ΟΙ ROTHSCHILDS ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΝΑ ΤΙΜΑΤΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ!!!
Γράφει η Φιλονόη Ποντική
Εἶμαι κάπως …ἀπόλυτη σὲ ἀρκετὰ θέματα. Ἴσως περισσότερο ἀπὸ ὅσο χρειάζεται, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ τὸ ἀποφύγω.
Εἶμαι μάλλιστα ἀπολύτως ἀπόλυτη σὲ ζητήματα ἤθους. Ἀφῆστε δὲ ποὺ πιστεύω πὼς τὰ στερνὰ πρέπει νὰ τιμοῦν τὰ πρῶτα.
Διότι ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ ἔχει ζήσῃ τὴν ζωή του, ποὺ ἔχει τὶς ὅποιες ἐμπειρίες του, ποὺ τέλος πάντων ἔχει ἀποκτήσῃ μίαν κρίσι καλλίτερη ἀπὸ αὐτὴν ποὺ εἶχε στὰ πέντε του ἤ στὰ δεκαπέντε του ἤ στὰ εἰκοσιπέντε του, εἶναι σαφῶς πιὸ ὤριμος, πιὸ μετρημένος καὶ πιὸ ἀξιοσέβαστος.
Βέβαια αὐτὰ τὰ πιστεύω ἐγώ. Ὄχι ὅλοι. Ὅπως γιὰ παράδειγμα ὁ Μιαούλης, ποὺ μάλλον σκοτίστηκε γιὰ τὴν ὑστεροφημία του, δίδοντας τόπο στὸ μένος του νὰ ἐκφραστῇ καταστρέφοντας τὸν στόλο μας στὸν Πόρο τὸ 1831.
Ἄν καὶ καταπιάστηκα μὲ τὸ θέμα ἀρκετὰ ἀναλυτικὰ ἐχθές, δὲν μπορῶ, λόγῳ τῆς ἡμέρας, νὰ τὸ ἀποφύγω σήμερα καὶ νὰ μὴν ἐπανέλθω.
Τιμοῦμε λοιπὸν στὰ Μιαούλεια, σήμερα, κάποιον ποὺ κατέστρεψε τὸν στόλο. Δὲν τιμοῦμε κάποιον ποὺ διέσωσε τὸν στόλο.
Εἶμαι μάλλιστα ἀπολύτως ἀπόλυτη σὲ ζητήματα ἤθους. Ἀφῆστε δὲ ποὺ πιστεύω πὼς τὰ στερνὰ πρέπει νὰ τιμοῦν τὰ πρῶτα.
Διότι ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ ἔχει ζήσῃ τὴν ζωή του, ποὺ ἔχει τὶς ὅποιες ἐμπειρίες του, ποὺ τέλος πάντων ἔχει ἀποκτήσῃ μίαν κρίσι καλλίτερη ἀπὸ αὐτὴν ποὺ εἶχε στὰ πέντε του ἤ στὰ δεκαπέντε του ἤ στὰ εἰκοσιπέντε του, εἶναι σαφῶς πιὸ ὤριμος, πιὸ μετρημένος καὶ πιὸ ἀξιοσέβαστος.
Βέβαια αὐτὰ τὰ πιστεύω ἐγώ. Ὄχι ὅλοι. Ὅπως γιὰ παράδειγμα ὁ Μιαούλης, ποὺ μάλλον σκοτίστηκε γιὰ τὴν ὑστεροφημία του, δίδοντας τόπο στὸ μένος του νὰ ἐκφραστῇ καταστρέφοντας τὸν στόλο μας στὸν Πόρο τὸ 1831.
Ἄν καὶ καταπιάστηκα μὲ τὸ θέμα ἀρκετὰ ἀναλυτικὰ ἐχθές, δὲν μπορῶ, λόγῳ τῆς ἡμέρας, νὰ τὸ ἀποφύγω σήμερα καὶ νὰ μὴν ἐπανέλθω.
Τιμοῦμε λοιπὸν στὰ Μιαούλεια, σήμερα, κάποιον ποὺ κατέστρεψε τὸν στόλο. Δὲν τιμοῦμε κάποιον ποὺ διέσωσε τὸν στόλο.
