Βρέθηκε σε απόσταση ασφαλείας από το διβάρι και αφού δόλωσε, περιμένει τη χαρά να του χτυπήσει την πόρτα. Μα να, εμφανίστηκε το αφεντικό του ιχθυοτροφείου και άρχισε το κράξιμο. Έτρεξαν και κάποιοι συνάδελφοι από τα διβάρια της Ν.Δ. να κράξουν και αυτοί το ψαρά. Ο κοινός φόβος, δημιουργεί συμμαχίες ακόμα και στους “αντιπάλους”.
Μπορεί τον ΣΥΡΙΖΑ να μη τον θεωρώ κόμμα σωτήρα ή έστω που μπορεί να αλλάξει επί της ουσίας κάτι, αλλά το ότι έκαναν τον Βενιζέλο να φουντώσει και να ανάψει, μου φτάνει.
Αλήθεια, γιατί φωνάζουν έτσι οι της συγκυβέρνησης, δεν είναι σίγουροι για τα μέλη τους; Φυσικά και δεν είναι με όλα αυτά που θα ακολουθήσουν. Μουρμούρες και διάφορες συναντήσεις γίνονται συχνά. Όταν στον “εχθρό” καταφέρεις να σπείρεις το φόβο, θα ακολουθήσει και ο πανικός, μετά είναι πιο εύκολα. Αν και είναι παλιές… καραβάνες οι έχοντες τα “διβάρια” και μπορούν να αμυνθούν καλά απέναντι στον ψαρά. Πάντως το δόλωμα, έπεσε…
Το ωραίο που είπε ο Βενιζέλος σα χαρακτηρισμό εναντίον του Τσίπρα, είναι που τον αποκάλεσε “αλαζόνα”, ποιος, ο Μπενυ!
