.jpg)
Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*Απέτυχε βεβαίως να μπει στο Κοινοβούλιο της Γερμανίας το μόλις προ εξαμήνου ιδρυθέν κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Απέτυχε όμως για λίγο να το πετύχει. Το ποσοστό 4,7% που πήρε αντιστοιχεί σε πάνω από δύο εκατομμύρια ψήφους, πραγματικός άθλος για ένα κόμμα τόσο πρόσφατο που ίδρυσαν ακαδημαϊκοί και το οποίο «έθαβαν» συστηματικά οι δημοσκοπήσεις, αποτρέποντας πιθανούς ψηφοφόρους να «χαραμίσουν» την ψήφο τους ρίχνοντάς τη σε ένα κόμμα που δημοσκοπικά εμφανιζόταν να έχει τεράστια απόσταση από το όριο του 5% που πρέπει να υπερβεί κάποιο κόμμα στη Γερμανία προκειμένου να αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Τελικά το AfD είχε παγγερμανική αποδοχή. Στα 7 από τα 16 κρατίδια της χώρας ξεπέρασε το όριο του 5%. Το μεγαλύτερο ποσοστό που πήρε ήταν 6,8% στη Σαξονία και το χειρότερο το 3,7% που πήρε στην πόλη-κρατίδιο τη Βρέμης. Σημαντικότερη επιτυχία του αντι-ευρώ κόμματος κατά την άποψή μας είναι το 5,2% που πήρε στη Βάδη-Βυρτεμβέργη, το τρίτο μεγαλύτερο κρατίδιο της Γερμανίας με πληθυσμό που υπερβαίνει τα 10 εκατομμύρια κατοίκους. Στα πέντε κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας το AfD πήρε 5,8% και στα 11 πρώην δυτικογερμανικά κρατίδια πήρε μεσοσταθμικά 4,4%. Από πλευράς πολιτικής προέλευσης των ψηφοφόρων του αποδείχθηκε ότι είχε διεισδυτικότητα σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
Οπως έδειξαν εκ των υστέρων οι δημοσκοπικές έρευνες, περίπου σε 430.000 υπολογίζονται οι πρώην ψηφοφόροι των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) που τους εγκατέλειψαν για να ψηφίσουν το αντι-ευρώ κόμμα. Ενώ όμως το AfD έχει σαφώς δεξιό προφίλ, άκρως εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι περίπου 340.000 τέως ψηφοφόροι του κόμματος της Αριστεράς αποφάσισαν αυτήν τη φορά να ψηφίσουν την Εναλλακτική για τη Γερμανία, η οποία κατόρθωσε επίσης να προσελκύσει στις κάλπες και 210.000 άτομα που δεν είχαν ψηφίσει καθόλου σε προηγούμενες εκλογές. Αυτή η συσπείρωση πολιτών διαφορετικής ιδεολογικοπολιτικής προέλευσης μετάλλαξε το πρόσωπο του AfD και από συντηρητικό το μετέτρεψε σε ευρύτατο κόμμα συσπείρωσης των ευρωσκεπτικιστών πολιτών της Γερμανίας. Το γεγονός επίσης ότι από τα 7 καντόνια που συγκέντρωσε άνω του 5% τα τέσσερα βρίσκονται στην πρώην Ανατολική και τα τρία στην πρώην Δυτική Γερμανία, ενώ ακόμη και στη Βαυαρία, το δεύτερο σε πληθυσμό γερμανικό κρατίδιο, το AfD συγκέντρωσε 4,3%, δημιουργεί παγγερμανικό ακροατήριο για το κόμμα αυτό, κάτι που έχει τεράστια σημασία για μια ομοσπονδιακή τεράστια χώρα όπως η Γερμανία.
Από πλευράς κοινωνικής διαστρωμάτωσης, κατά φαινομενικά παράδοξο τρόπο και παρά το γεγονός της εντονότατα «διανοουμενίστικης» συγκρότησης του ηγετικού πυρήνα του, προσέλκυσε πρωτίστως εργάτες και μάλιστα άντρες σε ποσοστό έξι προς τέσσερα έναντι των γυναικών. Οι προϋποθέσεις για να ριζώσει αυτό το αντι-ευρώ κόμμα φαίνονται ως εκ τούτου καλές. Τίποτα όμως δεν έχει ακόμη κριθεί. Πολλοί ψηφοφόροι το ψήφισαν διαμαρτυρόμενοι για την πολιτική των άλλων κομμάτων, οπότε μένει να αποδειχθεί αν θα καταφέρει να τους «δέσει» σε μια μονιμότερη βάση. Δεύτερον, αν η ηγεσία του δεν ανανεωθεί ριζικά ώστε να μπορέσει να εκφράσει και τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό των ψηφοφόρων του που δεν είναι δεξιοί ή προέρχονται από πιεζόμενα λαϊκά στρώματα, ενδέχεται να «ξεφουσκώσει» πολύ γρήγορα η εκλογική επιρροή του - πριν δηλαδή υπερβεί το όριο του 5% που θα αλλάξει ριζικά τις δυνατότητες κοινοβουλευτικής και πολιτικής επιβίωσης.
Ούτε πρόγραμμα έχει επίσης το αντι-ευρώ κόμμα, πέρα από τη θέση ότι η Ευρωζώνη πρέπει να διαλυθεί και να φύγει από το ευρώ πρώτα απ' όλα η ίδια η Γερμανία. Κατά παράξενο τρόπο, οι εν γένει ασήμαντες ευρωεκλογές, που σε καμία χώρα της Ευρώπης ο λαός δεν τους δίνει σημασία, δεν αποκλείεται καθόλου να αποτελέσουν εφαλτήριο επιβίωσης για το AfD. Αν το αντι-ευρώ γερμανικό κόμμα σημειώσει ένα καλό αποτέλεσμα, εννοείται σαφώς άνω του 5% για να βγάλει μερικούς ευρωβουλευτές, η προσοχή όχι μόνο της Γερμανίας αλλά ολόκληρης της Ευρώπης θα συγκεντρωθεί πάνω στο κόμμα αυτό. Ολοι γι' αυτό θα συζητούν! Σε μερικούς μήνες θα έχουμε την απάντηση.
Δημοσιεύθηκε στο Έθνος την Παρασκευή 27/9/2013
