Χωρίς ψευδαισθήσεις

       Δημήτρης Μηλάκας
Οι νικητές, εκτός από την επίσημη Ιστορία, διαμορφώνουν και την ορολογία των εννοιών. Κυριαρχώντας στο ιδεο­λογικό επίπεδο, παρουσιάζουν τις (πολιτικές) απόψεις και επιλογές τους ως θέσφατα και μονόδρομους. Κάπως έτσι, με την απρόσκοπτη συνδρομή των media, είναι σε θέση, για κάποιο διάστημα τουλάχιστον, να κάνουν το άσπρο μαύρο εξαπατώντας τόσο πολλούς.


Όσο κι αν δεν µας αρέσει, στη δική μας περίπτωση οι νικη­τές εξακολουθούν να είναι τα δύο κόμματα που μετα­πολιτευτικά μοιράστηκαν την εξουσία και συνεχίζουν συνεταιρικά να τη νέμονται μέχρι και αυτήν τη στιγμή. Παρά τη φθορά και την απαξίωσή τους, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ παραμένουν καβάλα στον νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό οδοστρωτήρα και εμφανίζονται ως οι μόνοι ικανοί να μας οδηγήσουν κάπου.

Με άλλα λόγια είναι οι μόνοι που εμφανίζονται να γνωρί­ζουν τι ακριβώς κάνουν, επειδή ακολουθούν κατά γράμ­μα ένα σχέδιο. Το σχέδιο των μνημονίων και των δανει­ακών συμβάσεων, τον νεοφιλελεύθερο δηλαδή οδικό χάρτη που έχουν λεπτομερώς διατυπώσει οι πραγματικοί κυβερνήτες αυτού του τόπου: οι δανειστές.

Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα για τους δύο γνήσιους εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα. Το πολιτικό τους κεφάλαιο εξανεμίζεται πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο είναι σε θέση να αντικατασταθεί. Κανένα κόλπο, κανένα πολιτικό τρικ δεν είναι ικανό να κρύψει την πραγ­ματικότητα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα, ειδικά οι νέοι. Απόδειξη του αδιεξόδου τους είναι η αναγκαστική συγκατοίκησή τους στην κυβέρνη­ση, η οποία αποστερεί τη δυνατότητα της δημιουργί­ας ψευδαισθήσεων μέσα από την εναλλαγή τους στην εξουσία.

Οι Σαµαράς και Βενιζέλος αντιλαμβάνονται πολύ καλύτε­ρα από τον καθένα ότι το (πολιτικό) λάδι τους καίγεται τάχιστα. Γνωρίζουν ότι για να επιβιώσουν αυτοί και οι μηχανισμοί που τους στηρίζουν, θα πρέπει είτε να απο­δείξουν ότι οδηγούν τη χώρα σε μια διέξοδο είτε να εξα­πατήσουν, ακόμη μια φορά, ότι πρεσβεύουν το νέο και την αλλαγή.

Η αλλαγή, όμως, που περιμένει ο κόσμος έχει να κάνει με την ελπίδα και την προοπτική (ειδικά των νέων ανθρώ­πων) και όχι με τους τρόπους διανομής της εξουσίας μεταξύ των κομμάτων που οδηγούν τον τόπο στην κατα­στροφή, επιμένοντας μάλιστα πως αυτός είναι ο μόνος δρόμος.

http://www.topontiki.gr/