Ποιος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ελληνικής κοινωνίας; Η Κοινωνική Ασφάλιση. Το είπε ο Στουρνάρας, με το δικό του, στυγνό τεχνοκρατικό τρόπο. Η Ασφάλιση τρώει πόρους και γι’ αυτό πρέπει απ’ αυτή να εξοικονομηθεί το «δημοσιονομικό κενό», σε όποιο ύψος συμφωνηθεί αυτό με την τρόικα. Οχι μόνο για το 2014, αλλά και για τα επόμενα (πολλά) χρόνια.Οι συζητήσεις έχουν ήδη φουντώσει, βοηθούντων και των παπαγάλων των ΜΜΕ, που προετοιμάζουν –όπως πάντοτε– το έδαφος. Ποιους θα θίξει; Πόσο θα τους θίξει; Και πάει λέγοντας.
Η Κοινωνική Ασφάλιση είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς δε θα έπρεπε να είναι η συνδικαλιστική τακτική της εργατικής τάξης.
Ολοι γνωρίζουν πως στην περίπτωσή τους ισχύει η λαϊκή παροιμία «αυτοί που μας χρώσταγαν μας παίρνουν και το βόδι». Λεηλάτησαν τα αποθεματικά των Ταμείων επί δεκαετίες. Εξακολουθούν να λεηλατούν κάθε πόρο που μπαίνει στη μπάντα για να πληρωθούν συντάξεις και ασφαλιστικές παροχές. Τελευταία μεγάλη επιδρομή, με χαρακτήρα πλιάτσικου, το περιβόητο PSI, που εξανέμισε τα τελευταία αποθεματικά που είχαν μείνει στα Ταμεία, χωρίς για τις απώλειες να προβλεφθεί κάποια ανακεφαλαιοποίηση, όπως έγινε με τις τράπεζες.
Από το 1990 έχουμε ζήσει πέντε μεγάλες-γενικές αντιασφαλιστικές ανατροπές και πολλές επιμέρους. Νόμος Σουφλιά, νόμος Σιούφα, νόμος Ρέππα, νόμος Πετραλιά, νόμοι Λοβέρδου-Παπακωνσταντίνου. Η πορεία από τη μεριά του καπιταλιστικού συστήματος είναι μονίμως επιθετική. Κόβουν συντάξεις, κόβουν ασφαλιστικές παροχές, δεν σταματούν, ούτε πρόκειται να σταματήσουν.
Ποια είναι η απάντηση της εργατικής τάξης; Μια φοβισμένη άμυνα, μια συνεχής μάχη οπισθοφυλακών, ένα συνεχές παζάρι από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία («σας δίνουμε αυτά, μην μας πάρετε κι άλλα»), που ενθαρρύνει τον ξεσαλωμένο ταξικό αντίπαλο να αναζητά από την Κοινωνική Ασφάλιση όσα του λείπουν για να κλείσει τους ετήσιους κρατικούς προϋπολογισμούς του.
Η εργατική τάξη συμπεριφέρεται ενοχικά. Λες και έκλεψε κάτι. Λες και η Ασφάλιση είναι κάποια χάρη που της κάνει το σύστημα. Λες και δεν είναι οι εργάτες οι αποκλειστικοί παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου, τον οποίο αρπάζουν τα παράσιτα της κεφαλαιοκρατίας. Λες και δεν έχουν χρυσοπληρώσει με τις εισφορές τους τα ασφαλιστικά ταμεία.
Οσο θ’ ακολουθείται αυτή η τακτική, η Κοινωνική Ασφάλιση θα εξακολουθήσει να αποψιλώνεται. Η πτωτική πορεία θα σταματήσει όταν η εργατική τάξη περάσει στην αντεπίθεση και διεκδικήσει την Ασφάλιση ως ελάχιστο δικαίωμά της.
http://www.eksegersi.gr
