Για τη Φρόσω της καρδιάς μας!
Εκδικάζεται σήμερα στο ΚΥΣΔΕ η νομιμότητα της απόλυσης της εκπαιδευτικού Ευφροσύνης Μπουλούτα, η οποία, όταν τον Ιούνιο του '12 έπιασε τον γιο του πρωθυπουργού (τρομάρα μας) Αντώνη Σαμαρά να αντιγράφει και του μονόγραψε την κόλλα, αναμείφθηκε με....απόλυση από το Κολλέγιο Αθηνών, του οποίου πρόεδρος τυγχάνει (sic) ο αδερφός του τίμιου πρωθυπουργού μας, Αλέξανδρος Σαμαράς.
Σήμερα επιτέλους εκδικάζεται ύστερα από ένα χρόνο γελοίων παλινωδιών των συμβουλίων και παρασυμβουλίων που αυτοκρίνονταν αναρμόδια να... κάνουν τη δουλειά τους!
Δηλαδή να κρίνουν τη νομιμότητα της απόφασης.
Δεν ξέρω αν θα δικαιωθεί σήμερα η Φρόσω Μπουλούτα.
Της το εύχομαι, μα δεν το πολυπιστεύω.
Κι αυτό διότι στη χώρα μας η Νο1 έλλειψή μας είναι η απόδοση δικαιοσύνης.
Ακόμη και στις αμιγώς καπιταλιστικές Η.Π.Α. κάποιοι ισχυροί πλήρωσαν για τις ευθύνες τους στην κρίση.
Στην Ελλάδα οι ισχυροί μόνο πληρώνονται, ενώ για την κρίση ένοχοι κρίθηκαν οι ανίσχυροι!
Κι αν ακόμη υπάρξει δικαίωση της Φρόσως, τουλάχιστον ως προς το εργασιακό σκέλος της υπόθεσης, είναι παραπάνω από βέβαιο πως η επιστροφή της στο Κολλέγιο θα είναι θνησιγενής.
Το σίγουρο είναι ένα:
ότι στη χώρα μας τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε: σαν τη Φρόσω.
Τη Φρόσω που δεν τη γνωρίζω, δεν την έχω δει ποτέ στη φάτσα, δεν έχω ακούσει ποτέ τη φωνή της.
Αυτή τη Φρόσω που έχει κότσια, σε αντίθεση με το 99% των Ελλήνων που, αν έπιανε το γιο του Σαμαρά να αντιγράφει, στην καλύτερη περίπτωση θα έκανε το μαλάκα και στη χειρότερη θα του 'λεγε και τις υπόλοιπες απαντήσεις για να μη στενοχωρήσει το αφεντικό.
Τέτοιους ανθρώπους θέλουμε: σαν τη Φρόσω.
Αυτή τη Φρόσω που μπροστά σ' αυτό που η ίδια θεωρούσε σωστό και τίμιο, δε λογάριασε πόστα, δουλειές, λεφτά, ονόματα, καριέρες... δε λογάριασε τίποτα.
Αυτή τη Φρόσω που δεν ξέρω αν είναι όμορφη, άσχημη, ψηλή, κοντή, νέα, γριά, δεξιά, αριστερή, πλούσια ή φτωχή... μα ξέρω πως το λέει η καρδιά της!
Αυτή τη Φρόσω χρειάζεται να ανακαλύψουμε μέσα μας!
Αυτή τη Φρόσω που την κρύβουμε κάπου βαθιά μέσα μας!
Αν υπάρχει ένας λόγος για να συνεχίζουμε να ελπίζουμε σε κάτι σ' αυτόν τον καταραμένο τόπο, αυτός είναι η Φρόσω.
Για τη Φρόσω αξίζει να συνεχίσουμε.
Για τη Φρόσω, ρε γαμώτο!
http://toixo-toixo.blogspot.gr