Ὁ Ἀνδρέας Βῶκος (κι ὄχι Μιαούλης) ἦταν ἕνας ἄξιος καπετάνιος στὰ ὅσα τὸν ἀφοροῦσαν. Στὸ θέμα ὅμως τῆς ἐπαναστατικῆς του δράσεως ἦταν τὰ πάντα διαφορετικά, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔμαθαν. Ὁ Βῶκος ἐπελέγῃ, ἀπὸ τοὺς Ὑδραίους προκρίτους, νὰ ἀντικαταστήσῃ τὸν Τομπάζη, ὅταν αὐτὸς τὰ ἔχασε στὴν ναυμαχία τῆς Ἀλικαρνασσοῦ. Σαφῶς γιὰ νὰ ἐπιλεγῇ ἐθεωρεῖτο πολὺ πιὸ ψύχραιμος καὶ διαυγής. Καὶ ἦταν. Τὸ ἀπέδειξε στὶς ναυμαχίες ποὺ ἀκολούθησαν καὶ βγῆκε ἀπὸ αὐτὲς νικητής. Δὲν φοβήθηκε, δὲν τὸ ἔβαλε στὰ πόδια, δὲν κρύφτηκε. Ἁπλῶς πάντα ζητοῦσε νὰ προπληρωθῇ γιὰ τὶς ὑπηρεσίες του. Ὅμως τὸ ἀπέδειξε μερικῶς κι ὄχι ὁλικῶς!!!
Ἀλήθεια, μποροῦμε νά φανταστοῦμε τόν Νικηταρᾶ ἤ τόν Κολοκοτρώνη ἤ τόν Ἀνδροῦτσο νά περιμένουν πρῶτα νά πληρωθοῦν καί μετά νά πολεμήσουν;
Φανταζόμαστε τό τί θά γινόταν στήν Γραβιᾶ ἐάν ὁ Ἀνδροῦτσος ἀξίωνε πρῶτα τά μισθά του καί μετά νά κλεινόταν στό χάνι; Ἤ τί θά συνέβαινε στά Δερβερνάκια ἐάν ὁ Νικηταρᾶς πρῶτα θά περίμενε νά πληρωθῇ καί μετά νά κλείσῃ τόν δρόμο στόν στρατό τοῦ Δράμαλη; Μήπως μποροῦμε νά διανοηθοῦμε τό τί θά συνέβαινε ἐάν ὁ Κολοκοτρώνης πρῶτα θά ἔπρεπε νά πληρωθῇ μέ τά μισθά του καί μετά νά ἀναλάβῃ δράσι κατά τοῦ Δράμαλη ἤ τοῦ Ἰμπραῆμ ἤ τοῦ Χουρσῆτ; Ἤ θά ἔπρεπε νά περιμένῃ γιά νά πληρωθῇ καί μετά νά ἀναλάβῃ τήν εὐθύνη τῆς ἐνάρξεως τῆς ἐπαναστάσεως;
Ἡ Χίος καὶ τὰ Ψαῤῥὰ κατεστράφησαν διότι κάτι τύποι, μεταξύ τους φυσικὰ κι ὁ Μιαούλης, ὥς ἀρχηγὸς τοῦ στόλου τότε, δὲν πῆραν τὰ μισθά τους. Τὸ αὐτὸ συνέβῃ καὶ μὲ τὴν Κάσο. Δὲν εἶχε χρῆμα τὸ ταμεῖο ἄρα δὲν ὑπῆρχε λόγος νὰ ξεκινήσουν τὰ πλοῖα τοῦ στόλου. Ἄρα ἄς σφαγοῦν οἱ Κάσιοι, οἱ Χιῶτες, οἱ Ψαῤῥιανοί… Καὶ πόσοι ἄλλοι… Τόσο αἷμα γιατί; Διότι δέν ἔπεσε τό παραδάκι ἐγκαίρως στήν τσέπη τῶν πλοιάρχων;
Καὶ καλά… Εἷναι κατανοητὸν τὸ γεγονὸς πὼς δὲν μποροῦσαν νὰ ταξειδεύουν οἱ ναυτικοί μας ἀφήνοντας πίσω τους τὶς οἰκογένειές του νὰ πεινοῦν. Λογικότατον. Ἀλλά στήν ἀνάγκη; Τί γίνεται στήν ἀνάγκη;
Διότι γνώριζαν πὼς καταφθάνει ὁ ὀθωμανικὸς στόλος στὰ νησιά μας. Τί ἔκαναν γιά τήν ἀνάγκη; Δέν μποροῦσαν νά θυσιάσουν κάτι μικρό γιά νά κερδίσουν κάτι μεγάλο; Δέν μποροῦσαν νά ἐπιχειρήσουν νά διασώσουν τούς νησιῶτες; Ἤ μήπως δέν ἤθελαν νά τούς διασώσουν;
Νά τό δοῦμε ὅμως καὶ διαφορετικά.
