Σύμφωνα με τους πιο κάτω λογικούς συλλογισμούς αποδεικνύεται παραχρήμα ότι ο στόχος των ντόπιων και ξένων «προστατών» μας είναι να μας αρπάξουν τα ακίνητά μας, φτιάχνοντας, μέσω της κυβέρνησης, διάφορους νόμους. Νόμους, εναντίον των οποίων δεν υπάρχουν συνταγματικά εχέγγυα για να τους αποτρέψουν.
Η κυβέρνηση, σε συνεννόηση με τους δανειστές, επιβάλει συνεχώς...
όλο και περισσότερους φόρους, χαράτσια, εισοδηματικά τεκμήρια και λοιπές επιβαρύνσεις, αφαίρεση φοροελαφρύνσεων κ.λ.π.. Η Δικαιοσύνη από το άλλο μέρος τα βλέπει όλα συνταγματικά και νόμιμα και δεν αντιδρά. Άρα ο πολίτης δεν έχει κάποια προστασία, ούτε συνταγματική ούτε δικαστική απέναντι στον κρατικό εξαναγκασμό. Για να πληρωθούν όμως όλα αυτά απαιτούνται να έχουν οι πολίτες χρήματα. Αλλά χρήματα δεν υπάρχουν. Η ανεργία αυξάνεται, οι μισθοί μειώνονται, οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι χωρίς δουλειές και φυτοζωούν. Η ρευστότητα εξαφανίστηκε. Από πού λοιπόν θα βρεθούν τα χρήματα; Μόνο μια πηγή χρημάτων υπάρχει. Οι καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες. Ας δούμε όμως τι συμβαίνει εκεί, άσχετα με το αν υπάρχουν ή όχι στην πραγματικότητα τα χρήματα αυτά στις τράπεζες αυτή τη στιγμή.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών (ΕΕΑ) που δημοσιεύτηκαν πέρυσι τον Αύγουστο (σχετικό δημοσίευμα μπορείτε να δείτε εδώ): 1) το 81,5% των Ελλήνων αποταμιευτών δεν ξεπερνούσαν τα 2.000 ευρώ, 2) το 11,3% των καταθετών διέθετε στους λογαριασμούς του μεταξύ 2.001 και 10.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι το σχεδόν το 93% των φυσικών προσώπων στη χώρα μας δεν έχουν περισσότερα από 10.000 στις ελληνικές τράπεζες. 3) το 5,9% διαθέτει καταθέσεις μεταξύ των 10.001 και των 50.000 ευρώ, 4) το 0,9% έχει στους λογαριασμούς του καταθέσεις μεταξύ των 50.001 και των 100.000 ευρώ και 5) μόλις το 0,4% των αποταμιευτών διαθέτει ποσά που υπερβαίνουν τις 100.001 ευρώ.
Τι βλέπουμε λοιπόν; Βλέπουμε πως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που ξεπερνά πολύ το 90% δεν θα μπορέσει με μαθηματική βεβαιότητα να ανταποκριθεί στην πληρωμή των υπέρογκων βαρών που επιβάλουν συνεχώς κυβέρνηση και δανειστές. Οι τελευταίοι το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.
Επομένως που οδηγούμαστε; Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια των ακινήτων, τα μόνα αξιόλογα περιουσιακά αντικείμενα που έχουμε. Εξάλλου πρόσφατα ψηφίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο, το δημόσιο αποκτά το δικαίωμα να προβαίνει, πέρα από την άμεση κατάσχεση των καταθέσεων και σε άμεση εκποίηση των ακινήτων των οφειλετών του δημοσίου. Αυτά για όσους έχουν ακίνητα. Όσοι δεν έχουν θα μπουν στα νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης οφειλετών του δημοσίου που θα δημιουργηθούν. Είναι δηλαδή ολόκληρη η κοινωνία εγκλωβισμένη σε ένα μεγάλο στρατόπεδο κρατικού εξαναγκασμού.
Δεν ξέρουμε πως το βλέπετε εσείς, αλλά εμείς βλέπουμε μια τεράστια τεχνητή κρίση για να χάσουμε τα ακίνητα για τα οποία στερηθήκαμε τις χαρές μιας ζωής. Αξίζει άραγε να το επιτρέψουμε αυτό; Δεν πρέπει άραγε να αντιδράσει η κοινωνία;
Αν δεν εγερθούμε από το λήθαργο που μας έχουν ρίξει, σύντομα θα βρεθούμε προ απροόπτου.
