Από το βράδυ της Δευτέρας μια ξέφρενη εκστρατεία αποπροσανατολισμού προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους της ΕΡΤ ότι νίκησαν, ότι με την προσωρινή διαταγή που εξέδωσε ο πρόεδρος του ΣτΕ Κ. Μενουδάκος τους δικαίωσε. Η πραγματικότητα, όμως, είναι η ακριβώς αντίθετη. Ο Κ. Μενουδάκος, δικαστής που βάδιζε πάντοτε χέρι-χέρι με τις πολιτικές εξουσίες, όπως θα δούμε παρακάτω, εξέδωσε εκείνη την απόφαση που θα επέτρεπε στην τρικομματική κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη να ξεπεράσει την κρίση της. Και πήρε την απόφασή του σε απόλυτη συνεννόηση με το μέγαρο Μαξίμου. Με την απόφασή του αυτή, οι 2.656 εργαζόμενοι στην ΕΡΤ τοποθετήθηκαν ως λάφυρο πάνω στο τραπέζι γύρω από το οποίο συνεδριάζει το τρίο ξεφτίλα, για να χρησιμοποιηθούν σε μια καινούργια μοιρασιά της κυβερνητικής εξουσίας.Τι προέβλεπε η Κοινή Υπουργική Απόφαση ΟΙΚ. 2/11.6.2013, που υπέγραψαν ο Στουρνάρας με τον Κεδίκογλου;
Αρθρο 1, παρ. 1: Καταργείται η ΕΡΤ ΑΕ και οι θυγατρικές της.
Αρθρο 1, παρ. 2: Η μετάδοση ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών, η κυκλοφορία εκδόσεων, η λειτουργία διαδικτυακών ιστότοπων όπως και κάθε άλλη δραστηριότητα της ΕΡΤ – ΑΕ και των θυγατρικών αυτής, διακόπτονται μετά το τέλος του κανονικού προγράμματος της 11ης Ιουνίου 2013 και έως τη σύσταση νέου φορέα…
Αρθρο 2, παρ. 1: Το σύνολο του ενεργητικού και του παθητικού της ΕΡΤ ΑΕ και των θυγατρικών της μεταβιβάζονται στο ελληνικό δημόσιο που εκπροσωπείται από τον υπουργό Οικονομικών.
Αρθρο 2, παρ. 2 εδάφιο β: Οι συχνότητες της ΕΡΤ-ΑΕ παραμένουν ανενεργές έως τη σύσταση του νέου φορέα, οπότε και μεταφέρονται σε αυτόν αυτοδικαίως.
Αρθρο 3, παρ. 1. Οι συμβάσεις εργασίας του απασχολούμενου με οποιονδήποτε τρόπο προσωπικού, όπως το τακτικό και έκτακτο προσωπικό ή άλλο προσωπικό καθώς και κάθε είδους συμβάσεις έργου ή εργασίας με εξωτερικούς ή άλλους συνεργάτες προγράμματος της ΕΡΤ- ΑΕ και των θυγατρικών εταιρειών της λύονται από τη δημοσίευση της παρούσας. Για τις περιπτώσεις τις οποίες αφορά, η παρούσα απόφαση συνιστά και καταγγελία της ατομικής συμβάσεως εργασίας.
Αρθρο 3, παρ. 2. Το προσωπικό της προηγούμενης παραγράφου δικαιούται την νόμιμη κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, αποζημίωση.
Αρθρο 3, παρ. 3. Από τη δημοσίευση της παρούσας αίρονται αυτοδικαίως οι αποσπάσεις του πάσης φύσεως προσωπικού της καταργηθείσας ανώνυμης εταιρείας ΕΡΤ- ΑΕ και των θυγατρικών της, που υπηρετούν σε άλλους φορείς.
Τι αποφάσισε ο Μενουδάκος; Παραθέτουμε ολόκληρο το διατακτικό της προσωρινής διαταγής.
«Διατάσσουμε
1. Την αναστολή της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης υπ' αριθ. ΟΙΚ.02/ 11.6.2013 Κοινής Υπουργικής Απόφασης αποκλειστικά ως προς το μέρος της, με το οποίο προβλέπεται α) ότι διακόπτεται η μετάδοση ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και η λειτουργία διαδικτυακών ιστοτόπων της ΕΡΤ ΑΕ, και β) ότι οι συχνότητες της ΕΡΤ Α.Ε. παραμένουν ανενεργές (άρθρο 2 παρ. 2 περ. β της παραπάνω Κ.Υ.Α.).
