Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Κοράκια πάνω από την Κύπρο: Ιδού ο νέος “Αττίλας”



Καλώς ήρθατε στην μαρτυρικήν Μεγαλόνησον”, σου λένε οι Κύπριοι όταν σε καλοσωρίζουν στο νησί τους. Και παντού, βλέπεις ταμπέλες με το “Δεν Ξεχνώ”. Οι Κύπριοι (και όλοι οι Έλληνες) δεν ξεχνούν. Άλλωστε, δεν τους αφήνουν να ξεχάσουν. Το πανέμορφο νησί της Αφροδίτης, βρίσκεται συνεχώς υπό επίθεση. Κάποτε οι Οθωμανοί, μετά οι Άγγλοι, ύστερα οι Τούρκοι. Και τώρα, οι Ευρωπαίοι, πουεξαπολύουν έναν νέο Αττίλα.


Δικαίως ο Αναστασιάδης μιλά για τις δυσκολότερες ημέρες μετά από το ’74. Τότε, οι εξ
Ελλάδος προδότες επιχείρησαν να ρίξουν τον Μακάριο και οι Τούρκοι βρήκαν την ευκαιρία. Εξαπέλυσαν μια δίχως προηγούμενο θηριωδία. “Βάρβαροι”, έγραφε τότε η εφημερίδα Sun. Και δεν είχε άδικο. Μόνο που βάρβαροι, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν μόνο οι Τούρκοι. Ήταν και οι Αμερικανοί, οι οποίοι σταμάτησαν τον ελληνικό Στόλο που κινούταν προς την Κύπρο για να μην πειράξει τα “χαϊδεμένα” τους, τους Τούρκους (όταν η Τουρκία γίνει ο μεγαλύτερος θύλακας αντιαμερικανισμού θα είναι αργά για δάκρυα, για τις ΗΠΑ) και οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι έκαναν ότι δεν έβλεπαν. ΚΑΝΕΝΑΣ δεν παρενέβη να διώξει τους βαρβάρους που έσφαζαν, βίαζαν, έκαιγαν.

Από τότε, δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα. Η Κύπρος συνέχισε να αντιστέκεται σε προσπάθειες υποδούλωσής της (πχ σχέδιο Ανάν) όμως οι νέοι wannabe κατακτητές εξύφαιναν το σχέδιο του νέου Αττίλα. Η Γερμανία της Άνγκελα Μέρκελ, η Ευρώπη της Γερμανίας, μυρίστηκε πετρέλαιο εκεί όπου ο -τρομερός ανθέλληνας- Κίσινγκερ έλεγε ότι “δεν υπάρχει ούτε σταγόνα”. Και η “μπίζνα” της Κύπρου με το Ισραήλ, δεν άρεσε πολύ στους Ευρωπαίους. Τα κοράκια πεινάνε. Πώς θα μπορούσαν να μείνουν εκτός παιχνιδιού;

Έτσι, αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους Κύπριους. Να τους κάνουν μια επίδειξη δύναμης. Πρώτα, έστειλαν την Τρόικα στη “χρεοκοπημένη” Κύπρο. Τη χώρα με, πριν από το ευρώ, μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη. Τι ειρωνεία! Η Κύπρος μπήκε στην ΕΕ για να προστατευθεί από το “λύκο” που λέγεται Τουρκία και, έστω και αργά, κατάλαβε πως μπήκε στη φωλιά των λύκων. Την ΕΕ που πλέον, δεν είναι αυτό που δημιουργήθηκε. Είναι μια αισχρή μετάλλαξη, με δύο ρόλους: Δυνάστες και δούλους.

Κάπως έτσι, έφτασε η Τρόικα στην Κύπρο. Οι προθέσεις τους, κατά προσταγή των αφεντικών (ΕΕ) δεν άργησαν να φανούν. Ζήτησαν τα έσοδα από το φυσικό αέριο να κατευθυνθούν στο 100% στην “εξυπηρέτηση του χρέους”. Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό. Έπρεπε η Κύπρος να τιμωρηθεί κι άλλο για το ότι δεν έδωσε τα κοιτάσματα στα κοράκια. “Ή κουρεύετε τις καταθέσεις, ή πάτε σε άτακτη χρεοκοπία”, είπε η Μέρκελ. Το μήνυμα, σαφές: Η Κύπρος, αβοήθητη πλέον από τη διαλυμένη Ελλάδα, καταρρέει μπροστά στον εκβιασμό των “φίλων” και “πολιτισμένων” Ευρωπαίων. Το μήνυμα πάει προς την Ελλάδα: “Αν κάνετε τα ίδια με τα κοιτάσματά σας (μας) θα ζήσετε τα ίδια και χειρότερα”.

