Καταλήψεις:Χώροι αυτοδιαχειριζόμενοι. Συνήθως κτίρια που βρίσκονται σε καθεστώς εγκατάλειψης και ερημοποίησης. Ομάδες ατόμων τα καταλαμβάνουν και τα αναμορφώνουν. Με προσωπική εργασία γίνονται κατοικήσιμα και μέσα σε αυτά πραγματοποιούνται: συνελεύσεις, συναυλίες, προβολές ταινιών, συλλογικές κουζίνες, εκθέσεις βιβλίων, μαθήματα κλπ κλπ Πριν βιαστεί κάποιος να μου απαντήσει ας αναρωτηθεί τι διαφορετικό βρέθηκε μέσα σε όσες έχουν εκκενωθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα…
Κομματικά γραφεία:
Ας θυμηθούμε μερικές ενδεικτικές περιπτώσεις του τι γίνεται εκεί μέσα: Ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Είναι σχετικά πρόσφατη η υπόθεση της παραδοχής του Τσουκάτου πως ο ίδιος μετέφερε στα γραφεία της Χαριλάου Τρικούπη σακούλες με λεφτά άγνωστης προέλευσης. Εκεί μέσα γιγαντώθηκε το πελατειακό κράτος σε βάρος της αξιοκρατίας. Ψηφοφόροι- πελάτες πάνε εκεί προκειμένου να εξαργυρώσουν τη ψήφο τους σε βάρος άλλων με περισσότερα προσόντα. Πρόσφατα στα γραφεία της νεοναζιστικής οργάνωσης της “Χρυσής Αυγής” στη Κόρινθο σε επεισόδιο μεταξύ μελών βγήκαν πιστόλια. Καμία επέμβαση της αστυνομίας
Βουλή:
Επί της ουσίας πρόκειται για τον μοναδικό χώρο που έχει ακόμα και σήμερα ασυλία. Και όχι πανεπιστημιακό άσυλο όπως αυτό που έσπευσαν να καταργήσουν αλλά συντεχνιακό άσυλο που προστατεύει λαμόγια και απατεώνες από ποινικές ευθύνες που έχουν. Σκάνδαλα θάβονται χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ψηφίζονται νόμοι που σακατεύουν ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες. Και αν δεν γίνεται με νόμους γίνεται με νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ψηφίζονται μνημόνια υποταγής. Περνάνε φωτογραφικές διατάξεις προς όφελος εφοπλιστών και επιχειρηματιών οι οποίοι μετά το ανταποδίδουν σε στήριξη (οικονομική, μιντιακή κλπ)
Αστυνομικά τμήματα:
Αποδεδειγμένα μιλάμε για χώρους βασανιστηρίων και εξευτελισμού της ανθρώπινης φύσης όπου άνθρωποι στοιβάζονται σε μικρά κελιά και ξυλοκοπούνται όποτε ζητάνε τα αυτονόητα. Άνθρωποι έχουν βγει από εκεί νεκροί είτε επειδή αυτοκτόνησαν επειδή δεν άντεχαν άλλο είτε επειδή… ” τους αυτοκτόνησαν”. Είναι χώροι όπου πραγματοποιούνται εκβιασμοί. Υπάρχουν πρόσφατα παραδείγματα με συλλήψεις αστυνομικών… επί το έργο να παίρνουν φακελάκια ή να ζητάνε το “κατιτίς τους” για να “βοηθήσουν” κάποιον πολίτη που έπεσε στην ανάγκη τους. Εκεί μέσα σχηματίζονται οι δικογραφίες που τυλίγουν ανθρώπους σε ένα κομμάτι χαρτί, τους κλείνουν για ένα ή και δύο χρόνια στις φυλακές και αργότερα καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι.
Παρ όλα αυτά το κράτος επιλέγει να “χτυπάει” τις καταλήψεις. Ο λόγος είναι απλός. Οτιδήποτε είναι Ελεύθερο είναι και επικίνδυνο. Οτιδήποτε δεν μπορεί να ελεγχθεί από τη μαφία του κράτους είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Οτιδήποτε δίνει ζωή και χρώμα σε ένα τοπίο γκρίζο και μουντό χαλάει τη “συνταγή” της υποταγής. Οτιδήποτε σηκώνει κεφάλι θέλει κόψιμο.
Αλήθεια, εσύ με ποία εστία ανομίας επιλέγεις να είσαι;
http://mavromelanos.wordpress.com/