2. Τη λήψη από τους συναρμόδιους Υπουργό Οικονομικών και Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό των αναγκαίων οργανωτικών μέτρων για τη συνέχιση της μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και τη λειτουργία διαδικτυακών ιστοτόπων από δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα για το χρονικό διάστημα έως τη σύσταση και λειτουργία νέου φορέα που θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όπως προβλέπεται από την παρ. 2 του άρθρου 1 της υπ' αριθ. ΟΙΚ.02/11.6.2013 Κοινής Υπουργικής Απόφασης».
Δηλαδή, ο Μενουδάκος ανέστειλε προσωρινά: 1) εν μέρει την παράγραφο 2 του άρθρου 1 (διακοπή της μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και της λειτουργίας ιστότοπων). Δεν ανέστειλε δηλαδή τη διακοπή των εκδόσεων (βλέπε «Ραδιοτηλεόραση») και «κάθε άλλη δραστηριότητα» (βλέπε λειτουργία των μουσικών συνόλων της ΕΡΤ). 2) το β εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 2 (παραμένουν ανενεργές οι συχνότητες).
Δεν ανέστειλε:
– Την παράγραφο 1 του άρθρου 1, σύμφωνα με την οποία η ΕΡΤ ΑΕ και οι θυγατρικές της καταργούνται.
– Το άρθρο 3, σύμφωνα με το οποίο όλες οι συμβάσεις εργασίας και έργου θεωρούνται αυτοδίκαια καταργημένες, ακόμη και των εργαζόμενων που είναι αποσπασμένοι σε άλλους φορείς του δημοσίου.
Και δεν μπορούσε ο Μενουδάκος να αναστείλει τη διάλυση της ΕΡΤ, που είναι εταιρία ιδιωτικού δικαίου, και την απόλυση των εργαζόμενων, που έχουν συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου, γιατί αυτά δεν είναι θέματα αρμοδιότητας του ΣτΕ, αλλά αρμοδιότητας των αστικών δικαστηρίων, στα οποία δεν προσέφυγαν οι δικηγόροι της ΠΟΣΠΕΡΤ, ζητώντας ασφαλιστικά μέτρα και προσωρινή διαταγή. Περιορίστηκαν στο ζήτημα της υποχρεωτικότητας της δημόσιας τηλεόρασης, θεωρώντας ότι έτσι θα σωθούν, έμμεσα, και οι εργαζόμενοι, οι οποίοι εγκλωβίζονται τώρα σ’ έναν κυκεώνα νομικών ερμηνειών μιας απόφασης που είναι πεντακάθαρη.
Δεν είναι και τόσο συνηθισμένο ένας δικαστής (και μάλιστα ένας από τους τρεις προέδρους των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας) να εκδίδει μια απόφαση και μετά να καλεί τους δικαστικούς συντάκτες για να τους κάνει «μπρίφινγκ», εκλαϊκεύοντας την απόφασή του και ζητώντας τους να επικαλεστούν «ανώτατη δικαστική πηγή». Ο Μενουδάκος το έκανε κι αυτό. Οταν άκουσε ότι ο Βενιζέλος με τον Κουβέλη έλεγαν τα δικά τους, παριστάνοντας τους μάγκες, ενώ διάφοροι τηλεπαραθυράτοι έλεγαν το κοντό τους και το μακρύ τους, φώναξε τους συντάκτες του ΣτΕ και τους εξήγησε ότι με την προσωρινή διαταγή του πρέπει να ξαναμεταδώσουν πρόγραμμα όλα τα κανάλια και οι ραδιοσταθμοί τηε ΕΡΤ, αφού οριστεί διαχειριστής που θα παίζει το ρόλο του παλιού ΔΣ (άρα ΕΡΤ τέρμα) και ο οποίος μπορεί να διατηρήσει το προσωπικό ή να το απολύσει εν όλω ή εν μέρει. Οι δε εργαζόμενοι στη «Ραδιοτηλεόραση» και τα μουσικά σύνολα δεν καταλαμβάνονται από την εντολή του και επομένως ούτε έμμεσα δεν μπορούν να διεκδικήσουν να ξαναδουλέψουν. Προσπάθησε, δηλαδή, να ωραιοποιήσει φραστικά την απόφασή του, σαν εκείνον που προσπαθεί να παρουσιάσει μισογεμάτο ένα ποτήρι με μια γουλιά νερό.
Οπως φαίνεται καθαρά από τα ντοκουμέντα που παρουσιάσαμε παραπάνω, όλο το προσωπικό της ΕΡΤ και των θυγατρικών της είναι αυτοδίκαια απολυμένο (βάσει της υπουργικής απόφασης) και αν θέλει ο διαχειριστής μπορεί να προσλάβει κάποιους για να λειτουργήσουν τα ραδιοκάναλα κατά τη μεταβατική περίοδο. Αυτό θα το παζαρέψουν τα μέλη του τρίο ξεφτίλα στην επόμενη ή τις επόμενες συναντήσεις τους. Πρέπει δε να θεωρούμε βέβαιο, ότι στα κομματικά άδυτα ήδη καταρτίζονται οι λίστες με τους «ημετέρους», ενόψει του ότι κάποιοι θα χρειαστούν για να ξαναεκπέμψει η πρώην ΕΡΤ (που σίγουρα ο Σαμαράς με τον Στουρνάρα θα της δώσουν άλλο όνομα και για τη μεταβατική περίοδο, μέχρι να ψηφίσουν το νόμο ίδρυσης της ΝΕΡΙΤ ΑΕ).
Ψεύτικοι φίλοι
Κι όμως, ενώ έχουμε μια απόφαση που δεν ασχολείται καθόλου με το πέταγμα στο δρόμο 2.656 εργαζόμενων, με μια υπογραφή, εγκαινιάζοντας έτσι μια νέα εποχή στην ιστορία των αντεργατικών μέτρων, βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ και ανακοίνωσε ότι «η απόφαση του ΣτΕ βάζει φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης και την υποχρεώνει στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ, η οποία οφείλει να γίνει με βάση το καθεστώς που ίσχυε πριν την κατάθεση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και με το σύνολο των εργαζομένων στη δημόσια ραδιοτηλεόραση»!
Θέλουν πάση θυσία να παρουσιάσουν σαν μεγάλη νίκη την απόφαση του ΣτΕ, πρώτο για να υπερασπίσουν την αστική νομιμότητα («τα δικαστήρια είναι τα καταφύγια των εργαζόμενων»), δεύτερο για να ισχυριστούν εμμέσως ότι υπήρξε καθοριστική η δική τους κινητοποίηση και τρίτο –και κυριότερο– για να διαλύσουν όλο αυτό που δημιουργήθηκε γύρω από το κτίριο της ΕΡΤ το τελευταίο δεκαήμερο. Δικαιωθήκαμε, ας πάμε τώρα στα σπίτια μας. Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπει ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανακοίνωσή του.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ίδια ανακοίνωση δεν λέει κουβέντα για τους 2.656 απολυμένους, ενώ καταλήγει με τη φράση ότι ο ελληνικός λαός «έχει συνειδητοποιήσει πως το πραγματικό δίλημμα είναι μνημόνιο ή δημοκρατία». Δηλαδή, το πρόβλημα γι’ αυτούς είναι να ξαναεκπέμψει η αναξιόπιστη κρατική τηλεόραση κι όχι το ότι χιλιάδες εργαζόμενοι πετάγονται στο δρόμο με μια υπογραφή. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν για τους εργαζόμενους, όπως ακριβώς και οι εταίροι του τρίο ξεφτίλα.
Ακόμα πιο προκλητικό από τον ΣΥΡΙΖΑ, το Διασωματειακό των Δημοσιογραφικών Ενώσεων εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία «χαιρετίζειτην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας», την οποία χαρακτηρίζει «μια σημαντική νίκη των δημοσιογράφων, του τεχνικού και διοικητικού προσωπικού της ΕΡΤ, όλων των απεργών στην ενημέρωση και του ελληνικού λαού». Για να δικαιολογήσουν αυτό το τεράστιο ψεύδος, κατασκευάζουν μια φανταστική προσωρινή διαταγή του ΣτΕ, γράφοντας ότι «τέλος, αναφέρεται ότι οι συμβάσεις των εργαζόμενων δεν μπορούν να καταγγελθούν και να αποζημιωθούν πριν την έκδοση απόφασης για την αίτηση αναστολής τον Σεπτέμβριο»! Παραθέσαμε παραπάνω ολόκληρο το σκεπτικό της προσωρινής διαταγής του Μενουδάκου, στην οποία δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Το κατασκεύασαν τα συριζάκια του Διασωματειακού, για να καλέσουν τους εργαζόμενους να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις, αφού δικαιώθηκαν και μέχρι το Σεπτέμβρη δεν κινδυνεύει κανένας με απόλυση.
Ο κατάλληλος άνθρωπος
Δυο βδομάδες πριν τη συνταξιοδότησή του, ο Κ. Μενουδάκος απέδειξε ότι υπήρξε πάντοτε ένας δικαστής όχι μόνο στην υπηρεσία του συστήματος (τέτοιοι είναι όλοι οι δικαστές), αλλά και στην υπηρεσία των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών. Ακόμη και σε περιπτώσεις κραυγαλέων παρανομιών τους.
Η εφημερίδα μας έχει ασχοληθεί και στο παρελθόν με τον Κ. Μενουδάκο ως δικαστή του ΣτΕ που κατέλαβε κρίσιμα πόστα. Οταν ήταν πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 5 του νόμου 1470/1984, που έχει το καθήκον να ενεργεί για την πιστή εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ, του πήγαμε ολόκληρο φάκελο με στοιχεία για το σκάνδαλο των Οικοπάρκων. Δεν έκανε τίποτα. Ως πρόεδρος της Επιτροπής Αναστολών του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ, φρόντισε να απορριφθούν με ταχύτατες διαδικασίες οι προσφυγές πολιτών ενάντια στην τσιμεντοποίηση του Πεδίου του Αρεως. Κι όμως, υπήρχε η απόφαση 2568 του 1981, του Δ’ Τμήματος του ΣτΕ, που απαίτησε να μπει μια τάξη στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στο Πεδίο του Αρεως με την άναρχη και παράνομη δόμηση θεάτρων και κέντρων αναψυχής. Αναγνώρισε το Πεδίο του Αρεως ως κοινόχρηστο άλσος, για το οποίο ισχύει η δασική νομοθεσία, και ζήτησε να γκρεμιστούν όλα τα παράνομα κτίσματα και να αποκατασταθεί η δασική βλάστηση στις περιοχές που κάλυπταν αυτά τα κτίσματα. Ο Κ. Μενουδάκος όχι μόνο δεν φρόντισε να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση (μολονότι προήδρευε της καθ’ ύλην αρμόδιας Επιτροπής), αλλά φρόντισε να καλύψει την παραπέρα τσιμεντοποίηση με την απόρριψη της προσφυγής πολιτών.
Το 2011 και το 2012 ο Κ. Μενουδάκος προήδρευσε σε συνθέσεις του ΣτΕ που ουσιαστικά κατήργησαν την απόλυτη συνταγματική απαγόρευση για την αλλαγή χρήσης των εκτάσεων που έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες. Παλαιότερα, είχε φροντίσει να απαλλάξει τέσσερις διοικητικούς δικαστές, οι οποίοι ελέγχονταν (προκαταρκτική πειθαρχική εξέταση) για συμμετοχή στην καταπάτηση δασικών εκτάσεων από τον οικοδομικό συνεταιρισμό «Νέα Αιολίς». Τις προσφυγές είχαν κάνει και πάλι περιβαλλοντικά ευαίσθητοι πολίτες, οι οποίοι «αδειάστηκαν» από τον Κ. Μενουδάκο, ο οποίος επέδειξε συντεχνιακή αλληλεγγύη προς τους συναδέλφους του, παραβλέποντας ακόμα και πορίσματα-καταπέλτες του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και του Συνηγόρου του Πολίτη.
Μολονότι δεν ευεργετήθηκε από τη δεξιά (η κυβέρνηση Καραμανλή έκανε πρόεδρο του ΣτΕ τον νεότερό του στην επετηρίδα Π. Πικραμμένο), ο Κ. Μενουδάκος κλείνει τη δικαστική του καριέρα με μια προσφορά σε μια δεξιά κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, η προσφορά του είναι προς το σύστημα, από το οποίο περιμένει τιμητική αναγνώριση (π.χ. να διοριστεί υπηρεσιακός πρωθυπουργός κάποια στιγμή στο μέλλον).
Το ότι βρισκόταν σε απόλυτη συνεννόηση με το μέγαρο Μαξίμου φαίνεται από το γεγονός ότι από την περασμένη Παρασκευή ο μυστικοσύμβουλος του Σαμαρά Χρ. Λαζαρίδης είχε περιγράψει στα «Νέα» τη λύση που έδωσε τελικά ο Μενουδάκος. Στη στήλη του γνωστού «διεκπεραιωτή» Γ. Παπαχρήστου («Τα Νέα», Σάββατο 15.6.13) ο Λαζαρίδης λέει στον δημοσιογράφο:«Κοιτάξτε, αν το αίτημά τους (σ.σ. των Βενιζέλου-Κουβέλη) είναι να ανοίξει η ΕΡΤ όπως ήταν, αυτό δεν μπορεί να γίνει και δεν θα γίνει. Με μια άλλη νομική μορφή, μπορεί να φύγει το "μαύρο", αλλά για ένα μικρό διάστημα, δυο το πολύ μηνών, μέχρι να λειτουργήσει ο νέος φορέας».
Αυτό ακριβώς αποφάσισε ο Μενουδάκος. Τα υπόλοιπα, την πρακτική εφαρμογή, τα άφησε στο τρίο ξεφτίλα, που θα κάνει τα παζάρια του για να φτάσει στην τελική πρακτική υλοποίηση.
http://www.eksegersi.gr