Του Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Μνημόνια «είναι ευλογία». Μας το είχε διατυμπανίσει ο Πάγκαλος. Τώρα μάθαμε ότι τα Μνημόνια, εκτός από «ευλογία» είναι, επίσης, «δώρο», ή, για να είμαστε απολύτως ακριβείς, τα Μνημόνια είναι κάτι που μοιάζει με «σχεδόν δώρο»…
Ξέραμε ότι τα
Έτσι το είπε τις προάλλες ο Στουρνάρας. Το «σχεδόν δώρο» προς τον ελληνικό λαό, εξήγησε ο Στουρνάρας, συνίσταται στο ότι οι δανειστές έχουν δανείσει στην Ελλάδα 240 δισ. ευρώ. Το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή «μας» δάνεισαν 240 δισ. ευρώ, είναι λόγος, κατά τον Στουρνάρα, για να πανηγυρίζει κανείς…
Για να καταλάβουμε, όμως, τι κρύβεται πίσω από τα «πανηγύρια» τους και από τα «σχεδόν δώρα» τους, αρκεί να μιλήσουν οι αριθμοί (σ.σ.: οι δικοί τους αριθμοί…).
Πριν από λίγες μέρες δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ελληνικό πρόγραμμα «σωτηρίας». Σύμφωνα με την έκθεση, αρχής γενομένης από το Μνημόνιο του 2010 έως σήμερα, από ΕΕ και ΔΝΤ έχουν δοθεί στην Ελλάδα 205,1 δισ. ευρώ (και όχι 240).
Προσέξτε τώρα μια ενδιαφέρουσα πλευρά αυτού του «δώρου»:
Στη σελίδα 133 της εισηγητικής έκθεσης του ίδιου τους του προϋπολογισμού για το 2013, περιλαμβάνονται οι πίνακες με τους τόκους και με τα χρεολύσια που έχει πληρώσει η Ελλάδα κατά το διάστημα 2010 – 2012.
Αυτό που προκύπτει είναι ότι:
α) Την περίοδο 2010 – 2012 ο ελληνικός λαός κατέβαλε σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους, σε κερδοσκόπους, σε δανειστές και σε πιστωτές, για τόκους, για χρεολύσια και για εξοφλήσεις χρεών βραχυχρόνιου δανεισμού, το ποσό των 202,73 δισ. ευρώ!
Επίσης,
β) σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, μέσα στο πρώτο τετράμηνο του 2013, η Ελλάδα έχει καταβάλει σε τοκοχρεολυτικές οφειλές το επιπλέον ποσό των 3,523 δισ. ευρώ.
Δηλαδή, από την εποχή που οι δανειστές άρχισαν να μας κάνουν το «σχεδόν δώρο» των 205,1 δισ. ευρώ, η Ελλάδα (δηλαδή, ο ελληνικός λαός) αυτό το «σχεδόν δώρο» το έχει πληρώσει, αθροιστικά, με το ποσό των 206,3 δισ. ευρώ!
(Σημείωση: Στο ποσό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται τα 17,8 δισ. ευρώ των ομολόγων που εξέδωσε το ελληνικό δημόσιο την περίοδο Γενάρης – Απρίλης 2013, μεταφέροντας φέσια στο μέλλον).
Τα συμπεράσματα είναι προφανή:
Πρώτον: Ο Στουρνάρας πανηγυρίζει για τα δάνεια που ποτέ δεν έρχονται στην Ελλάδα, αλλά όπως «έρχονται» έτσι ακριβώς ξαναγυρίζουν - τόσα και ακόμα περισσότερα - στους… δωροδότες δανειστές και εκείνο που απομένει στο λαό είναι να πληρώνει τους τόκους για κάθε «σχεδόν δώρο» που (δεν) έρχεται στην Ελλάδα.
Δεύτερον: Ο Στουρνάρας πανηγυρίζει γιατί με τα λεφτά του λαού, από τα βάσανα του λαού, με το αίμα του λαού, ταΐζεται τόσο η Σκύλλα (ντόπιοι και ξένοι δανειστές – κεφαλαιοκράτες), όσο και η Χάρυβδη (η εγχώρια πλουτοκρατία, τα μονοπώλια και οι τράπεζες).
Στους πρώτους, δηλαδή στη Σκύλλα, είναι που επιστρέφουν (εντόκως) τα «δάνεια». Στους δεύτερους,δηλαδή στη Χάρυβδη, είναι που πηγαίνουν όλα όσα ληστεύουν οι κυβερνώντες από το λαό μέσα από τους κομμένους μισθούς και συντάξεις, μέσα από τις διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, την κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικής πρόνοιας κ.λπ. και τα οποία υπολογίζονται σε πάνω από 60 δισ. ευρώ μέσα στην τριετία.
Ο λαός, δηλαδή, από τη μια φορτώνεται στην πλάτη τόσο το «σχεδόν δώρο» των δανείων, που σημαίνει διαρκείς τόκους και χρεολύσια για το μέλλον,
από την άλλη φορτώνεται και την αποπληρωμή των εσόδων του βραχυπρόθεσμου δανεισμού μέσω των ομολόγων πολλών δισεκατομμυρίων που εκδίδει το Δημόσιο, τα οποία λυμαίνεται η πλουτοκρατία.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Εντούτοις, τους ακούς στη Βουλή, στα κανάλια, στις εφημερίδες να μπουρδολογούν και να επιμένουν στο παραμύθι. Κι όταν τους στριμώχνεις, όταν αποδεικνύεις ότι δεν ισχύει τίποτα από τα απίθανα ψεύδη των κυβερνώντων, των παπαγάλων τους και των αδαών «διανοούμενων», ότι δεν είναι από τα δάνεια που πληρώνονται, τάχα, οι μισθοί και οι συντάξεις, αλλά ότι είναι οι μισθοί και οι συντάξεις που λεηλατούνται για να πληρώνονται (διπλά και τρίδιπλα) τα δάνεια, οι ανακεφαλαιοποιήσεις και οι χαριστικές στο κεφάλαιο ρυθμίσεις, τότε οι πάσης φύσεως «φωστήρες» αρχίζουν να μην αντιλαμβάνονται από… αριθμητική ούτε τα στοιχειώδη!
Τόσο σπουδαίοι επιστήμονες, τόσο λαμπροί οικονομολόγοι και τόσο επιμελείς τραπεζίτες, αλλά τους είναι αδύνατον η άθλια πολιτική τους να μη συμβαδίζει με εκείνη ακριβώς την άθλια προπαγάνδα, που δεν έχει άλλο δρόμο από το να επιμένει ότι το 205,1 (το «δώρο») που «παίρνουμε» είναι, τάχα,… μεγαλύτερο (!) από το 206,3 που είναι ένα μέρος μόνο από το «αντίδωρο» που μας βουτάνε.
*Δημοσιεύθηκε στο «Ριζοσπάστη» το Σάββατο 1 Ιουνίου 2013
