Και είχα την ατυχία να παραβρεθώ σε έναν τέτοιον.Στα δικαστήρια τού Ρεθύμνου,στην τελευταία συνεδρίαση για πλειστηριασμούς σπιτιών.Σαν κοροϊδία μού φάνηκε το όλο σκηνικό.Κόσμος υπήρχε αρκετός.Ενώ είχε φτάσει 5 η ώρα(στις 5 ακριβώς εκπνέει η προθεσμία για την διενέργεια τού πλειστηριασμού) και η συμβολαιογράφος έλεγε ότι θα γράψει πώς δεν έγινε ο πλειστηριασμός λόγω τής ψυχολογικής πίεσης πού τής
ασκήθηκε,ξαφνικά υπήρξε μιά χαλάρωση στο κοινό πού άρχισε όλα να τα δέχεται.Σαν να είχαν τρομάξει μ'αυτό πού κατάφεραν και θέλαν να το ακυρώσουν.Ίσως όμως να συνέβαινε κάτι πιό σοβαρό,αναρωτιέμαι αν όλοι από το κοινό είχαν έρθει για να αποτρέψουν τον πλειστηριασμό ή μήπως μερικοί θέλαν να αποτρέψουν την αποτροπή του.Βλέποντας προφανώς το κλίμα πού επικράτησε η συμβολαιογράφος χρησιμοποίησε κάποιες γελοίες δικαιολογίες για να παρατείνει τη διαδικασία ενώ οι διαμαρτυρίες είχαν σταματήσει και εμείς πού θέλαμε να φωνάξουμε εμποδιστήκαμε από αυτούς πού υποτίθεται ότι ήταν εκεί για να κάνουν την ίδια δουλειά, κάτι πού εμένα μού δημιούργησε πολλά ερωτηματικά.Εμένα με είχαν ιδιαίτερα στο στόχαστρο οι “συναγωνιστές” μου και όλο σουτ και σουτ ήταν. Ο πλειστηριασμός τελικά αφέθηκε να γίνει ενώ είχε περάσει η κανονική ώρα και δεν έβαλε κανείς θέμα νομιμότητας.Το σπίτι το πήραν όχι γιατί ασκήθηκε βία αλλά γιατί μόνοι μας αφήσαμε να το πάρουν πάνω πού είχαμε κερδίσει.Σουρεαλιστικό σκηνικό πού εμένα μού θύμισε έντονα σκηνή από Μόντυ Πάϊθονς,πού θα θυμούνται οι παλιότεροι,εκεί πού ήρθαν οι επαναστικές ομάδες να απελευθερώσουν τούς σταυρωμένους και ενώ οι φύλακες είχαν εξουδετερωθεί αυτοί κάθησαν κάτω και άρχισαν να συζητάνε αν θα το κάνουν και πώς.
Παρόλα αυτά εγώ αρνούμαι να αφεθώ στην παραίτηση,συνεχίζω να ελπίζω ότι ένα πραγματικό κίνημα αυτή τη φορά θα υπάρξει και θα εμποδίσει τούς πλειστηριασμούς τού μέλλοντος καθώς και τις κατασχέσεις σπιτιών,ένα κίνημα πού θα καταφέρει τελικά να διώξει τούς δοσίλογους.Είμαι σοβαρά γιατρέ μου;
Εβελίνα Χατζηδάκη