Ὁ Παπαφλέσσας θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς σημαντικοτέρους Ἕλληνες ποὺ στήριξαν τὴν ἐπανάστασι, ἰδίως κατὰ τὴν ἔναρξί της. Δὲν μποροῦμε νὰ ἀμφισβητήσουμε τὸν πατριωτισμό του ἤ τὸ ἔργο του. Ὅταν ὅμως ἄρχισαν νὰ γεμίζουν τὰ ταμεῖα μὲ τὸ χρῆμα τῶν Ἄγγλων καὶ τῶν Γάλλων ἦταν ὁ πρῶτος ποὺ πάσχισε νὰ χωθῇ, ὅσο βαθύτερα μποροῦσε, στὴν λάσπη καὶ τὴν σιχαμάρα τοῦ βολέματος. Τελικῶς κατήντησε χειρότερος τῶν ἐμπνευστῶν του.
Ἀλλὰ παρέμενε Παπαφλέσσας. Ὁ Μαυροκορδᾶτος ἤ ὁ Νέγρης ἤ ὁ Κωλέττης οὐδέποτε θὰ ἔπρατταν κάτι ποὺ νὰ ἀπεδείκνυε ἀγάπη γιὰ τὴν Πατρίδα, διότι τὸ χρῆμα καὶ ἡ ἐξουσία ἦταν μεγαλυτέρας ἀξίας γιὰ αὐτούς. Ὁ Παπαφλέσσας ὅμως κατάφερε, ἀκόμη καὶ τὴν τελευταία στιγμή, νὰ φέρῃ στὴν ἐπιφάνεια αὐτὸ τὸ κάτι ποὺ κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ διαχωρίζονται ἀπὸ τὰ κτήνη. Τὴν συνειδητοποίησι τῆς ταὐτότητός του.
Ἀποτέλεσμα; Τὸ Μανιάκι.
Δῆλα δὴ ἦλθαν τὰ στερνά του νὰ τιμήσουν τὰ πρῶτα του. Θέλουμε δὲν θέλουμε μὲ ἕνα σφουγγάρι σβήνουμε κάθε του λᾶθος, κάθε του προδοσία, κάθε δόλο. Καὶ σήμερα τιμοῦμε τὸν Παπαφλέσσα γιὰ τὸ Μανιάκι ποὺ τὸν ὁδήγησε στὴν κάθαρσι κι ὄχι γιὰ τὶς δολοπλοκίες του καὶ τὶς ἀτιμίες του.
