Ξεκίνησε σήμερα η πολύκροτη δίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου, της γυναίκας του, του ξαδέρφου του και μερικών ακόμη υπαλλήλων που βρίσκονταν στο γραφείο του υπουργού όταν η Ελλάδα αγόραζε υποβρύχια. Ο Άκης μπήκε με την Βίκυ χέρι - χέρι στο δικαστήριο, ενώ κατά την απολογία του διαμαρτυρήθηκε πως για έναν ολόκληρο χρόνο τού “ασκείται κρατική βία”.
Τα μέσα ενημέρωσης, από την πλευρά τους, συνεχίζουν να δραματοποιούν την ιστορία της Βίκυς και της Αρετής -κόρης του Άκη- παρουσιάζοντάς τες ως τις γυναίκες που πληρώνουν τις αμαρτίες του παρολίγο
πρωθυπουργού.
Έτσι κατονομάζουν όλοι τον Άκη Τσοχατζόπουλο. “Παρολίγο πρωθυπουργό”. Έναν από τους πιο αντιπροσωπευτικούς χαρακτηρισμούς Έλληνα πολιτικού που ακούστηκε ποτέ.
Το 1996 ο Άκης έφτασε πολύ κοντά στο να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Κι επομένως πρωθυπουργός. Γιατί όποιος ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο ή πρωθυπουργός θα γινόταν ή έμπορος όπλων και τραπεζιτών.
Ο Άκης διάλεξε το δεύτερο, χωρίς όμως να ακολουθήσει τα διαδικαστικά του πρώτου.
Γιατί όλα είναι θέμα συγκυριών. Αν ο Άκης Τσοχατζόπουλος είχε εκλεγεί πρόεδρος σε εκείνο το συνέδριο, σήμερα δεν θα δικαζόταν αυτός για τα υποβρύχια, αλλά ο Κώστας Σημίτης για το χρηματιστήριο.
Τελικά κέρδισε ο Σημίτης. Γι' αυτό και τώρα εκείνος προλογίζει βιβλία δημοσιογράφων και αρθρογραφεί στο Βήμα για την κρίση της δημοκρατίας, ενώ ο Άκης και τα μπουρνούζια του Κορυδαλλού γίνονται πρωτοσέλιδα στο Πρώτο Θέμα.
Κάποιοι λένε ότι σήμερα δικάζεται το ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Τελικά κέρδισε ο Σημίτης. Γι' αυτό και τώρα εκείνος προλογίζει βιβλία δημοσιογράφων και αρθρογραφεί στο Βήμα για την κρίση της δημοκρατίας, ενώ ο Άκης και τα μπουρνούζια του Κορυδαλλού γίνονται πρωτοσέλιδα στο Πρώτο Θέμα.
Κάποιοι λένε ότι σήμερα δικάζεται το ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Εγώ διαφωνώ.
Σήμερα δεν δικάζεται το πολιτικό σύστημα, αλλά ο Έλληνας ψηφοφόρος. Που εξέλεγε επί δεκαετίες εγκληματίες για πρωθυπουργούς του.
Τα πρόσωπα δεν έχουν και πολύ μεγάλη σημασία. Αν δεν ήταν ο Άκης, θα ήταν ο Κώστας. Η φράση “παρολίγο πρωθυπουργός”, άλλωστε, είναι εκείνη που μιλάει από μόνη της.
Τα πρόσωπα δεν έχουν και πολύ μεγάλη σημασία. Αν δεν ήταν ο Άκης, θα ήταν ο Κώστας. Η φράση “παρολίγο πρωθυπουργός”, άλλωστε, είναι εκείνη που μιλάει από μόνη της.
(Ας με συγχωρήσουν όλοι εκείνοι που δεν κλαίω μαζί τους για το δράμα της Βίκυς Σταμάτη, όμως εγώ προτιμώ να έχω στο μυαλό μου την "μία οροθετική λιγότερη". Την Μαρία Θεοδωράκη. )
(Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου και Βαγγέλης Βενιζέλος εκφωνήθηκαν σήμερα ως μάρτυρες, αλλά ήταν απόντες. Ίσως γιατί και οι τρεις τους γνωρίζουν πως αν δεν (συν)κυβερνούσαν τη χώρα, θα κάθονταν παρέα με τον Άκη στο εδώλιο)
