Τρεις μόλις μήνες μετά την στρατηγική νίκη με την κατάληψη της Αλ Κουσέιρ, τα κυβερνητικά συριακά στρατεύματα συνεπικουρούμενα από μεγάλες δυνάμεις της Χεζμπολάχ, κατέλαβαν την τρίτη μεγάλη πόλη της Συρίας την ιστορική Χομς, ανοίγοντας το δρόμο προς το Χαλέπι.
Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές,τζιπ, καμιόνια και φορτηγά γεμάτα με αντιαεροπορικά, και μαχητές των ταξιαρχιών Farouq, εθεάθησαν να εγκαταλείπουν ατάκτως την πόλη. Καθώς εγκατέλειπαν τα άρματα μάχης του προέδρου Άσαντ, με ισχυρές μονάδες της Χεζμπολάχ, καταλάμβαναν το κέντρο της Χομς και αποκαθιστούσαν, τις εικόνες του προέδρου Άσαντ, δείγμα ότι η εξουσία του επέστρεψε στην πόλη.
Η πτώση της Χομς - η οποία είχε βαφτιστεί από τους ισλαμιστές αντάρτες ως "πρωτεύουσα την εξεγέρσεως"- ανοίγει το δρόμο για τις δυνάμεις στρατού-Χεζμπολάχ να κινηθούν βόρεια προς την "οικονομική" πρωτεύουσα το Χαλέπι, τη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας.
Σε περίπτωση κατάληψης του Χαλεπίου ο Άσαντ θα έχει κερδίσει αποφασισική νίκη στο "εμφύλιο" πόλεμο (οιπερισσότεροι είναι εισβολείς και όχι αντάρτες), ενώ η σιιτική Λιβανέζικη Χεζμπολάχ θα έχει κερδίσει την φήμη ένοπλης δύναμης με στρατηγικές ικανότητες, πέραν φυσιλά της ώθησης που θα αποκτήσει ο συροιρανικός άξονας.
Σήμερα το πρωί ο συριακός στρατός ξεκίνησε το σφυροκόπημα των θέσεων των ισλαμιστών στο Χαλέπι για να μαλακώσει την αντίστασή τους, ενώ συριακά ελικόπτερα χτύπησαν μονάδες του κουρδικού ΥΡG στα συροτουρκικά σύνορα, χωρίς να παρβιάσουν την τουρκική μεθόριο.Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι το καθεστώς Άσαντ έχει πλέον την αυτοπεποίθηση να "τελειώσει" τον πόλεμο θριαμβευτικά υπέρ του με τους ισλαμιστές αντάρτες, αλλά και ταυτόχρονα να επαναφέρει την παρουσία του στις κουρδικές περιοχες που τις είχε εγκαταλείψει εθελοντικά, στο πλαίσιο στρατηγικών κινήσεων, για να εξοικονομηθούν δυνάμεις εναντίων των ισλαμιστών.
Προφανώς οι Τούρκοι δεν στενοχωρήθηκαν καθόλου με αυτή την εξέλιξη και δεν προβλέπεται καμμία αντίδρασή τους. Δεν θέλουν να δουν συριακό Κουρδιστάν. Οι κουρδικές μονάδες χτυπήθηκαν για να αποτραπούν να κατευθυνθούν προς το Χαλέπι και να καταλάβουν τις κουρδικές συνοικίες της πόλης.
Ουάσιγκτον, Ιερουσαλήμ, και Άγκυρα, έμειναν πλέον χωρίς περιθώρια αντίδρασης, θεωρητικά μένει να κάνουν μια "καουμπόικη" κίνηση να σώσουν το Χαλέπι και να το κρατήσουν οι "φίλοι" τους ισλαμιστές αντάρτες (παρακλάδια της Αλ Κάιντα), αλλά το κόστος του 1 δισ. δολάρια την ημέρα (τόσο το κοστολόγησε ο στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσι) είναι δυσβάσταχτο πλέον για την παραπάιουσα αμερικανική οικονομία, και αυτός είναι ο ένας λόγος για τον οποίο, οι Αμερικανοί έμειναν στα λόγια. Στο Ισραήλ πάλι δεν χαίρονται με την δημιουργία ενός Χαλιφάτου.
Στην δε Τουρκία μετά τις τελευταίες εξελίξεις με τους Κούρδους δεν είναι πλέον καθόλου σίγουροι για το ποιοί θα ήθελαν να κερδίσουν πραγματικά, και έτσι διαλέγουν αθόρυβα, και αόρατα την επιλογή της "λούφας".
