Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Με αφορμή τη συνάντηση Μέρκελ-Σαμαρά

του Βασίλη Λιόση
Εδώ και καιρό η κυβέρνηση Σαμαρά και τα φιλικά σε αυτήν ΜΜΕ, επιχειρούν να μας πείσουν για τα εξής: α) ότι η κυβέρνηση δίνει σκληρή μάχη απέναντι στην τρόικα για το πώς θα ασκηθεί η κυβερνητική πολιτική, β) ότι υπάρχει ένα τεράστιο επίτευγμα που ονομάζεται πρωτογενές πλεόνασμα και γ) ότι η ασκούμενη πολιτική είναι για τη σωτηρία της πατρίδας.Η συνάντηση Σαμαρά-Μέρκελ και τα όσα ειπώθηκαν σε αυτήν ένθεν κακείθεν, αποδεικνύουν ότι όλοι οι παραπάνω ισχυρισμοί είναι φληναφήματα και μόνο το γέλιο μας (ή το θυμό μας) μπορεί να προκαλέσουν. Ας δούμε το γιατί:
Ο Σαμαράς πήγε στο Βερολίνο για να δώσει αναφορά στη Μέρκελ για την πορεία του κυβερνητικού προγράμματος. Αυτό από μόνο του και χωρίς κανένα άλλο σχόλιο δείχνει τη σχέση ελληνικής και γερμανικής κυβέρνησης. Προφανώς η αντίθετη διαδικασία, δηλαδή το να ενημερώνει η γερμανική την ελληνική κυβέρνηση για το κυβερνητικό της έργο, ουδέποτε έχει γίνει και δεν πρόκειται να γίνει. Η ιμπεριαλιστική Γερμανία, επειδή ακριβώς είναι τέτοια, απαιτεί από το προτεκτοράτο που λέγεται Ελλάδα να λογοδοτεί και να είναι συνεπές ως προς τις υποχρεώσεις του.
Ωστόσο, η Μέρκελ ως γνήσιος εκπρόσωπος του γερμανικού ιμπεριαλισμού δε θα μπορούσε να αρκεστεί στην εικόνα που εισέπραξε από το Σαμαρά. Μίλησε για την ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών (βλέπε λήψη και άλλων μέτρων), σημείωσε πως υπάρχουν ζητήματα που δεν έχουν λυθεί (βλέπε επίσπευση της εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων) και υπογράμμισε πως υπάρχουν ανοικτά ζητήματα για τον προϋπολογισμό του 2014.
Αυτό το τελευταίο περί προϋπολογισμού σημαίνει σε απλά ελληνικά πως η Γερμανία παρεμβαίνει άμεσα πλέον και στη σύνταξη του προϋπολογισμού του ελληνικού κράτους. Κι αν ακόμη υπήρχαν ορισμένοι που υποστήριζαν πως η Ελλάδα δεν έχει απολέσει την εθνική της κυριαρχία ή εν πάση περιπτώσει ό,τι είχε απομείνει από αυτήν, πλέον δεν έχουν κανένα επιχείρημα για έναν τέτοιο ισχυρισμό. Ο ελληνικός προϋπολογισμός βρίσκεται κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του γερμανικού ιμπεριαλισμού. Με άλλα λόγια τα κέντρα αποφάσεων για την ασκούμενη πολιτική στην Ελλάδα μεταφέρονται σχεδόν εξολοκλήρου εκτός Ελλάδας. Η τυπική ανεξαρτησία της Ελλάδας πάει και αυτή περίπατο.
Όμως, η Μέρκελ, δεν αρκέστηκε στα παραπάνω. Ως άλλη αυστηρή δασκάλα διεμήνυσε στο μαθητή πως θα τον ελέγξει για την αποτελεσματικότητα της δουλειάς του. Κατά τη Μέρκελ τα περί πρωτογενούς πλεονάσματος θα πρέπει να ελεγχθούν από τη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ. Και συμπλήρωσε πως αν όλα είναι εντάξει τότε μόνο η Γερμανία θα βοηθήσει.
Ο Σαμαράς δίνοντας εξετάσεις νομιμοφροσύνης και δουλικότητας στη Μέρκελ αλλά και στο εγχώριο κεφάλαιο έσπευσε να δηλώσει πως «Πρέπει να γίνουν κι άλλα, πρέπει να συνεχίσουμε. Δεν πρέπει να σταματήσουμε τις προσπάθειες […] Έχουμε καλύψει μεγάλη απόσταση και θα καλύψουμε κι άλλη. Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας είναι ήδη ορατή» και συμπλήρωσε πως στις προτεραιότητες της κυβέρνησης για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας είναι η «άρση των εμποδίων στη δράση των επιχειρήσεων και τη ρευστότητά τους» (βλέπε κι άλλη συμπίεση του εργατικού εισοδήματος).