Τί θά περιμέναμε λοιπόν ἀπό τόν Μιαούλη; Δέν θά περιμέναμε κάτι ἀντίστοιχο μέ αὐτό πού ἔκανε ὁ Παπαφλέσσας; Δέν θά περιμέναμε νά τιμήσουν τά στερνά του τά πρῶτα; Δῆλα δή δέν θά περιμέναμε νά κάνῃ κάτι γιά τό ὁποῖο ἐπίσης ἐμεῖς θά διαγράφαμε τά ὅποια λάθη του; Τό ἔπραξε; Τί ἔπρεπε νά δοῦμε καί τί εἴδαμε; Τήν καταστροφή τοῦ στόλου μας μέ τήν στήριξι καί τήν ὑποστήριξι τῶν ἀγγλογάλλων;
Καί ποῦ κατέληξε ὅλο αὐτό; Μήπως στήν δολοφονία τοῦ Καποδίστρια; Δῆλα δή στήν δολοφονία τοῦ μοναδικοῦ ἀνθρώπου πού ἀγάπησε καί ὑπηρέτησε τήν Ἑλλάδα ἀφιλοκερδῶς κι ἐντίμως;
Ὄχι λοιπόν. Δὲν τὸ ἔπραξε. Δὲν ἔκανε κάτι γιὰ τὸ ὁποῖον ὀφείλουμε νὰ τὸν τιμοῦμε. Σὰν τὸν Ξέρξη μπῆκε κι ἔκαυσε. Κατέστρεψε. Ἀλήθεια τί περισσότερο θά ἔκανε ἕνας ἐχθρός; Μᾶς ἔχει ἀπασχολήσῃ;
Ἀν τὶ νὰ παραμείνῃ ἔξω ἀπὸ ἐμφυλίους καὶ πατριδοκαπηλεῖες, αὐτὸς εἰσῆλθε στὸ ὅποιο στρατόπεδον τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἔθνους ἐνεργῶς καὶ κατέληξε στὸ νὰ καταστρέψῃ τὸν στόλο.
Ὄργανον, θὰ μοῦ πεῖτε, τῶν Ἄγγλων, τοῦ Μαυροκορδάτου καὶ τῶν Κουντουριώτηδων.
Ἴσως… Μὰ δὲν ἦταν μωρό. Μεστὸς μεστὸς ἑξηντάρης ἦταν. Ὄχι ἔφηβος. Ἐὰν ἕνας ἑξηντάρης στὰ νεῦρα του ἐπάνω, διότι δὲν ἔλαβε τὸ χρῆμα ποὺ ἀξίωσε, καίῃ στόλους, τότε τί ἔπρεπε νά κάνουν οἱ ἔφηβοι; Νά μᾶς ἀφανίζουν κάθε φορά πού δέν τούς κάνουμε τά χατήρια;
Συζητᾶμε πάντα γιὰ τὸν Μιαούλη… Γιὰ τὸν Μιαούλη!!!
Καί μετά; Τί συνέβῃ;
Τόν κυνήγησε κάποιος; Τόν τιμώρησε; Ἀξιώθηκε ἀποζημίωσις; Ἤ τόν ἐπιβραβεύσαμε κανονικότατα;
Μόλις ὁ Βῶκος ἔκαυσε τὸν στόλο ἔγινε δεκτὸς στὴν Ὕδρα μὲ ἰδιαίτερες τιμές.
Ὁ Καποδίστριας ὅμως ἀπεφάσισε νὰ ἀσκήσῃ τὶς νόμιμες διώξεις. Αὐτές, κατὰ τὰ συνήθῃ παγκόσμια δεδομένα, ἐμπεριεῖχαν καὶ τὴν ἐσχάτη τῶν ποινῶν. Δῆλα δὴ ἀτιμωτικὸ θάνατο γιὰ προδοσία.
Τί ἀκολούθησε;
Ὤ…. Τίποτα σπουδαῖον. Ἁπλῶς ὁ Καποδίστριας ἔπεφτε νεκρὸς λίγες ἑβδομάδες ἀργότερα, οἱ διώξεις κατὰ τοῦ Μιαούλη ἔπαυσαν αὐτομάτως κι ἀν τὶ τιμωρίας τὸν ἐπέλεξαν γιὰ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ Ὄθωνος λίγους μῆνες ἀργότερα. Δῆλα δὴ τὸν ἐτίμησαν κι ἀπὸ ἐπάνω.
