 |
| φωτο el.wikipedia.org |
...................................................................................
72. Ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του, σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ισχυρές εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Η προσαρμογή της ελληνικής αγοράς στη δυτικοευρωπαϊκή ξεκίνησε με την ένταξή της στην ΕΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια, με την ένταξή της στην ΕΕ το 1991 και ειδικότερα στην Ευρωζώνη το 2001. Με τη συμμετοχή της στις αναδιαρθρώσεις του ΝΑΤΟ και άλλων ιμπεριαλιστικών διακρατικών συμμαχιών, το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος εντάχθηκε πιο οργανικά στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Αρχικά ο ελληνικός καπιταλισμός επωφελήθηκε από την αντεπαναστατική ανατροπή στις γειτονικές βαλκανικές χώρες και από την ένταξη στην ΕΕ, πέτυχε σημαντική εξαγωγή κεφαλαίων σε άμεσες επενδύσεις που συνεισέφεραν στην κερδοφορία και συσσώρευση ελληνικών επιχειρήσεων και ομίλων.
Οι εξαγωγές κεφαλαίων επεκτάθηκαν και σε Τουρκία, Αίγυπτο, Ουκρανία, Κίνα αλλά και Βρετανία, ΗΠΑ και σε άλλες χώρες. Συμμετείχε ενεργά σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, όπως ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν κ.α.
Τη δεκαετία που προηγήθηκε από την τελευταία εκδήλωση της κρίσης, η ελληνική οικονομία διατήρησε σημαντικά υψηλότερο ετήσιο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ από τον αντίστοιχο της ΕΕ και της Ευρωζώνης, χωρίς να αλλάξει ουσιαστικά η θέση της σε αυτήν. Όμως αναβάθμισε τη θέση της στα Βαλκάνια.
Μετά την εκδήλωση της κρίσης επιδεινώθηκε η θέση του ελληνικού καπιταλισμού στο πλαίσιο της Ευρωζώνης και της ΕΕ και γενικότερα της διεθνούς ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, γεγονός που δεν αναιρεί ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ - ΕΕ εξυπηρέτησε τα πιο δυναμικά τμήματα του εγχώριου μονοπωλιακού κεφαλαίου και συνέβαλε στη θωράκιση της πολιτικής του εξουσίας.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ - επομένως και οι δεσμοί - οι οικονομικοπολιτικές και πολιτικοστρατιωτικές εξαρτήσεις από την ΕΕ και τις ΗΠΑ περιορίζουν τη διαπραγματευτική δύναμη και τα περιθώρια ελιγμών της αστικής τάξης της Ελλάδας, όπου όλες οι συμμαχικές σχέσεις του κεφαλαίου διέπονται από τον ανταγωνισμό, την ανισομετρία και συνεπώς την πλεονεκτική θέση του ισχυρότερου, διαμορφώνονται ως σχέσεις ανισότιμης αλληλεξάρτησης.
Οι ενδοαστικές αντιθέσεις μέχρι τώρα δεν αναιρούν το στρατηγικό πλαίσιο ένταξης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Οι ενδοαστικές αντιθέσεις αφορούν και τις προτεραιότητες στο επίπεδο ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. Αν και παραμένει ισχυρή η τάση συμπόρευσης μέσα στην Ευρωζώνη, ταυτόχρονα ενισχύεται και η τάση ενδυνάμωσης των σχέσεων με τη Ρωσία και την Κίνα.
Μεγαλώνουν οι κίνδυνοι στην ευρύτερη περιοχή, από τα Βαλκάνια έως τη Μέση Ανατολή, για γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και εμπλοκή της Ελλάδας.
Η πάλη για την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων είναι αναπόσπαστη με την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Δεν έχει καμία σχέση με την υπεράσπιση των σχεδίων του ενός ή άλλου ιμπεριαλιστικού πόλου, της κερδοφορίας του ενός ή του άλλου μονοπωλιακού ομίλου.
Η υλική βάση της αναγκαιότητας του σοσιαλισμού στην Ελλάδα
73. Ο ελληνικός λαός θα απαλλαγεί από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων όταν η εργατική τάξη με τους συμμάχους της πραγματοποιήσει τη σοσιαλιστική επανάσταση και προχωρήσει στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού -κομμουνισμού.
Ο στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, δηλαδή της δικτατορίας του προλεταριάτου, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση ως ανώριμη βαθμίδα της κομμουνιστικής κοινωνίας.
Η επαναστατική αλλαγή στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστική.
