσπαθούν να υπερασπιστούν τον Παπανδρέου, ότι είχε καλή πρόθεση με το σκεπτικό του δημοψηφίσματος προς τα τέλη του 2009. Ήθελε λέει να έχει λόγο και ο λαός!
Μερικές φορές με το δούλεμα που σου κάνουν, μένεις ακίνητος με στόμα και μάτια ανοιχτά, άλλες φορές σε εξοργίζουν τόσο πολύ, που με δυσκολία βαστάς τα “Γαλλικά” με τη βαριά προφορά που σου έρχονται να εκφράσεις.
Αφού μας είπε ότι ψέμα του ερχόταν για να γίνει πρωθυπουργός, γιατί δε ζήτησε δημοψήφισμα για το αν θα μπούμε στο μνημόνιο; Τόσο ξαφνικό και βιαστικό ήταν το πρόβλημα;
Εντάξει, δεν έχω το στοχαστικό επίπεδο του Γαπ, ψηλά αυτός, Ανταρτική μεριά εγώ, στο πολύ μείον δηλαδή. Ρωτάω όμως για να μάθω, γιατί να σε ρίξω στον γκρεμό και μετά να σε ρωτήσω αν θες να σε βγάλω; Άσε που ως κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα, ρε τίποτα λέμε.
Δεν γνωρίζω αν είναι όντως ψυχοπαθής που τον είπε ο Σαρκοζί ή ενεργούσε βάσει εντολών, αλλά θα πω το εξής, αν για παράδειγμα είσαι προπονητής σε μία ομάδα και λες στον παίκτη σου να μαρκάρει τον Χ αντίπαλο και αυτός μπαίνει μέσα και μαρκάρει τον Ψ, τι θα πεις; Άντε μπερδεύτηκε, άμα το ξανακάνει και ξανά… τι θα πεις;
Ε, με τον Γαπ αυτό συμβαίνει. Έχει στα σοβαρά ακουστεί πολλές φορές ότι, άλλα του λένε να πει πριν ανοίξει η πόρτα και άλλα πάει και λέει. Τυχαίο;
Και μην αρχίσουμε τα «Ήθελε και εκβιαστικά ή απειλητικά δεν τον άφησαν», το ακούσαμε για τον Κωστάκη, θα το μάθει και ο Αντωνάκης και θα μας πει τα ίδια. Νισάφι πια!
Καλέ μου Πήτερ Γαπ που τα έβαλες με τους κακούς, άντε στη χώρα του πουθενά να ησυχάσουμε και εμείς. Εκεί θα καταλάβουν την αξία σου γιατί εδώ είπαμε, είμαστε Ανταρτική μεριά εμείς.