Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
«Μαθήματα» ναζισμού και φασιστικής προπαγάνδας περί πολιτισμού, ιστορίας και θρησκείας, σε 6χρονα και 10χρονα παιδιά από την Χρυσή Αυγή.
Αλλά η σχέση του ναζισμού με τα παιδιά και τη νεολαία είναι καταγεγραμμένη στις λίστες των εκατομμυρίων νεκρών παιδιών και νεολαίων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η σχέση του ναζισμού με τα παιδιά της Ελλάδας είναι καταγεγραμμένη στο Δίστομο. Ηταν σε εκείνο το ελληνικό ολοκαύτωμα που προκάλεσαν οι χιτλερικές ορδές για το οποίο ο ιστορικός Τάκης Λάππας, στο βιβλίο του «Η σφαγή του Διστόμου», περιγράφει:
«Σαν και τούτο το κακό άλλο δεν ξαναγίνηκε... Τα βρέφη μέσα στις κούνιες τους και στο βυζί της μάνας τους, οι γκαστρωμένες, οι γέροντες, οι γερόντισσες, οι μάνες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους...».
Για την ίδια σφαγή ο Δημήτρης Γατόπουλος στο βιβλίο του «Ιστορία της Κατοχής», σημειώνει:
«Ιδού τώρα και τα επισημότερα στοιχεία της μεγάλης τραγωδίας, η έκθεσις του κατοχικού νομάρχου Βοιωτίας Ιωάννου, η έκθεσις του τότε νομάρχου Ιω. Γεωργόπουλου. Στην "έκθεσή" του στο υπουργείο Εσωτερικών, σημειώνει και τα εξής. "Από δύο ημερών διανύω τας δραματικοτέρας της ζωής μου. Τα συμβαίνοντα εις την περιφέρειαν κατά τας δύο τραγικάς αυτάς ημέρας υπερβαίνουν και αυτήν τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου και αυτούς τους σικελικούς εσπερινούς... Λυσσαλέα η αγριότης δεν εφείσθη ούτε των νηπίων, τα οποία άταφα έτι σφίγγονται σπασμωδικώς στοργικά εις τους άψυχους κόλπους των μητέρων"».
Η σχέση του ναζισμού με τα παιδιά της Ελλάδας είναι καταγεγραμμένη στα Καλάβρυτα.
Στην έκτακτη έκδοσή του για τη σφαγή, στις 24 Δεκέμβρη του 1943, ο «Ριζοσπάστης» στο ρεπορτάζ υπό τον τίτλο «Η τραγωδία των Καλαβρύτων - Οι Ούννοι κολυμπάν στο αίμα», γράφει:
«Στα Καλάβρυτα ξετυλίχτηκε μια φρικαλέα πράξη από την πιο φοβερή τραγωδία που έζησε η Ελλάδα και ολόκληρη η Ευρώπη. Ορδές των Ούννων έκαναν επιδρομή και μπήκαν στα Καλάβρυτα που ο πληθυσμός είχε αδειάσει και αποσύρθηκε ολόκληρος στα βουνά. Οι άνανδροι Ούννοι, βαρβαρότεροι και απ' τις άγριες φυλές της ζούγκλας, κάλεσαν τον πληθυσμό να ξαναγυρίσει στα Καλάβρυτα με την υπόσχεση ότι δεν είχε να πειραχτεί κανένας. Ο πληθυσμός ξαναγύρισε και τότε οι Ούννοι, οι προστάτες των Ράλληδων Ντερτιλήδων, ρίχτηκαν στην εξόντωση των αθώων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων. Εκλεισαν όλα τα γυναικόπαιδα σε ένα σχολείο και έβαλαν φωτιά. Τυλιγμένες απ' τις φλόγες οι γυναίκες πάλεβαν να σπάσουν τις πόρτες, ενώ έριχναν τα παιδιά όξω απ' τα παράθυρα για να σωθούν. Εσπασαν τις πόρτες και μισοκαμένος και ξετρελαμένος αυτός ο κόσμος ρίχτηκε στους δρόμους οπότε αντιμετώπισε άλλο φρικτό θέαμα. Οι Ούννοι είχαν συγκεντρώσει σε μια διπλανή πλαγιά τον άρρενα πληθυσμό από δεκάξι χρονών και πάνου και τον θέριζαν με πολυβόλα. Σκότωσαν πάνου από οχτακόσιους ανθρώπους και κάμποσες γυναίκες που με θρήνους και οδυρμούς έτρεξαν να περιμαζέψουν τα πτώματα που είταν βουτηγμένα σε βούρκο αίματος. Οι Ούννοι απόκλεισαν τα Καλάβρυτα και απαγόρεψαν και στον Ερυθρό Σταυρό να επικοινωνήσει και να στείλει οποιαδήποτε βοήθεια στα τραγικά θύματα. Οι Ούννοι, αυτές οι ύαινες που γρυλίζουν για πολιτισμό και για θρησκεία, έκαναν επιδρομή και στο ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας. Λεηλάτησαν αυτό το εθνικό μνημείο και σκότωσαν όλους τους καλόγερους γκρεμίζοντάς τους στους βράχους».