Κινητήριες δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης θα είναι η εργατική τάξη ως η ηγετική δύναμη, οι μισοπρολετάριοι (δηλαδή αυτοί που έχουν κύριο εισόδημα μέσω της μισθωτής εργασίας και όχι από κάποια ιδιοκτησία σε μέσα παραγωγής), τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη, η φτωχή αγροτιά.
...............................................................................................
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ Εκδόσεις Πορεία 1975 σελ 194-195
Στην εποχή του ιμπεριαλισμού οξύνθηκε και πήρε ποιοτικά διαφορετικό χαρακτήρα η ανισόμετρη οικονομική και πολιτική ανάπτυξη των κεφαλαιοκρατικών χωρών. Μερικές κεφαλαιοκρατικές χώρες, στηριζόμενες στην σύγχρονη τεχνική, όχι μονάχα φτάνουν, μα και αλματικά ξεπερνούν στην οικονομική τους ανάπτυξη τις άλλες χώρες, που προηγούμενα προπορεύονταν. Έτσι στα τέλη του ΧΙΧ και στις αρχές στου ΧΧ αιώνα η Γερμανία ξεπέρασε την Αγγλία και αργότερα οι ΕΠΑ ξεπέρασαν και την Αγγλία και την Γερμανία. Ο σύντροφος Στάλιν, χαρακτηρίζοντας το νόμο της ανισόμετρης ανάπτυξης των κεφαλαιοκρατικών χωρών στην εποχή του ιμπεριαλισμού, έγραφε: << Ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης στην περίοδο του ιμπεριαλισμού σημαίνει αλματική ανάπτυξη ορισμένων χωρών σε σχέση με τις άλλες, γρήγορο ξετόπισμα ορισμένων χωρών από άλλες στην παγκόσμια αγορά, περιοδικά ξαναμοιράσματα του μοιρασμένου πια κόσμου με στρατιωτικές συγκρούσεις και πολεμικές καταστροφές, βάθαιμα και όξυνση των διαφορών στο στρατόπεδο του ιμπεριαλισμού, αδυνάτισμα του μετώπου του παγκόσμιου καπιταλισμού, δυνατότητα διάσπασης του από το προλεταριάτο ξεχωριστών χωρών, δυνατότητα της νίκης του σοσιαλισμού σε ξεχωριστές χωρες.>> Οι τροτσιστές και οι ζινοβιεφικοί αποπειράθηκαν να στρεβλώσουν και ν απορίψουν το νόμο της ανισόμετρης ανάπτυξης των κεφαλαιοκρατικών χωρών, που ανακάλυψε ο Λένιν. Υποκαθιστούσαν το ζήτημα της ανισόμετρης ανάπτυξης με το ζήτημα της διαφοράς στο επίπεδο ανάπτυξης των ξεχωριστών χωρών και ισχυρίζονταν πως στην εποχή του ιμπεριαλισμού οι διαφορές στο επίπεδο ανάπτυξης των κεφαλαιοκρατικών χωρών και, συνεπώς, η ανισόμετρη υπερνικιέται. Στην πραγματικότητα ίσα-ίσα εξαιτίας της υψηλής ανάπτυξης της τεχνικής και της αναπτυσσόμενης εξίσωσης του επιπέδου εξέλιξης των χωρών, οξύνθηκε ο ανισόμετρος χαρακτήρας των ρυθμών της ανάπτηξης τους, και δημιουργήθηκε η δυνατότητα για το ξεπέρασμα ορισμένων χωρών από τις άλλες με αλματικό τρόπο, για το ξετόπισμα ορισμένων χωρών από άλλες, που αναπτύσσονται πιο γρήγορα. Η παλαιά κατανομή των εδαφών και των σφαιρών επιροής ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές ομάδες έρχεται κάθε φορά σε σύγκρουση με τον καινούργιο συσχετισμό δυνάμεων. Αυτό οδηγεί στην κρίση όλου του οικονομικού συστήματος και του καπιταλισμού και στους αναπόφευγους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για το ξαναμοίρασμα του μοιρασμένου κόσμου.
...............................................................................................
Από την αγόρευση του συντρόφου Αντρέϊ Βυσίνσκι στηνδίκη του τροτσκιστοζηνοβιεφικού τρομοκρατικού κέντρου, Αύγουστος 1936 :
...... " Προτείνω να τουφεκιστούν όλα αυτά τα διπρόσωπα λυσσασμένα τροτσκιστοφασιστικά σκυλιά " ..............
