Αποφάσισα να αποχαιρετίσω τον μήνα των διακοπών της επαναστατικής αριστεράς τραγουδώντας στεντόρεια το "πότε θα κάνει ξαστεριά " και ταυτόχρονα να υποδεχτώ τον Σεπτέμβρη, αντέχοντας την βλακεία τους , την προδοσία τους την ανευθυνότητα τους, χωρίς να βγω στους δρόμους.Δεν θα φάω άλλα χημικά, αλλά δεν θα ανεχτώ και κανέναν χωροφυλακίσκο να με τρομοκρατεί. Τα.... δικά μας παιδιά διάλεξαν μεριά και δυστυχώς είμαστε απέναντι.
Όχι θα τους περιμένω εδώ, στο σπίτι μου και γαία πυρί μυχθήτω! Θα τους περιμένω στη γειτονιά μου, στους δρόμους που μεγάλωσα και ξέρω, με τους δικούς μου γύρω μου έτοιμους να αντιμετωπίσουμε τα κτήνη, που αποφάσισαν να βγάλουν στο σφυρί τα σπίτια μας.
Δεν υπακούω σε κανένα νόμο που ψηφίστηκε από προδότες, πουλημένους ανθέλληνες πολιτικάντηδες, που μόνο μέλημα τους είναι να με παραδώσουν στους σύγχρονους δουλεμπόρους των Βρυξελλών.
Νόμος τελικά είναι το δίκιο των τραπεζών, των δανειστών, των εγκάθετων. ΕΓΩ δεν έφαγα, δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα, δεν επιβάρυνα τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε για φάρμακα.
Πλήρωνα τα πάντα,φόρους, νοσοκομεία, σχολείο, πανεπιστήμιο, φώτα, νερά τους μισθούς των καρεκλοκένταυρων, τα τηλέφωνα τους, τα έξοδα παράστασης , τα λιτά τους γεύματα, τα ταξίδια τους, αλλά ήμουν αόρατος για όλους αυτούς που κυνηγούν τη ζωή μου!
Κάθε επαφή με το δημόσιο τελείωνε με ένα "αί σιχτίρ χαρτογιακάδες" και πάντα πλήρωνα.Χαρτόσημα, σπατόσημα, τέλη, διόδια, παπαδόσημα, παράβολα, φόρο.
Γιατί χρωστάω ρε;
Δεν χρωστάω σε κανέναν, ίσως λίγο της Μιχαλούς αλλά αυτή είναι καλή κυρία δεν τα θέλει πίσω.
Έτσι λοιπόν αποφάσισα για ΜΕΝΑ πως είναι η ώρα να τους περιμένω. Τα 490 ευρώ με τα οποία κοστολόγησαν τη ζωή μου τους τα χαρίζω, σκλάβος στη χώρα μου δεν γίνομαι.
Επαίτης των αφεντάδων για μισή ζωή δεν θέλω να είμαι .
ΘΕΛΩ τη ζωή μου πίσω και την διεκδικώ, θέλω ανοιχτά σχολειά και νοσοκομεία, θέλω τον Α(ι)δωνι να πουλά βιβλία και όχι πολιτική, τον Θεό Σαμαρά και τον Μπένυ στο πυρ το εξώτερο, τον Στουρνάρα στη φυλακή, τον Γιωργάκη στο Σύνταγμα για δημόσιο φτύσιμο....
Αλίμονο πια σε αυτόν που θα βρεθεί στη ρότα μου, αλίμονο σε αυτόν που θα προσπαθήσει να εφαρμόσει το δίκιο των αφεντάδων.
Τοίχο-τοίχο μη σας πετύχω λαμόγια....
Δεν είμαστε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι, δεν περιμένουμε σωτήρες, θα ζήσουμε για ΜΑΣ χωρίς εσας και επειδή πάντα πληρώνουμε θα πληρώσουμε το τελευταίο τίμημα αλλά για ΜΑΣ.
http://logiakaiskepseis.blogspot.gr