Η σχέση του ναζισμού με τα παιδιά της Ελλάδας είναι καταγεγραμμένη σε Κοφτερή, Κούρνοβο, Δοξάτο, Χορτιάτη, Καισαριανή, Κομμένο, Βιάνο, Κάνδανο. Είναι καταγεγραμμένη στο μπλόκο της Κοκκινιάς.
Τα όσα συνέβησαν στις 2.30 τα μεσάνυχτα της Πέμπτης 17 Αυγούστου 1944 περιγράφονται σε ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» που κυκλοφορεί την επόμενη ακριβώς μέρα του μπλόκου.
Οι Ούνοι και οι συνεργάτες τους κάνουν κάθε είδους ασχήμια. Ομαδικά βασανιστήρια. Ατιμάσματα, εκτελέσεις. Ορμούν στα σπίτια και τα λεηλατούν αφού σφάζουν όσους βρίσκουν εκεί, ακόμα και μικρά παιδιά στην αγκαλιά των μανάδων τους, σαν νέοι Ηρώδηδες.
Αυτή είναι η σχέση του ναζισμού με τα παιδιά. Οχι μόνο στην Ελλάδα. Παντού στον κόσμο.
Από τις πρώτες «ηρωικές» πράξεις των ναζί μόλις μπήκαν στην Τσεχοσλοβακία ήταν το 1939 η εκτέλεση 120 παιδιών με την κατηγορία της...«αντιναζιστικής συνομωσίας».
Ηταν στην ίδια χώρα, στην Τσεχοσλοβακία, που τα παιδιά ενός μικρού χωριού, του Λίντιτσε (Lidice), χρησιμοποιήθηκαν ως «πρώτη ύλη» για να εξελιχθούν ως μηχανισμοί εξόντωσης οι ναζιστικοί θάλαμοι αερίων...
Στις 2 Ιουλίου του 1942 τα 105 παιδιά του χωριού συγκεντρώθηκαν στο σχολείο. Από εκεί τα πήγαν στην πόλη Kladno. Μεταξύ του ενήλικου πληθυσμού υπήρχαν και 4 έγκυες γυναίκες. Οι ναζί τις μετέφεραν στο νοσοκομείο όπου τους έγινε αφαίρεση των βρεφών από την κοιλιά τους...
Από τα παιδιά που είχαν την ατυχία να γεννηθούν και να πέσουν στα χέρια των ναζί, τα 82 παραδόθηκαν στην Γκεστάπο. Τα υπόλοιπα, όσα είχαν χαρακτηριστικά «άρειας φυλής» αρπάχτηκαν από τους ναζί για να... διαπλαθούν σύμφωνα με τα ναζιστικά ιδεώδη (σσ: σας θυμίζει κάτι;...).
Τα 82 παιδιά μεταφέρθηκαν από την Γκεστάπο στο στρατόπεδο εξόντωσης Chelmno όπου δηλητηριάστηκαν με αέρια.
Από τα 105 παιδιά του Λίντιστε, μόνο τα 17 παιδιά επέστρεψαν κάποια στιγμή στο χωριό τους.
Το γλυπτό της Marie Uchytilov που πριν λίγο καιρό στήθηκε στο Λίντιτσε, αποτελεί φόρο τιμής σε αυτά τα 82 παιδιά. Στα παιδιά που δολοφονήθηκαν από τους ναζί.
Τα 82 χάλκινα αγάλματα στο Λίντιστε, 40 αγόρια και 42 κορίτσια, στέκονται εκεί για να συμβολίζουν τη «σχέση» του ναζισμού με τα παιδιά.
*Δημοσιεύθηκε στο "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" την Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013
http://iskra.gr