 |
| φωτο patrinaki.blogspot.com |
Γεννήθηκα φτωχαδάκι και υπήρξα μια ζωή εθνικόφρων. Τάδωσα όλα στον αγώνα κατά του κομμουνισμού. Για την φυλή και το έθνος. Για την πατρίδα … Για την τιμή και το αίμα ρε γαμώτο ….
Στην κατοχή, με την παρουσία των Γερμανών, άρχισα να νοιώθω την αξία της διεθνιστικής αλληλεγγύης, αλλά απέτυχα να ενταχθώ στα τάγματα ασφαλείας, λόγω ηλικίας, και τόριξα από μικρός στην μαύρη αγορά.
Όταν λέω την ιστορία μου, και σταματώ στο «μαύρη» χωρίς να διευκρινίζω ότι πρόκειται για την μαύρη αγορά, όλοι το παρεξηγούν, νομίζοντας ότι πρόκειται για την γνωστή ινδική κάνναβη. αλλά αυτό δεν με πειράζει καθόλου. Όπως λέγαμε στην εποχή μας «καλυτέρα χασικλής και πούστης παρά κομμουνιστής» ….
Έκανα λοιπόν την δουλίτσα μου, τραγουδώντας το «βάστα Ρόμελ» …
Τα κουτσοβόλευα ψιλό κουτσομπολεύοντας καμιά φορά με κάνα δύο φιλαράκια κουκούλες για τους ύποπτους της πιάτσας, ξεζούμιζα όταν τύχαινε και όποιον καλοστεκούμενο κρυμμένο Εβραίο, κι όταν δεν είχε πια ψωμί ειδοποιούσα την Κομαντατούρ. Οι Μπίζνες χρειάζονται καλές δημόσιες σχέσεις και συνεργασία με το δοβλέτι …. Όλα τάβλεπα ρόδινα, μέχρι που με μπουζούριασαν κάτι ληστοσυμμορίτες του ΕΛΑΣ και μου κατέσχεσαν τα πάντα. Επισιτισμός σου λέει. Πάει το βιός μου. Πάλι καλά που με τα δεκεμβριανά γλύτωσα το τομάρι μου …
Άντε πάλι απ’ την αρχή στον καθημερινό αγώνα της βιοπάλης. Kαι χωρίς Ρόμελ και μαύρη τούτη τη φορά …
Με την αποχώρηση των Γερμανών πήρε τέλος και η εποχή των παχιών αγελάδων. Όλα γίναν κομμάτι πιο δύσκολα. Έπρεπε να κάνουμε θυσίες γιατί ο κομμουνιστικός κίνδυνος δεν αστειευόταν. Μπήκαμε σε περίοδος Αγγλοσαξονικής πουριτανικής λιτότητας. Μόνο τα μπουρδέλα δούλευαν καλά. Κι έτσι χρειάστηκε να αλλάξω το Μπίζνες – Πλαν. Δύσκολα χρόνια …
Αλλά δε λέω. ανταμείφτηκα κάπως κι εγώ. Βγήκα στο κλαρί πρίν από τον συμμοριτοπόλεμο, κι αργότερα, σκούπα πίσω από τους ανανήψαντες της πρώτης γραμμής, έκοβα επικηρυγμένα κεφάλια για τον βασιλιά και τους συμμάχους μας. Έτσι κονόμησα κάτι άλλα κεφάλια Εγγλέζων βασιλιάδων, κοινώς λυρίτσες.
Με αυτές λοιπόν αγόρασα πρώτα το σπίτι μου, που αυγάτισε αργότερα με την αντιπαροχή του μεγάλου Σερραίου, θεός σχωρέστον, κι άνοιξα και ένα μεγάλο μπακάλικο, που αργότερα τόκανα Σούπερ – Μάρκετ.
Πριν ακόμα προχωρήσει η αντιπαροχή στην Αθήνα, ανέβηκαν κι οι υπόλοιπες λυρίτσες μου με την υποτίμηση Μαρκεζίνη, κι αυτόν θεός σχωρέστον. Ήρθε κι η αντιπαροχή του Κυρ Κωστή - και πάλι θεός σχωρέστον, και με τα πολλά και τα λίγα, επένδυσα μερικά κεφάλια της Βικτώριας του Γεωργίου και της Ελισάβετ σε διαμερισματάκια για νοίκιασμα.
