 |
| φωτο antikleidi.com |
Τη δημοσιοποίηση των τελευταίων στοιχείων της Eurostat για το χρέος περίμενε ο Φ. Σαχινίδης, για να ξαμοληθεί στα ραδιόφωνα και ν’ αρχίσει να προπαγανδίζει την ανάγκη για ένα νέο Μνημόνιο, την άνοιξη του 2014, παίζοντας το ρόλο του λαγού για λογαριασμό της συγκυβέρνησης. Λέει αυτά που δεν μπορούν να πουν οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας, ευρισκόμενος προφανώς σε συνεννόηση μαζί τους. Δεν είναι τυχαίο ότι ο μεν Σαχινίδης προπαγανδίζει την ιδέα ενός νέου δανεισμού, οι δε Σαμαράς και Στουρνάρας έχουν κάνει γαργάρα τις διαβεβαιώσεις που έδιναν μέχρι και πριν λίγο καιρό, ότι «η Ελλάδα θα βγει στις αγορές το δεύτερο εξάμηνο του 2014».
Τα στοιχεία της Εurostat δεν μας εξέπληξαν. Το ελληνικό κρατικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν αναμενόμενο ν’ ανέβει, λόγω των νέων δανείων από την τρόικα, αλλά και επειδή πέφτει ο παρονομαστής του κλάσματος, το ΑΕΠ (η καπιταλιστική ύφεση συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και αυτή την εποχή δεν υπάρχει έδαφος για ψεύτικη αισιοδοξία περί ανάπτυξης από το τελευταίο τρίμηνο του 2013).
Η Ελλάδα, λοιπόν, σύμφωνα με τα στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο του 2013, που δημοσιοποίησε η Eurostat, έχει το ψηλότερο κρατικό χρέος στην Ευρωζώνη, με ποσοστό ως προς το ΑΕΠ 160,5% (ακολουθούν οι άλλες «αμαρτωλές» χώρες του ευρωπαϊκού «Νότου»: Ιταλία 130,3%, Πορτογαλία 127,2%, Ιρλανδία 125,1%). Το ελληνικό κρατικό χρέος σημείωσε αύξηση 24,1% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2012 και 3,7% σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2012. Η διακύμανση είναι ευεξήγητη, αν αναλογιστούμε ότι το πρώτο τρίμηνο του 2012 είχαμε το «κούρεμα» με το PSI, ενώ το τελευταίο τρίμηνο είχαμε το νέο υπέρογκο δανεισμό με τη μεγάλη δόση του δεύτερου δανείου.
Κι ενώ από μεριάς αρμοδίων (Στουρνάρας ας πούμε) δεν έγινε κανένας σχολιασμός, ανέλαβε δράση ο «λαγός» Σαχινίδης. Πρώτη εμφάνιση την Τρίτη στον «Αθήνα 9,84» και αρχή τοποθέτησης με διαπίστωση (λες και ανακαλύπτει την Αμερική): «Το χρέος, στα παρόντα επίπεδα, δεν θεωρείται από τις αγορές βιώσιμο». Ακολουθούν οι προτάσεις: «Με βάση, λοιπόν, αυτή την παραδοχή όλοι λέμε ότι θα πρέπει να παρθούν αποφάσεις, οι οποίες θα καταστήσουν το χρέος βιώσιμο. Ποιες είναι αυτές οι αποφάσεις; Η πιο ριζοσπαστική, αν θέλετε, θα ήταν μια νέα περικοπή του χρέους». Αυτή η λύση, όμως, «αντιμετωπίζει ως προοπτική πάρα πολλές δυσκολίες, γιατί αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο μέρος του χρέους μας είναι ένα χρέος διμερές, χρέος που έχουμε δηλαδή με άλλες χώρες, οι οποίες έσπευσαν στα πλαίσια του ελληνικού μηχανισμού να μας δανείσουν και οι οποίες τώρα θα έβρισκαν πολύ μεγάλες δυσκολίες να πάνε στους φορολογούμενους των χωρών τους και να τους πουν ότι “δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν, η Ελλάδα φαίνεται ότι δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της και επομένως θα πρέπει να το μειώσουμε”».
Τι μένει; Διάφορες άλλες επιλογές, όπως η μείωση του επιτοκίου και η επιμήκυνση της αποπληρωμής. Ομως λύση δεν θα υπάρξει και πάλι, οπότε ο Σαχινίδης υπενθυμίζει αυτά που είπε ο Σόιμπλε: «Ξέρετε, τα χρήματα το 2014 τελειώνουν. Η Ελλάδα το 2014 θα πρέπει να κάνει μία από τις ακόλουθες δύο επιλογές: ή θα επιλέξει να βγει έξω στις αγορές να δανειστεί και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να δανειστεί με επιτόκια της τάξης του 5%, του 6%. Είναι επιτόκια τα οποία, εν πάση περιπτώσει, θεωρούνται δημοσιονομικά “καταστροφικά”, είναι πολύ υψηλά, όμως θα πρέπει να βγεις να δανειστείς με τέτοια περίπου επιτόκια ή θα πρέπει να ζητήσουμε ένα νέο πρόγραμμα, ένα τρίτο πρόγραμμα και επομένως δεν μπορεί να ζητείται περικοπή χρέους (…) Τι είναι προτιμότερο; Να πάρουμε τα χρήματα που μας δίνουν οι εταίροι μας με 2-2,5% ή να καταφύγουμε στις αγορές με επιτόκια της τάξης του 6-6,5%;».
Ενα νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα δεν σημαίνει και νέα μέτρα; ρωτάει η δημοσιογράφος και ατάραχος ο Σαχινίδης απαντά: «Εκ των πραγμάτων ναι, αλλά όχι μέτρα που μπορεί να έχουν σχέση κατ’ ανάγκη με μισθούς και με συντάξεις, όπως πολλές φορές έχουμε ταυτίσει τους όρους οι οποίοι συνοδεύουν τα προγράμματα, το πρώτο και το δεύτερο τουλάχιστον. Τα μέτρα αυτά, θα μπορούσαν να είναι μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα, δεδομένου ότι και τα χρήματα τα οποία απαιτούνται για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό της Ελλάδος δεν είναι του ύψους που έχουμε ήδη δανειστεί».
Τα ίδια επανέλαβε την επομένη στον Real FM και σίγουρα θα υπάρξει και συνέχεια. Κάποιος πρέπει να παίξει το «λαγό», προετοιμάζοντας το έδαφος για νέο δάνειο και νέο Μνημόνιο, για να μείνει ο ελληνικός λαός αλυσοδεμένος για πολλά χρόνια, όπως άλλωστε προβλέπεται και στο ισχύον Μνημόνιο.
http://www.eksegersi.gr
