Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*Αυτό πραγματικά δεν έχει προηγούμενο: έγινε κεντρικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης στη Γερμανία πριν από τις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν εκεί ύστερα από έναν μήνα... ποιο γερμανικό πολιτικό κόμμα θα φανεί πιο σκληρό εναντίον της Ελλάδας!
Δεν αναφερόμαστε μόνο στην απαξίωση και τον εξευτελισμό που υφίσταται η χώρα μας στα μάτια δεκάδων εκατομμυρίων Γερμανών πολιτών, οι οποίοι δικαιολογημένα έχουν στραμμένη την προσοχή τους αυτή την περίοδο στο τι λένε τα κόμματα. Μας ανησυχεί πολύ περισσότερο το βαθύ μίσος που ενσταλάσσεται στις συνειδήσεις των Γερμανών εναντίον των Ελλήνων, καθώς καλούνται ουσιαστικά από τους πολιτικούς ηγέτες τους να διαλέξουν ποιο κόμμα θα ψηφίσουν χρησιμοποιώντας ως ένα βασικό κριτήριο και το αν θέλουν ή όχι να συνεχίσουν μετεκλογικά να πληρώνουν οι Γερμανοί για τους «τεμπέληδες» και «απατεώνες» Ελληνες!
Αυτή η γραμμή μετατρέπει όμως τον γερμανικό λαό σε ανθελληνικά στίφη Γότθων! Αυτού του είδους οι πολιτικές επιλογές έχουν εξαιρετικά μακροχρόνιες συνέπειες, καθώς δημιουργούν ρατσιστικές προκαταλήψεις και στερεότυπα που αναπότρεπτα θα αντανακλαστούν και στη συλλογική άποψη των Ελλήνων για τους Γερμανούς. Προφανώς οι πολιτικοί αρχηγοί της Γερμανίας θεωρούν εντελώς ασήμαντη την Ελλάδα ώστε να αδιαφορούν για την αναβίωση σε ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού της χώρας μας του αποφθέγματος που ακούγεται πλέον συχνότερα στις μέρες μας ότι «κάθε Γερμανός κρύβει μέσα του έναν ναζί» ή «κάθε Γερμανός κρύβει μέσα του ένα αιμοβόρο θηρίο». Σφάλλει όμως το Βερολίνο προωθώντας τον ανθελληνισμό και θα το διαπιστώσει πιθανότατα στην πορεία - αν και μάλλον τότε θα είναι πολύ αργά για τους Γερμανούς για να διορθώσουν το πολιτικό έγκλημα που διαπράττουν σήμερα.
Για να καταλάβουμε πάντως με ποιους έχουμε να κάνουμε, πρέπει να πούμε ότι την κύρια πολιτική ευθύνη για τη μετατροπή της Ελλάδας σε κεντρικό προεκλογικό θέμα στη Γερμανία τη φέρουν οι σοσιαλδημοκράτες. Απειλούμενοι με εκλογική συντριβή λόγω και του απερίγραπτου υποψηφίου που παρουσίασαν για την καγκελαρία, προσπαθούν να δημαγωγήσουν από θέσεις... δεξιότερες της Δεξιάς. Κατηγορούν τη Μέρκελ ότι μετά τις εκλογές θα «γδάρει» τους Γερμανούς φορολογούμενους προκειμένου να δώσει κι άλλα λεφτά στους Ελληνες! Δεν ήθελε φυσικά και πολύ η δεξιά καγκελάριος να αρπάξει την ευκαιρία και να υπενθυμίσει στους Γερμανούς πολίτες ότι αυτός που διέπραξε το «έγκλημα» να βάλει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη ήταν ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, διακηρύσσοντας ταυτόχρονα ότι η χώρα μας δεν έπρεπε να είχε μπει στο ευρώ γιατί έτσι αποδυναμώθηκε η συνοχή του ευρώ! «Παίζουν σφαλιάρες» δηλαδή τα δύο μεγαλύτερα γερμανικά πολιτικά κόμματα ποιο από τα δύο έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες λόγω της... μαλθακότητάς του απέναντι σε αυτό το «μίασμα» της Ευρώπης, τους Ελληνες!
Τίποτα καλό δεν προοιωνίζεται αυτή η κατάπτυστη πολιτική στάση του Βερολίνου, πέρα από το γεγονός ότι αποδεικνύει πως η γερμανοφροσύνη της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου δεν μετριάζει ούτε στο ελάχιστο την ακόμη και δημόσια εκδήλωση της περιφρόνησης των Γερμανών απέναντι στους Ελληνες πολιτικούς ηγέτες, αλλά και απέναντι στους Ελληνες συνολικά και την Ελλάδα ως χώρα. Σαν να μην έφταναν οι Γερμανοί πολιτικοί σε αυτό το τοπίο αποξένωσης των δύο λαών, Ελλήνων και Γερμανών, επανήλθαν στο σκηνικό με άκρως επιθετικό τρόπο και οι Γερμανοί βιομήχανοι. Με δηλώσεις του ο Ούρλιχ Γκρίλο, πρόεδρος του γερμανικού «ΣΕΒ», ζήτησε ούτε λίγο ούτε πολύ, αν η Ελλάδα σε κάποια φάση αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη της, οι Ευρωπαίοι να κατασχέσουν τα... λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα ενεργειακά κοιτάσματα της χώρας μας!
Την κατάσχεση της Ακρόπολης ή της Βουλής για να πουληθούν σε Βαυαρούς ή Πρώσους προκειμένου να μετατραπούν σε γερμανικά πολυκαταστήματα δεν την ανέφερε ρητά, αλλά από το όλο πνεύμα του μπορούμε να συμπεράνουμε ότι σίγουρα το εννοούσε, αφού αυτά άλλωστε είναι και τα πιο προνομιούχα οικόπεδα της Αθήνας! Οσο περνάει ο καιρός, πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι αυτή η ιστορία δεν θα έχει καθόλου, μα καθόλου καλό τέλος. Μακάρι να διαψευστούμε. Το πλεονέκτημα της πολιτικής είναι ότι αρκεί η αλλαγή γραμμής, έστω και την ύστατη ώρα, για να αλλάξει και η πορεία των εξελίξεων. Αν συμβεί αυτό, οι πληγές θα αργήσουν μεν να κλείσουν, αλλά τελικά θα θεραπευτούν.
*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013
http://www.iskra.gr