Επιπλέον να σημειώσουμε πως ο Σαμαράς ανάμεσα στις διάφορες δηλώσεις του διευκρίνισε πως δε θα υπάρξουν νέα μέτρα για μισθούς και συντάξεις. Θεωρούμε πως εκτός από τα γνωστά παπαγαλάκια του πολιτικού και δημοσιογραφικού στερεώματος, λίγοι μπορούν να πάρουν στα σοβαρά μια τέτοια δήλωση. Για την ακρίβεια ούτε τα παπαγαλάκια την παίρνουν στα σοβαρά, αφού δουλειά τους είναι να αναπαράγουν τα ψεύδη και αυτό το πράττουν απολύτως συνειδητά. Τα λαϊκά στρώματα μπορεί να εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένα σε ψευδοδιλλήματα και να λειτουργούν υπό το κράτος του φόβου που πηγάζει από την κρατική καταστολή, από τον κίνδυνο της ανεργίας και από τα τρομοκρατικά ιδεολογήματα κυβέρνησης και των γραφειοκρατών της ΕΕ. Οι αναγκαιότητες που οδηγούν στη λήψη όλου του αντιλαϊκού πακέτου είναι υπαρκτές και αμείλικτες. Ποτέ το κεφάλαιο δεν έχει αποφασίσει στην ιστορία του καπιταλισμού να μοιραστεί τα βάρη της κρίσης με τους υπόλοιπους, ούτε πολύ περισσότερο να αναλάβει εξολοκλήρου το κόστος. Επομένως, όταν χωρίς αιδώ ο Σαμαράς δηλώνει πως δε θα παρθούν νέα μέτρα είναι σα να λέει πως η κρίση παρήλθε και αίφνης το φιλεύσπλαχνο κεφάλαιο αποφάσισε να ανακουφίσει το λαό. Άλλωστε, οι επιταγές της Μέρκελ για την ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών και οι δηλώσεις Σαμαρά για την άρση των εμποδίων στη δράση των επιχειρήσεων, δεν αφήνουν περιθώρια.

Όσον αφορά στο πρωτογενές πλεόνασμα η προπαγάνδα της κυβέρνησης προσεγγίζει τις γκεμπελίστικες μεθόδους. Υπάρχουν πολύ περισσότερο αρμόδιοι να μιλήσουν για το μεγάλο ψέμα του πρωτογενούς πλεονάσματος. Εμείς θα θέσουμε μερικά απλά ερωτήματα. Ας υποθέσουμε ότι τα στοιχεία της κυβέρνησης είναι ακριβή. Αλήθεια τι αξία έχει αυτό το πλεόνασμα όταν:

α) η ανεργία είναι στο 30%;,

β) έχουν διαλυθεί οι εργασιακές σχέσεις;

γ) οι αυτοκτονίες διαδέχονται η μια την άλλη;

δ) μόνο στη Γερμανία από το 2010 έχουν μεταναστεύσει 100.000 Έλληνες;

ε) από τον προϋπολογισμό του 2014 προβλέπεται ότι για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων θα διατεθεί το 64% των δαπανών;

* * * *

Ο ελληνικός λαός βιώνει έναν εφιάλτη. Δεν πρέπει τις ελπίδες του να τις εναποθέσει ούτε σε νέους σωτήρες που από το Τέξας δίνουν κι αυτοί τις εξετάσεις τους, ούτε στα ναζιστικά αποβράσματα, ούτε σε δυνάμεις που θα μπορούσαν να οδηγηθούν στην αναγέννηση του λαϊκού κινήματος αλλά έχουν αποφασίσει να αυτοκτονήσουν πολιτικά. Το χιλιοειπωμένο «ο λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του» είναι πιο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ. Μόνο ένα ριζοσπαστικό Μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα έρθει σε αντίθεση με ό,τι τσακίζει τις ζωές μας, μπορεί να δώσει ελπίδα και προοπτική για το λαό.