Το δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας (διαβάστε το στα αγγλικά ΕΔΩ), απ' όπου και η φωτογραφία, αναφέρεται στην μήνυση των χρυσαβγιτών, υποστηρίζοντας πως «είναι σαν το Εθνικό Μέτωπο να έκανε μήνυση επειδή τους είπαν ''τσακίστε τον φασισμό'' και να το έπαιρναν στα σοβαρά», ενώ χαρακτηρίζει την κίνηση αυτή σαν «την πρώτη δικαστική κίνηση κατά του αντιφασισμού στην Ευρώπη» και υποστηρίζει πως «δεν μπορούμε να αποφύγουμε το συμπέρασμα πως ο Σάββας Μιχαήλ δεν επιλέχθηκε μόνο σαν ριζοσπαστικό στοιχείο, αλλά και σαν Εβραίος».
Στη συνέχεια, το δημοσίευμα σημειώνει πως αρκετά μέλη της ναζιστικής οργάνωσης «έχουν σοβαρές καταγγελίες εναντίον τους αλλά κανείς από αυτούς δεν πηγαίνει στο δικαστήριο», παραθέτοντας την περίπτωση της Θέμιδας Σκορδέλη η οποία κατηγορείται πως μαχαίρωσε έναν Αφγανό τον Σεπτέμβριο του 2011 και του Ηλία Παναγιώταρου για τις δηλώσεις του στο BBC περί εμφυλίου.
«Είναι πέρα από την πραγματικότητα να επιλέγουν τον Εβραίο ως τον πρώτο που θα περπατήσει στη σανίδα, είναι ένα φθηνό τρόπαιο στη φασιστική γκαλερί», υπογραμμίζει η Μαρία Μαργαρώνη και υποστηρίζει πως ο λόγος για τον οποίο έγινε η μήνυση κατά του κ. Μιχαήλ, είναι επειδή «είναι Εβραίος, Τροτσκιστής και με μακρύ μαλλί».
«Το παράλογο της όλης υπόθεσης, δεν την κάνει λιγότερο επικίνδυνη», επισημαίνει το δημοσίευμα και στη συνέχεια αναλύει τα αίτια της ανόδου της Χρυσής Αυγής: «Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, τρέφεται από έναν εθνικισμό που ορίζεται μέσω της καθαρότητας του αίματος και μίσους για τους άλλους, με τον αντισημιτισμό να είναι ο αυθεντικός ιστορικός εχθρός», σημειώνει.
Η αρθρογράφος στηλιτεύει την περίγημη «θεωρία των δύο άκρων» που έχει καταστεί κεντρική στη ρητορική των πολιτικών εκπροσώπων του Μνημονίου και σχολιάζει πως η ελληνική κυβέρνηση «έχει βρει κοινό τόπο με αυτούς τους ανθρώπους, στην απέλπιδα προσπάθεια να περάσει την νεοφιλελεύθερη ατζέντα των δανειστών της και να προστατέψει την διεφθαρμένη ελίτ». Τα βίαια σε επίπεδα ρητορικής κομμάτια της Αριστεράς, εξισώνονται με την ωμή βία της ακροδεξιάς, η οποία εμπεριέχεται και υποστηρίζεται στην σταυροφορία της εναντίον των μεταναστών, των αριστερών, των ομοφυλοφίλων και όλων όσων αντιδρούν αναφέρει η Μ. Μαργαρώνη και καταλήγει: «οι μαυροντυμένοι σκίνχεντς της Χρυσής Αυγής οι οποίοι οδηγούνται από μίσος και φόβο δεν πρέπει να νικήσουν».
Στη συνέχεια, το δημοσίευμα σημειώνει πως αρκετά μέλη της ναζιστικής οργάνωσης «έχουν σοβαρές καταγγελίες εναντίον τους αλλά κανείς από αυτούς δεν πηγαίνει στο δικαστήριο», παραθέτοντας την περίπτωση της Θέμιδας Σκορδέλη η οποία κατηγορείται πως μαχαίρωσε έναν Αφγανό τον Σεπτέμβριο του 2011 και του Ηλία Παναγιώταρου για τις δηλώσεις του στο BBC περί εμφυλίου.
«Είναι πέρα από την πραγματικότητα να επιλέγουν τον Εβραίο ως τον πρώτο που θα περπατήσει στη σανίδα, είναι ένα φθηνό τρόπαιο στη φασιστική γκαλερί», υπογραμμίζει η Μαρία Μαργαρώνη και υποστηρίζει πως ο λόγος για τον οποίο έγινε η μήνυση κατά του κ. Μιχαήλ, είναι επειδή «είναι Εβραίος, Τροτσκιστής και με μακρύ μαλλί».
«Το παράλογο της όλης υπόθεσης, δεν την κάνει λιγότερο επικίνδυνη», επισημαίνει το δημοσίευμα και στη συνέχεια αναλύει τα αίτια της ανόδου της Χρυσής Αυγής: «Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, τρέφεται από έναν εθνικισμό που ορίζεται μέσω της καθαρότητας του αίματος και μίσους για τους άλλους, με τον αντισημιτισμό να είναι ο αυθεντικός ιστορικός εχθρός», σημειώνει.
Η αρθρογράφος στηλιτεύει την περίγημη «θεωρία των δύο άκρων» που έχει καταστεί κεντρική στη ρητορική των πολιτικών εκπροσώπων του Μνημονίου και σχολιάζει πως η ελληνική κυβέρνηση «έχει βρει κοινό τόπο με αυτούς τους ανθρώπους, στην απέλπιδα προσπάθεια να περάσει την νεοφιλελεύθερη ατζέντα των δανειστών της και να προστατέψει την διεφθαρμένη ελίτ». Τα βίαια σε επίπεδα ρητορικής κομμάτια της Αριστεράς, εξισώνονται με την ωμή βία της ακροδεξιάς, η οποία εμπεριέχεται και υποστηρίζεται στην σταυροφορία της εναντίον των μεταναστών, των αριστερών, των ομοφυλοφίλων και όλων όσων αντιδρούν αναφέρει η Μ. Μαργαρώνη και καταλήγει: «οι μαυροντυμένοι σκίνχεντς της Χρυσής Αυγής οι οποίοι οδηγούνται από μίσος και φόβο δεν πρέπει να νικήσουν».
http://left.gr
