Η κινεζοποίηση δεν αμφισβητείται

φωτο www.politis-gr.com

      Αυτό που γίνεται τις τελευταίες μέρες είναι σκέτο πολιτικό παιχνίδι. Ο Σαμαράς με την κλίκα του, καθώς η τρόικα τους στριμώχνει για νέα μέτρα ύψους 2 δισ. ευρώ, πέραν των ήδη συμφωνημένων, από τη μια κάνουν μια προσπάθεια να περιορίσουν το ποσό και από την άλλη ετοιμάζουν τον ελληνικό λαό για το αναπόφευκτο.

Κάποια διαπραγμάτευση ασφαλώς γίνεται και θα γίνει. Οχι βέβαια με τους πρωθυπουργούς της Μάλτας και της Ιταλίας, που για εντελώς διαφορετικούς λόγους επισκέφτηκε ο Σαμαράς. Με την τρόικα κυρίως θα γίνει η διαπραγμάτευση, ενώ ο Σαμαράς θα παρακαλέσει και τη Μέρκελ να βάλει λίγο το χεράκι της για να έρθουν τα πράγματα πιο ομαλά και να μη συμβεί κανένα «ατύχημα» και πέσει η κυβέρνησή του.


Οποια κι αν είναι η κατάληξη αυτής της μίνι-διαπραγμάτευσης, η κινεζοποίηση της ελληνικής εργαζόμενης κοινωνίας δεν αμφισβητείται. Δεν ζητάει κάτι ο Σαμαράς, όπως π.χ. αυξήσεις στις συντάξεις, μειώσεις χαρατσιών, λιγότερες από τις συμφωνημένες απολύσεις, επαναφορά των εργασιακών σχέσεων σε κάποια προγενέστερη κατάσταση. Να είναι… μετρημένα τα νέα μέτρα ζητάει. Να παρθούν σε τομείς που λίγο-πολύ μπορούν να περάσουν λάθρα ή να πλήττουν στοχευμένα κάποιες κατηγορίες εργαζόμενων και συνταξιούχων.

Ηδη, τα κυβερνητικά στελέχη «ξέχασαν» τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ του «πρωτογενούς πλεονάσματος», που θα τα μοίραζε ο Σαμαράς σε ρόλο Αι-Βασίλη. Απέσυραν από την κυκλοφορία το success story. Χαμήλωσαν τους πανηγυρικούς τόνους της αναπτυξιολογίας.

Τα ΜΜΕ των εργολάβων άφησαν τη χρυσαυγιάδα, έβαλαν στη μπάντα την τρομοϋστερία και έπιασαν την τσιγγανιάδα, ενώ αναμένεται νέο κύμα υστερικής ξενοφοβίας, μετά το σύνθημα που έριξε ο Σαμαράς από τη Ρώμη, σύμφωνα με το οποίο για την ανεργία φταίνε οι μετανάστες. Βδομάδα παρά βδομάδα πρέπει ν’ ανακαλύπτεται ένας νέος κίνδυνος. Ενας λαός τρομαγμένος, με φανταστικούς εχθρούς να τον κυνηγούν, είναι ένας λαός ηττημένος, υποταγμένος. Κι αυτό το ξέρουν οι Γκεμπελίσκοι του Μαξίμου και των «ενσωματωμένων» ΜΜΕ.

Η κινεζοποίηση δεν αμφισβητείται. Ξεκίνησε από τον ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα, καλπάζει εδώ και μερικούς μήνες και στο δημόσιο. Κόντρα και σ’ αυτό ακόμη το αστικό σύνταγμα της χώρας. Το δημόσιο χρέος δεν είναι μόνο μια οικονομική θηλιά. Είναι ταυτόχρονα και ένα εργαλείο προώθησης της κινεζοποίησης.

Θα κρατήσει χρόνια αυτό το γαϊτανάκι: χρέος - διαχείριση - σκληρή επιτήρηση - κινεζοποίηση. Μόνο ο ελληνικός λαός μπορεί να το σταματήσει. Κάνοντας τα θεμέλια του συστήματος να τρίξουν.

http://www.eksegersi.gr/