Τί ἀκριβῶς δέν ἔχουμε ἀντιληφθῆ
Σήμερα κάποιοι τραβοῦν νὰ μᾶς πείσουν πὼς πρέπει νὰ τιμοῦμε τὸν Μιαούλη… Ναί, πράγματι, τιμοῦν τὸν Μιαούλη οἱ χρηματοδότες του, οἱ συνεργοί του καὶ οἱ διάδοχοί του. Ἐμεῖς γιατί τόν τιμοῦμε; Ἤ μήπως μᾶς ἄρεσε αὐτή ἡ ἐσχάτη προδοσία; Μήπως μᾶς ἀρέσει σήμερα πού οἱ διάδοχοι τῶν συνεργῶν του ἀκόμη μᾶς καταστρέφουν; Μήπως ἀπολαμβάνουμε τό ὅ,τι μᾶς ἔχουν ξεσκίσῃ τόσα χρόνια κρατῶντας μας ὑπό τόν ἔλεγχο τῶν τότε χρηματοδοτῶν τους;
Δὲν ξέρω γιὰ ἐσᾶς συν-Ἕλληνες, ἀλλὰ ἐγὼ ἀπεφάσισα ἐπὶ τέλους νὰ μὴν συμμετέχω στὶς παπαρολολογίες καὶ στὶς ἀθλιότητες ποὺ τόσο ὡραῖα μᾶς τάισαν. Θὰ τιμοῦσα τὸν Βῶκο, τὸν ὁποῖον κι εὐχαριστῶ ἰδιαιτέρως, γιὰ τὴν δράσι του ἔως ἀρχηγοῦ τοῦ στόλου, ποὺ κατετρόπωσε τὸν ἐχθρό. Δὲν τὸν τιμῶ φυσικὰ γιὰ τὴν συνενοχή του στὴν καταστροφὴ τῶν Ψαῤῥῶν, τῆς Χίου καὶ τῆς Κάσου. Οὔτε γιὰ τὴν τόσο μεγάλη του ἐξάρτησι ἀπὸ τὸ χρῆμα.
Οὔτε γιὰ τὴν καταστροφὴ τοῦ στόλου.
Μόνον γιὰ τὴν σχέσι του μὲ τὸ χρῆμα καὶ τὴν σύνδεσί του μὲ τὴν ὅποιαν δράσι του ἤ ἀδράνειά του, ἀξίζει νὰ ἐπανελέγξουμε τὸ ποιὸς ἦταν. Ἐὰν ὅμως προσθέσουμε καὶ τὴν καταστροφὴ τοῦ στόλου, τότε συζητᾶμε γιὰ προδοσία.
Γιὰ αὐτοῦ τοῦ μεγέθους τὴν προδοσία καὶ μόνον περνᾶ αὐτομάτως στὴν λέσχη τῶν προδοτῶν. Ἐὰν μάλλιστα προσθέσω καὶ τὴν δολοφονία Καποδίστρια ποὺ ἀκολούθησε, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν πανηγυρική του ἀθώωσι, δυστυχῶς, πολὺ δυστυχῶς, χειροτερεύουν τὰ δεδομένα εἰς βάρος του.
Τί λέτε; Θά λάβετε μέρος κι ἐσεῖς σήμερα στίς ἐκδηλώσεις ἤ θά ἀποφασίσετε νά καταργήσετε διά παντός τόν Βῶκο ἀπό τό πάνθεον τῶν πραγματικῶν ἡρώων;
ΦιλονόηΥ.Γ. Ἐπεὶ δὴ βαρέθηκα νὰ μὲ χειραγωγοῦν γιὰ τὰ ἁπλούστερα, σήμερα, εἰδικῶς σήμερα, θὰ τολμήσω νὰ προσβάλλω τὴν μνήμη κάποιου ποὺ πρόδωσε καὶ ποὺ προσπάθησαν νὰ μοῦ τὸν στολίσουν σὰν ἐθνοσωτήρα. Λυπᾶμαι, λυπᾶμαι πολύ, ἀλλὰ ἤ θὰ μάθουμε τὴν ἱστορία μας ὥς ἔχει ἤ ἄς τινάξουμε τὰ μυαλά μας καλλίτερα… Δὲν ἔχει νόημα νὰ δουλευόμαστε καὶ μεταξύ μας.
