Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Εδώ Μόσχα: Πώς χάθηκε άλλη μια ευκαιρία για την Ελλάδα

     
Θυμάμαι σαν να ήταν μόλις χθες, τον πρόεδρο Πούτιν, στις δηλώσεις του ύστερα από τις συναντήσεις του με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και μετέπειτα με τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά και αντίστοιχα τον πρώην δήμαρχο Μόσχας Γιούρι Λουζκόφ στις συναντήσεις του με όλους τους πρώην υπουργούς Τουρισμού, να προσκαλούν την Ελλάδα να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες οι οποίοι θα διεξαχθούν σε 117 ημέρες από σήμερα στο πανέμορφο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα η Ελλάδα απέδειξε πως ανταποκρίθηκε πλήρως σε εκείνες τις προσκλήσεις, καθώς στις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Μόσχα για την υποδοχή της Ολυμπιακής Φλόγας από την Αρχαία Ολυμπία, η χώρα μας έλαμψε διά της απουσίας της. Το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, σε μια γιορτινή εξέδρα που είχε στηθεί στην Κόκκινη Πλατεία, αφού μίλησε με θερμά λόγια για την Ολυμπιακή Φλόγα, που ούτε Έλληνας ίσως δε θα χρησιμοποιούσε, λέγοντας χαρακτηριστικά πως “από όποιο μέρος αυτή περνάει είναι ευλογία”, σήμανε την έναρξη της μεγαλύτερης λαμπαδηδρομίας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Συγκεκριμένα, η διαδρομή που έχει ξεκινήσει να διανύει η Ολυμπιακή Φλόγα, μέχρι την άφιξη της στο Ολυμπιακό Στάδιο του Σότσι θα φτάσει τα 65.000 χιλιόμετρα. Η φλόγα που ξεκίνησε το ταξίδι της από την Αρχαία Ολυμπία θα ταξιδέψει στην Τσουκότκα, στη ρωσική Άπω Ανατολή, θα καταδυθεί στη Βαϊκάλη, θα σκαρφαλώσει τα βουνά του Καυκάσου, ενώ θα φτάσει μέχρι και τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Δυστυχώς, από τις εορταστικές εκδηλώσεις υποδοχής της Ολυμπιακής Φλόγας στη ρωσική πρωτεύουσα απουσίασε η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Ελληνική Πρεσβεία. Στο εύλογο ερώτημα γιατί δεν εκπροσωπηθήκαμε επίσημα σε αυτό το μοναδικό γεγονός, η απάντηση Ελλήνων διπλωματών ήταν: “δεν μας προσκάλεσε κανείς”...
Επειδή η συγκεκριμένη δικαιολογία είναι ανάξια σχολιασμού, την προσπερνάς και κοιτάζοντας τις δυνατότητες αλλά και τις ευκαιρίες που χάνονται για ουσιαστική προβολή της Ελλάδας στη Ρωσία πέφτεις σε κατάθλιψη. Για παράδειγμα, σήμερα φτάνει στη ρωσική πρωτεύουσα η υπουργός Τουρισμού. Δεδομένου του γεγονότος πως στην εποχή την οποία ζούμε η εικόνα και η επικοινωνία παίζουν μεγάλο ρόλο και η Όλγα Κεφαλογιάννη -κατά γενική ομολογία- διαθέτει όλο το πακέτο, είναι όμορφη, έχει ένα χαρτοφυλάκιο με μεγάλο εύρος δυνατοτήτων και είναι και σε θέση να σταθεί, να μιλήσει και να πουλήσει την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, η ερώτηση είναι απλή: παρά το τυπικό της τελετής παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας, μπήκε άραγε κανείς από τους “αρμοδίους” στη διαδικασία να σκεφτεί πόσους πόντους θα κέρδιζε η χώρα μας αν η υπουργός δεν ερχόταν στη Μόσχα σήμερα, αλλά πριν μια εβδομάδα μαζί με την Ολυμπιακή Φλόγα και καθόταν κοντά στον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Κόκκινη Πλατεία; Είμαι σίγουρος πως τόσο η παρουσία της Όλγας Κεφαλογιάννη, όσο και η συγκεκριμένη ιδέα θα άρεσαν πολύ στον Πούτιν. Εκτός από την επικοινωνιακή επιτυχία, τα καθαρά κέρδη για τον ελληνικό τουρισμό θα ήταν αμέτρητα, καθώς ύστερα από δυο ημέρες που όλα τα ρωσικά ΜΜΕ προέβαλαν νυχθημερόν την Αρχαία Ολυμπία, η χώρα μας χάρη στην εκπροσώπηση της από την κυρία Κεφαλογιάννη και την παρουσία της σε μικρή απόσταση από τον Πούτιν θα έμπαινε σε όλα τα ρωσικά σπίτια και σε εκατομμύρια άλλα ανά τον κόσμο. Ακόμα και αν κι αυτό δεν μπορούσε να επιτευχθεί –που πολύ αμφιβάλω- ποιος Ρώσος αξιωματούχος θα έλεγε όχι στην ιδέα η Όλγα Κεφαλογιάννη να ήταν από τους πρώτους λαμπαδηδρόμους στους δρόμους της Μόσχας, τη στιγμή μάλιστα που όπως μαθαίνω από το SOSHI 2014, το αίτημα που υπέβαλαν μεμονωμένοι Έλληνες που ζουν και εργάζονται στη Ρωσία προς την Οργανωτική Επιτροπή των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, προκειμένου να τρέξουν με την Ολυμπιακή Φλόγα, ικανοποιήθηκε άμεσα;
Δυστυχώς για να τα σκεφτείς και να τα προβλέψεις όλα αυτά πρέπει πρώτα απ' 'όλα να έχεις νοοτροπία εμπνευσμένου διπλωμάτη και όχι μέτριου διαχειριστή πολυκατοικίας. Πάνε πολλά χρόνια που πρώην υπουργός Εξωτερικών μου είχε εξηγήσει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα μεγαλοπρέσβη και έναν “απλό” πρέσβη. Επειδή το παράδειγμα με το οποίο μου εξήγησε τη διαφορά, είναι σόκιν και δεν μπορώ να το μοιραστώ δημόσια, θα προσπαθήσω να το μεταφράσω αλλιώς. Στα 10 χρόνια που ζω και εργάζομαι στη Μόσχα, ευτύχησα να γνωρίσω τους πρώην πρέσβεις κ.κ. Δημήτριο Παρασκευόπουλο, Ηλία Κλη και τον Μιχαήλ Σπινέλλη. Μέχρι και τον τελευταίο κατάλαβα τι θα πει μεγαλοπρέσβης.
Δυστυχώς, από τον περασμένο Μάρτιο άρχισα να γνωρίζω και τους “απλούς” πρέσβεις…