 |
| Φωτογραφία: EPA |
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, διαρκείας μικρότερης από 6 μήνες ο Ρουχανί επανεκκίνησε τη διαδικασία αναζήτησης αμοιβαία αποδεκτής διεξόδου από το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων, ενώ η Δύση, απ’ ότι φαίνεται, δεν είναι αρκετά έτοιμη για τέτοια τροπή των εξελίξεων. Η πρώτη έκπληξη αντικαταστάθηκε από αμφιβολίες για την ειλικρίνεια του Ρουχανί. Πολλοί εμπειρογνώμονες θεωρούν ότι έχουμε να κάνουμε εδώ με κάποιο τέχνασμα τακτικής και ότι οι στρατηγικοί στόχοι και οι επιδιώξεις του Ιράν παρέμειναν, όπως ήταν.
Σε σχέση με αυτό ο Ρώσος εμπειρογνώμονας Λεονίντ Γκούσεφ είπε:
- Μετά την εκλογή του Ρουχανί πέρασε πολύ μικρή περίοδος - δυόμισι μήνες. Συνεπώς είναι πρόωρα ακόμα να μιλάμε για ουσιαστική αλλαγή του ίματζ του Ιράν, αν και οι πρώτοι μήνες της προεδρίας του έδωσαν κάποια νέα ώθηση στις σχέσεις αυτής της χώρας με τις χώρες της Δύσης. Μετά από τον συντηρητικό πολιτικό Αχμαντινετζάντ ο Ρουχανί φαίνεται να είναι εντελώς διαφορετικός πολιτικός. Αντί της αναμέτρησης προτιμά την αναζήτηση συμβιβαστικών λύσεων.
Εν τω μεταξύ, στο Ιράν υπάρχουν διάφορες δυνάμεις και διάφορες κατευθύνσεις. Υπάρχουν εκείνοι που θέλουν ειλικρινά να αποκαταστήσουν καλές σχέσεις με τη Δύση. Ο Ρουχανί ακριβώς είναι απ’ αυτό το μέρος του ιρανικού κατεστημένου. Αλλά από την άλλη πλευρά, υπάρχουν στο Ιράν και δυνάμεις, που δεν το θέλουν αυτό. Στην πλειοψηφία τους οι δυνάμεις αυτές είναι συνδεδεμένες με το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης. Όλα εξαρτώνται από το πώς θα προχωρήσει περαιτέρω ο συντονισμός των εσωτερικών συμφερόντων. Δεν αποκλείεται ότι οι διεθνείς κυρώσεις, που χτυπούν επώδυνα το Ιράν, θα αναγκάσουν, προφανώς, την ιρανική ηγεσία να προχωρήσει στην πραγματική συνεργασία με τη Δύση.
Ο Ρουχανί θέλει να επιτύχει την άρση των κυρώσεων και να βγάλει την οικονομία της χώρας από την κρίση. Για την επίτευξη δε αυτών των στόχων δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από την ρύθμιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, αν, βέβαια, η υπόθεση θα περιοριζόταν μόνο στις πολιτικές αντιλήψεις του νέου Ιρανού Προέδρου, - παρατήρησε η ανατολίστρια Γιελένα Μαλκουμιάν.
- Το ίματζ του Ιράν αλλάζει, αν και η διαδικασία αυτή είναι πολύπλοκη και χρονοβόρα. Η άνοδος του Ρουχανί, εντελώς διαφορετικού από τον Αχμαντινετζάντ ανθρώπου, συντελεί σ΄αυτές τις αλλαγές. Όμως, από την άλλη πλευρά, επικεφαλής του Ιράν είναι ο Ανώτατος Αγιατολάχ Χαμενεΐ, ο οποίος παραμένει αναλλοίωτος. Για αυτό τον λόγο ακριβώς οι άνθρωποι που καταλαβαίνουν πολύ καλά τι είναι το Ιράν, θεωρούν ότι οι συντελούμενες αλλαγές έχουν επιφανειακό χαρακτήρα.
Το πιστεύει αυτό ιδιαίτερα το Ισραήλ, που ακολουθεί μια αμείλικτη αντιιρανική πολιτική. Η πολιτική του συμπίπτει με τη θέση της Σαουδικής Αραβίας. Για διάφορους λόγους, αυτές οι δύο χώρες δεν χρειάζονται από το Ιράν συμβιβασμούς και παραχωρήσεις, αλλά οικονομική κατάρρευση, στρατιωτική ήττα και άνευ όρων συνθηκολόγηση. Μόνο σ’ αυτή την περίπτωση, οι Ισραηλινοί και οι Σαουδάραβες θα αισθάνονται λίγο πολύ ήσυχα.
* Η άποψη της Σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτει με την άποψη του/της αρθρογράφου.
http://greek.ruvr.ru