Το κείμενο της ΕΕ που κάνει λόγο και για πιθανό πόλεμο με την Τουρκία λόγω των κοιτασμάτων, δεν ήταν τυχαίο. Οι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει τον ψυχολογικό πόλεμο (πάλι) στην Ελλάδα. Θα επανέλθουμε, αναλόγως του αποτελέσματος στην Κύπρο. Στους Κύπριους, που έχουν μάθει, γενιά προς γενιά, να πολεμούν και νέους Αττίλες. Και να μη χάνονται ποτέ, προς πείσμα των “πολιτισμένων”…

Διαβάστε το διάγγελμα του Νίκου Αναστασιάδη:
“Απευθύνομαι σε σας χωρίς να λογαριάζω το πολιτικό κόστος. Ζούμε τις πιο τραγικές στιγμές από το 1974. Έχουμε παραλάβει ένα κράτος υπό χρεοκοπία. Δεν είναι στις προθέσεις μου να μπούμε σε μια αχρείαστη αντιπαράθεση για το ποιος φταίει.
Θεωρώ υποχρέωσή μου να σας ενημερώσω για τα αποτελέσματα του . Η πρώτη επιλογή ήταν αυτή που θα οδηγούσε σε άτακτη χρεοκοπία ως αποτέλεσμα, της απόφασης της ΕΚΤ να οδηγήσει σε διακοπή χρηματοδότησης. Η δεύτερη ήταν η επιλογή μιας επώδυνης, αλλά ελεγχόμενης κατάστασης.
Πρέπει να θυμίσω ότι ο κ. Χριστόφιας είχε πει ότι θα ήταν ανεύθυνο και εγκληματικό να αφεθούν οι τράπεζες να καταρρεύσουν.
Έπρεπε να αποφασίσω ποια από τις δύο θα διασφάλιζε τις προοπτικές της κυπριακής οικονομίας. Αν επέλεγα την πρώτη επιλογή, θα οδηγούμασταν στην κατάρρευση ολόκληρου του τραπεζικού τομέα.
Οι καταθέτες θα έχαναν την άμεση πρόσβαση στις καταθέσεις τους. Χιλιάδες μικρομεσαίοι και άλλες επιχειρήσεις θα έχαναν τη χρηματοδότηση και θα είχαμε άμεση απώλεια θέσεων εργασίας. Αποκορύφωμα της άτακτης χρεοκοπίας θα ήταν έξοδος από το ευρώ και υποτίμηση του νομισματος.
Μεταξύ των πιο πάνω είχα να επιλέξω μεταξύ της δέσμευσης για να μην πειραχθούν οι καταθέσεις και μια πορεία που θα οδηγούσε στην καταστροφή.
Η πίστη μου στα όσα διακήρυττα, ήταν απόλυτα ειλικρινής. Η λύση στην οποία καταλήξαμε δεν ήταν αυτή που θέλαμε, αλλά στην απόφασή μου προσμέτρησαν πολλοί παράγοντες όπως:
1) Η προτεινόμενη συνεισφορά των καταθετών περιορίζεται στο εισόδημα των επιτοκίων που δεν υπερβαίνει τα δύο χρόνια.
2) Πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η όποια συνεισφορά θα γίνει μία και μόνη φορά, αφού μέσα από την πρόταση αυτή διασφαλίζεται οριστικά και αμετάκλητα η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους. Πέραν τούτου οι μελλοντικές γενεές απαλλάσσονται από τα δικά μας λάθη.
3) Η όποια συνεισφορά δεν αποτελεί οριστική απώλεια για τους καταθέτες, αφού ως αντάλλαγμα θα τους παραχωρηθούν αμέσως μετοχές των υπό κρίση τραπεζών για το σύνολο των απωλειών τους.
4) Το κράτος, αναγνωρίζοντας τις υποχρεώσεις του θα προσφέρει σε όσους διατηρήσουν τις καταθέσεις τους για περίοδο δύο χρόνων το ήμισυ της αξίας της συνεισφοράς τους με ομόλογα, συνδεδεμένα με τα μελλοντικά κρατικά έσοδα από το φυσικό αέριο.
5) Μέσα από την ίδια απόφαση διασώζονται τα ταμεία πρόνοιας και συντάξεων και αποτρέπεται η λήψη άλλων σκληρών μέτρων όπως οι μειώσεις μισθών και συντάξεων αλλά και ο φόρος στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές που τέθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
6) Το πιο σημαντικό είναι ότι αποφεύγουμε ένα φαύλο κύκλο ενός δεύτερου μνημονίου.
Συνεχίζω να δίνω τη μάχη προκειμένου οι αποφάσεις του Eurogroup να διαφοροποιηθούν τις επόμενες ώρες, έτσι που να περιοριστούν οι επιπτώσεις στους μικροκαταθέτες.
Απευθύνω έκκληση στα κοινοβουλευτικά κόμματα, να αποφασίσουν με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών και της πατρίδας μας.
Ελπίζω ότι όλοι μαζί θα πάρουμε τις σοφότερες αποφάσεις. Ο δρόμος μας δεν είναι εύκολος. Έχω όμως πίστη στις δυνάμεις του κυπριακού λαού. Θα τα καταφέρουμε”.