Πέρασαν τα χρόνια, καλά την έβγαζα, το σπίτι μου γίνηκε πολυκατοικία, το μπακάλικο έκανε χρυσές δουλειές, έπαιρνα που και που και κανά παραπανήσιο διαμερισμάκι σε ευκαιρία - κυρίως σε δημοπρασίες. πλήθυναν τα ακίνητα μου στην πόλη, τα νοίκια ανέβαιναν, οι καταθέσεις μου αυγαταίνανε, οι λυρίτσες μου ανέβαζαν την στάθμη τους στην ασφάλεια της θυρίδας, κι όλα πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο.
Δεν πέτυχα όσο κι ο μπάρμπα Γιάννης ο Λάτσης, αλλά δόξα στον Γιαραμπή, κάτι κατάφερα κι εγώ. Η ζωή θέλει και τύχη και μυαλό.. Είχα συναδέλφους που κατάφεραν να φτιάξουν τα παιδιά τους κτηματίες στην Μανωλάδα, κι άλλους που απόμειναν κακομοίρηδες για θελήματα, και που οι πιο τυχεροί από αυτούς δεν πρόκαμαν παραπάνω από τρίκυκλο, άντε και κάποιοι κανά ταξί, μιάς και δεν έφτανε το πιστοποιητικό από μόνο του για τίποτις παραπάνω …..
Ένδοξη εποχή. Όλοι μας κάναμε κάποια προκοπή. Νοικοκυραίοι ανθρώποι βλέπεις …..
Από τα διαμερισμάκια μου, τρία ήταν δυαράκια, μαζεμένα σε μια περιοχή.
Το ένα το νοίκιαζα σε δυο φοιτητές απο την επαρχία για τριακόσια ευρώ. Όταν έληξε το συμβόλαιο ο ένας φοιτητής ήταν ακόμα στο πτυχίο και χρειαζόταν λίγο χρόνο ακόμα. Αλλά δεν του έκανα ανανέωση. Προτίμησα να βάλω μέσα πέντε Φιλιππινέζους. Από εκατόν είκοσι ο καθένας μας κάνουν εξακόσια. Το μάθανε και οι γείτονες και από την μια λίμαξαν από την ζήλεια ενώ από την άλλη με μακάριζαν για την καλή μου τύχη.
Το δεύτερο δυαράκι ήταν στην διπλανή γειτονιά, κι όταν πέθαναν οι γέροι που το νοίκιαζαν το έδωσα σε έξη Πακιστανούς. Συν τετρακόσια είκοσι εδώ. Τα ίδια πάνω κάτω με το τρίτο, μόνο που σε αυτό έβαλα Νιγηριανούς.
Όλοι με είδαν σαν παράδειγμα προς μίμηση. Κι άρχισε η περιοχή να γεμίζει αλλοδαπούς.\
Άγγλους κι Αμερικανούς είχαμε στον συμμοριτοπόλεμο, τώρα Ασιάτες κι Αφρικανούς. Ξένοι κι εκείνοι τότες, ξένοι κι αυτοί σήμερις. Κι αυτοί άνθρωποι είναι και πρέπει να ζήσουν. Άσε που τα δικά μας μαστόρια τόχαν παραξηλώσει … Τώρα κάνουμε φτηνά τις δουλειές μας.
Το αξιοπερίεργο ήταν που οι αριστεροί που ξέραν μέσες άκρες την ιστορία μου, άρχισαν να μου δείχνουν την συμπάθεια τους. «Αντιρατσιστής ο κυρ Παντελής» ψιθύριζαν μεταξύ τους … «Φαίνεται τώρα που μεγάλωσε άρχισε να καταλαβαίνει» ….. Άρχισα να τους παίρνω και κανά κουπόνι που και που για κομματική ενίσχυση. Ανά τέσσερεις μήνες …. Πρωτα Συριζα, μετα ΚΚ, μετα ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τέλος κάποιον απο τους υπόλοιπους, συνήθως τροτσκιστή. Με αυτούς έξαλλου είχαμε πάντα καλές σχέσεις …. Από την κατοχή ακόμα … Όλο λέγαν μα ποτέ δεν προκάλεσαν φασαρία …. Καλά παιδιά …. Μου θυμίζουν κάτι ανάμεσα σε εκκλησία και μάρτυρες του Ιεχωβά …. Όπως οι Αρχείοι του Βίτε πατρός τότε …. Μας συγχαρήκαν και για την νίκη μας στον Γράμμο …. Καλή τους ώρα κι ας είναι καλά οι ναπάλμ ….
Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που σπίτωσα τους αλλοδαπούς. Τα διαμερίσματα χάσαν από την αξία πώλησης τους και οι νοικάρηδες άρχισαν να ζητούν μείωση ενοικίου. Τότε φώναξα την Χρυσή Αυγή. Τα παιδιά το έχουν ξεκάθαρο : Δεν τους δέρνουμε για να φύγουν αλλά για να κάτσουν «καλά» ….. Αυτό μας έλλειπε …. Αν κάποιος ήθελε να τους διώξει θα έδερνε έμενα και όχι αυτούς ….. Ένα χέρι ξύλο και πήρα με το παραπάνω τα καθυστερούμενα. Τώρα μαζί με τους αριστερούς, δίνω και καμιά ενίσχυση για την φαλάκρα του Κασιδιάρη …. Τόνα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυό το πρόσωπο ….
Τα διαμερίσματα απαξιώθηκαν, αλλά και οι απαιτητικοί βρωμοεργάτες το ίδιο.
Η χώρα ευτελίστηκε, μα οι σύμμαχοι μας δυνάμωσαν. Τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Γερμανοί που είναι πάντα οι πιο παραδοσιακοί φίλοι και προστάτες μας. Κι όσο δυναμώνουν αυτοί τόσο πιο γερά κρατάμε κι εμείς εδώ.
Οι φτωχοί πεινάνε και μεταναστεύουν, και μαζί τους απομακρύνεται και ο παλαιοκομμουνιστικός κίνδυνος. Η μετανάστευσις εξακολουθεί να είναι ευλογία δια τον τόπον. Τόσο από τα μέσα προς τα έξω όσο και από τα έξω προς τα μέσα …. Ευλογία για όλους τους τόπους, για να το εκφράσω πιο διεθνιστικά.
Μόνο έτσι οι πρόσοδοι αυξάνονται …. και η οικονομία ευημερεί.
Τέλος μόνο αντιρατσιστές και διεθνιστές όπως εγώ μπορούν να φέρουν τον σοσιαλισμό.
Εμέίς ήμασταν πάντα οι πραγματικοί κοινωνικοί επαναστάτες. Έχουμε ιστορία εμείς με τον σοσιαλισμό. Αγωνιστήκαμε Εθνικοσοσιαλιστικά για την διεθνιστική ένωση της Ευρώπης. Κι αυτό που δεν καταφέραμε τότε σε Ευρωπαϊκή κλίμακα, όλα δείχνουν ότι θα το πετύχουμε τώρα σε παγκόσμια. Ό,τι αποτύχαμε να κάνουμε εθνικά σε διεθνικές διαστάσεις θα το πετύχουμε τώρα διεθνικά σε εθνικές. Όλα θα τα κάνουμε για τον σοσιαλισμό. Για το κοινό Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο σπίτι, για την κοινή πατρίδα των λαών.
Και να και το πρώτο μας βήμα για την σοσιαλιστική κατάργηση της ιδιοκτησίας : Ολική κατάσχεση. Θα τους πάρουμε πρώτα τα σπίτια …. Και θα τα μοιράσουμε διεθνιστικά με τους Ευρω – πέους εταίρους μας …. Κοινή Ευρωπαϊκή ιδιοκτησία με τριτοκοσμικούς νοικάρηδες …. Τι να σου κάνουν τα κωλόσπιτα των οπισθοδρομικών Ελλήνων σωβινιστών μπροστά στην παγκόσμια αδελφωσύνη ;
Tα σπίτια τους λοιπόν είναι το πρώτο μας βήμα. Ακολουθεί η συρρίκνωση των εθνικών τους συνόρων που ήδη προαναγγείλαμε. Εξ άλλου η φτήνια τρώει τον παρά …..
Αυτός είναι πραγματικός αντιρατσιστικός διεθνιστικός σοσιαλισμός και όχι τα εγκληματικά σοσιαλπατριωτικά κηρύγματα του απεχθέστατου Στάλιν
Η δεξιά όπως πάντα, αλλά τώρα και η αριστερά, σε όλες τις αποχρώσεις τους, δουλεύουν γι αυτόν τον καλό σκοπό, χέρι - χέρι με τον Καρατζαφέρη. Όλοι καταλαβαίνουν πια ότι μόνο άνθρωποι σαν και μένα εκφράζουν την κοινωνική πρόοδο.
Μούρχεται να τραγουδήσω :
«…. τώρα εμείς οι ταπεινοί της γης
που ζούσαμε στην καταφρόνια
θα γίνουμε το παν εμείς ….. » !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ
