Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Πού πήγες ξυπόλυτος στα αγκάθια του Αζερμπαϊτζάν, Αντώνη;

Του ΠΑΜΠΟΥ Σ. ΧΑΤΖΗΛΑΜΠΗ
Για τους μεξικανούς ακτιβιστές, τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της χώρας, τις εκεί και στις ΗΠΑ κοινότητες των Αρμενίων καθώς και τις αντικαθεστωτικές οργανώσεις αμερικανοαζέρων, λίγες βδομάδες ήταν αρκετές για να στείλουν στα αζήτητα της Ιστορίας το άγαλμα του δικτάτορα Χεϋντάρ Αλίγεφ, πατέρα του Προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Ιλχαμ Αλίγεφ, που επισκέφτηκε πρόσφατα ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς για να διαπραγματευτεί μαζί του θέματα ενέργειας.

Μαζί με τον πατέρα Αλίγιεφ, οι μεξικανοί αποκαθήλωσαν και έναν τεράστιο μαρμάρινο χάρτη του Αζερμπαϊτζάν που είχε για φόντο το άγαλμα, στον οποίο οι ανιστόρητες αρχές της καθ’ όλα συμπαθούς λατινοαμερικάνικης χώρας δεν είχαν αντιληφθεί πως εκεί οι αζέροι τους «είχαν βάλει γκολ από τα αποδυτήρια» εμφανίζοντας ως έδαφος του Αζερμπαϊτζάν την ανεξάρτητη αρμένικη επαρχία Ναγκόρνο Καραμπάχ, που έχουν αιματοκυλήσει και διεκδικούν με τη βία χρόνια τώρα.
Ανάλογη μεταχείριση είχε και μνημείο του Χαϋντάρ Αλίγιεφ στην πόλη Niagara-on-the-Lake του  Καναδά, για τους ίδιους λόγους που πρόβαλαν οι μεξικανοί ακτιβιστές. Και το αξιοσημείωτο: Στην ίδια λεωφόρο που επιχείρησαν οι αζέροι να  εγκαταστήσουν το μνημείο του πρώην ανώτατου στελέχους της ΚGB, – και το πέτυχαν για λίγες εβδομάδες-  τιμούνται με μνημεία οι Λίνκολ, Γκάντι και Μάρτιν Λούθερ Κίγκ…
Στα πλαίσια συμφωνιών οικονομικής, πολιτικής, ενεργειακής και πολιτιστικής συνεργασίας που υπέγραψε με το Μεξικό ο σημερινός Πρόεδρος Ισχάν Αλίγιεφ, συνεχιστής του έργου της δυναστείας που ίδρυσε ο πατέρας του, με το πρόσχημα συμβολής στο εξωραϊστικό έργο των δημοτικών αρχών της πρωτεύουσας, προβλεπόταν και διαμόρφωση  μικρού πάρκου στη σημαντικότερη λεωφόρο της Πόλης του Μεξικού Paseo de la Reforma στο οποίο θα εγκαθιστούσαν το άγαλμα του. Χρηματοδότης του όλου έργου που στοίχησε 5.5 εκ. δολάρια ήταν  η αζέρικη κυβέρνηση.
Βέβαια, προς το παρόν, μετά την αποκαθήλωση του πατέρα Αλίγιεφ, δεν έχει γίνει γνωστό αν έχουν υλοποιηθεί οι απειλές του πρέσβη του Αζερμπαϊτζάν στο Μεξικό Ιλγκάρ Μουχτάροφ ότι θα ακυρωθούν οι αζέρικες επενδύσεις ύψους 4 δις δολαρίων και θα κλείσει η εκεί πρεσβεία της χώρας του. Ωστόσο, έδειξε τον υπεύθυνο του «προβλήματος»: Πίσω από όλη αυτή την κίνηση στο Μεξικό είναι το πανίσχυρο λόμπυ των Αρμενίων», είπε στους ΝΥΤ.
Χώρες της Ασίας αλλά και της ανατολικής Ευρώπης, όπως π.χ. η Σερβία, η Τουρκία, η Ρουμανία, η Γεωργία κ.α., φιλοξενούν τέτοια μνημεία που, ανάλογά τους, συναντά κανείς σε 41 τουλάχιστον πόλεις του Αζερμπαϊτζάν, (μόνο στο Μπακού υπάρχουν πέντε…) όσο κι αν ο συνεχιστής της δυναστείας των Αλίγιεφ, παρασημοφορημένος από τη Βουλή των Ελλήνων και συνομιλητής του Αντώνη Σαμαρά, Ιλχάμ Αλίγιεφ αρνείται πως έχει επιδοθεί σε εκστρατεία θεοποίησης του πατέρα και προκατόχου του στην εξουσία.
Ως προς τον ίδιο τον Ιλχάμ Αλίγιεφ, τα WikiLeaks, αποκάλυψαν έγγραφο του 2010 της Αμερικανικής Πρεσβείας στο Αζερμπαϊτζάν, όπου γινόταν ξεκάθαρη ταύτιση του με αρχηγό εγκληματικής μαφιόζικης σπείρας.
Επί πλέον, δεν έχει περάσει ούτε εξάμηνο από τότε που η οργάνωση  «Transparency International» χαρακτήρισε την κυβέρνηση του ως  μια από τις πιο διεφθαρμένες σε παγκόσμιο επίπεδο, προειδοποιώντας τους ενδεχόμενους ξένους επενδυτές και συνομιλητές της για το τι μπορεί να αντιμετωπίσουν εκεί. Κι ακόμα, ο φιλόξενος οικοδεσπότης και συνομιλητής του Αντώνη Σαμαρά  καταγράφεται από το «Organized Crime and Corruption Reporting Project» (OCCRP) ως το πρόσωπο του έτους 2012 (κάτι που ισοδυναμεί με ανακήρυξή του σε προσωποποίηση της διαφθοράς),  με βάση «καλά τεκμηριωμένες αποδείξεις» οι οποίες αποκάλυψαν ότι «η οικογένειά του κατέχει μυστικά μερίδια στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας που περιλαμβάνουν τράπεζες, κατασκευαστικές εταιρίες, χρυσωρυχεία και τηλεφωνικές εταιρίες».
Έχοντας υπ’ όψη τις επικρίσεις της τρικομματικής κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά για το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στη Λατινική Αμερική, όπου μάλλον επιτυχώς επιχείρησε να πείσει για την αξιοπιστία του κόμματός του ως ενδεχόμενης διαδόχου κατάστασης στη διακυβέρνηση  της Ελλάδας, είναι ανάγκη να ψάξει κανείς τα κίνητρα του Πρωθυπουργού, όχι μόνο για να συναντήσει ένα δικτάτορα όπως ο Ιλχάμ Αλίγιεφ, αλλά και να συζητήσει μαζί του θέματα τόσο στρατηγικά και γεωπολιτικά ευαίσθητα όπως το ενεργειακό.
Και μάλιστα, όταν από την πρωθυπουργική ακολουθία διέρρεαν πως «ναι μεν ο κ. Σαμαράς είχε μια καλή συνάντηση με τον κ. Αλίγιεφ, αλλά δεν κατόρθωσε να αποσπάσει πειστικές απαντήσεις για το αζέρικο ενδιαφέρον σχετικά με τη ΔΕΣΦΑ, ΔΕΗ και αγωγούς». Με άλλα λόγια η παρουσία του στο Μπακού ελάχιστα διέφερε από την επίσκεψη ενός αποτυχημένου πλασιέ, που όμως,κατ’ επέκταση, αντανακλά και στην εικόνα της Ελλάδας…
Μήπως τα θέματα φερεγγυότητας του Αζερμπαϊτζάν ως εταίρου, δεν τον απασχόλησαν, οι διεθνείς απόψεις για τον συνομιλητή του τον άφησαν  αδιάφορο ή άραγε εκτελούσε κάποιου τρίτου επιθυμίες; Ή, μήπως, γι αυτόν είναι αμελητέα η εκλογική δύναμη των ελλήνων αρμενικής καταγωγής. Είναι κι αυτή μια πιθανότητα…
Μπορεί να μην αργήσουμε να έχουμε απάντηση σ’ αυτά… Ίσως όμως ένα άγαλμα του πατέρα του σημερινού δικτάτορα του Αζερμπαϊτζάν στη μέση ενός πολυπεριποιημένου κήπου κάπου στο κέντρο της Αθήνας, «δαπάναις» του αζέρικου λαού -των εταιρειών πετρελαίου, δηλαδή- μας διαφωτίσει σχετικά.
Διαδηλωτές εκπρόσωποι οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπροστά στον «Κεμαλ Αττατουρκ του Αζερμπαϊτζάν». Πρώτος από τα δεξιά ο ελληνικής (μικρασιατικής) καταγωγής σημαντικός  συγγραφέας μεξικανός Ομέρο Αριτζής. Στο πανό καλούν το δήμαρχο και τον υπουργό Χωροταξίας-Περιβάλλοντος «διώξτε τον δικτάτορα».



http://mignatiou.com/