1. Σας αναφέρω ότι έλαβα γνώση του σχετικού α. και αιτώ την επανάκρισή μου για τους κάτωθι λόγους:
α) Αναφέρετε ότι “αυτός δεν συγκεντρώνει μεν σε βαθμό τουλάχιστον καλό, τα απαιτούμενα για προαγωγή, προσόντα. Μπορεί όμως να τα αποκτήσει στο μέλλον.”, φράση που χρησιμοποιείτε και στην πρώτη δυσμενή κρίση του έτους 2011, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν τα φύλλα ποιότητος από 09-03-2010 εώς 31-12-2010, του έτους 2011 του έτους 2012 που είναι με βαθμό αξιολόγησης άνω του 90 με άριστα το 100.
β) Επίσης απάδει της αντικειμενικής πραγματικότητας, με την φράση: “να τα αποκτήσει στο μέλλον”, διότι προφανώς μου υποδεικνύετε να “σωπάσω”, δηλαδή να μη φωνάζω ενάντια στο Δ.Ν.Τ. (Δήμιοι Νέας Τάξης), στην ανέγερση του μουσουλμανικού Τεμένους σε στρατιωτική περιοχή, που πριν λίγα χρόνια, ο Δήμος Αθηναίων, σας είχε ζητήσει την παραχώρηση της εν λόγω περιοχής, για να κατασκευαστούν γήπεδα μπάσκετ και παιδικές χαρές. Τότε αρνηθήκατε κατηγορηματικά την εκχώρηση στο Δήμο. Τώρα για το Τέμενος, υπογράψατε την παραχώρηση της στρατιωτικής περιοχής.
Μου υποδεικνύετε να “σωπάσω” στην εισαγωγή αλλοδαπών στις Στρατιωτικές σχολές, αφού δεχτήκατε να αφαιρεθεί το Γένος από τα κριτήρια εισαγωγής.
Μου υποδεικνύετε να “σωπάσω”, στην παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας, μέσω των Μνημονίων, στην κατάργηση των παρελάσεων, στην άρνησή μου να παραλάβω τον Α.Μ.Κ.Α., στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και τέλος στα οικονομικά - εργασιακά δικαιώματα του κλάδου μας.
Αναφέρω για τα παραπάνω, ότι δεν πρόκειται να σωπάσω, διότι τούτο εδώ το χώμα, είναι ποτισμένο με το αίμα των προγόνων μου και για να με δεχτεί, θα πρέπει να το έχω τιμήσει.
γ) Στα χρονικά διαστήματα που αναφέρετε ότι έχω δυσμενή κρίση, απάδει διότι εκτός του ότι οι βαθμοί που αναφέρετε είναι προακτέοι βάσει του Ν.2439/1996, άρθρο 12, παράγραφο 7, ως εκ τούτου, υφίσταμαι επιλεκτική αρνητική κρίση, λόγω του ότι ένας Αξιωματικός, σε μια έκθεση ικανοτήτων, κρίνεται σε 13 σημεία και όχι σε 2, που εσείς αναφέρετε.
να σωπάσω, διότι τούτο εδώ το χώμα, είναι ποτισμένο με το αίμα των προγόνων μου και για να με δεχτεί, θα πρέπει να το έχω τιμήσει.
4. Η παρούσα κατατίθεται για δικές σας ενέργειες και για ιεραρχική προώθηση, καθώς και να συμπεριληφθεί στον ατομικό μου φάκελο.
δ) Διακρίνεται ξεκάθαρα ότι κρίνομαι υπό πίεση ανωτέρας βίας, λόγω ότι αναγράφετε πως έχω διανοητικά 70, ενώ ταυτόχρονα επαγγελματικά 95.
Επίσης, ενώ έχω 78 στρατιωτικό πνεύμα, είμαι άψογος συνεργάτης και ότι μου ανατίθεται το φέρνω εις πέρας και σε περίπτωση πολέμου, δηλώνετε, ότι θα θέλατε να με έχετε δίπλα σας.
ε) Αναφέρετε ότι δεν τηρώ τους “άγραφους νόμους”, χωρίς να προσδιορίζετε ποιοί είναι αυτοί οι νόμοι και πότε δεν τους τήρησα; Ποιός καθορίζει αυτούς τους “άγραφους νόμους”; Προβλέπονται οι “άγραφοι νόμοι“ από το Ελληνικό Σύνταγμα;
στ) Όσο για το «ο απόλυτος τρόπος σκέψης και η εμμονή του σε ορισμένες αντιλήψεις, επηρεάζει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό των ανωτέρων του», αντιθέτως οι συνάδελφοί μου, τόσο οι Ανώτεροι όσο και οι Κατώτεροι με την συμπεριφορά τους, αλλά και με την κρίση στα φύλλα ποιότητας αποδεικνύουν το αντίθετο.
ζ) Όσο για το «ορισμένες ενέργειές του, κρίνονται αντιδεοντολογικές», «ορισμένες ενέργειές του, αντίκεινται στην στρατιωτική δεοντολογία», «ορισμένες ενέργειές του δίνουν εικόνα Αξιωματικού με μειωμένο αυτοσεβασμό» σας παρακαλώ να μου υποδείξετε επακριβώς ποιές είναι αυτές οι ενέργειες μου, καθώς και τυχών πειθαρχικό μου έλεγχο που να υποδεικνύουν τα παραπάνω.
η) Επίσης για την 4μηνη φυλάκιση που αναφέρεται, σας ενημέρωσα εγγράφως ότι στην συγκεκριμένη δίκη παρουσιάστηκαν στοιχεία κατάχρησης και υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος σε Ναυτικές Υπηρεσίες και για τις οποίες, ούτε για τα μάτια του κόσμου, δεν διατάξατε Ε.Δ.Ε.. Άραγε γιατί;
2. Mε καταδικάσατε, με πρωτόδικη απόφαση ενώ είχα κάνει έφεση σύμφωνα με τον Κ.Π.Δ., δηλαδή ΒΓΑΛΑΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ, η οποία δυστυχώς για εσάς, σας διέψευσε μιας και στο Αναθεωρητικό Δικαστήριο Αθηνών με αθώωσαν παμψηφεί.
3.Τέλος σας αναφέρω ότι όλα αυτά που γράφω, δεν ειναι τίποτα άλλο από αυτά που με διδάξατε στα πρώτα μου χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό και που τώρα μου ζητάτε με έμμεσο τρόπο να μην τηρώ.
Ωστόσο σαν ενημερώνω ότι στα αυτιά μου βουίζουν τα λόγια του Στρατηγού Μακρυγιάννη: «Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θ’ νεργήσω κι' ό,τι θέλουν ας μου κάνουν» και σας υπενθυμίζω ότι ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΝ ΕΑΝ ΘΑ ΝΙΚΗΘΟΥΝ 'Η ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ.
