Οι παλιότεροι, αλλά και οι πιο διαβασμένοι από τους νεότερους σίγουρα θα θυμούνται το ιστορικό "Τσοβόλα δώστα όλα". Ήταν μια ιστορική φράση του Ανδρέα Παπανδρέου που σφράγισε το τέλος μιας εποχής.
Ο Ανδρέας την ξεστόμισε το 1989, σε προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στο Περιστέρι όταν το Κίνημά του βρισκόταν στο λυκόφως και η πολιτική του είχε χρεοκοπήσει οριστικά. Για όσους δεν θυμούνται, στη δεκαετία του ’80, το ΠΑΣΟΚ, με υπουργούς Εθνικής Οικονομίας τους Απόστολο Λάζαρη και Γεράσιμο Αρσένη, έδωσε μεγάλες αυξήσεις στους μισθωτούς, οι οποίες όμως σύντομα ξεπεράστηκαν από τον πληθωρισμό που κάλπαζε με 20-24%.
Η «αλλαγή» του Ανδρέα κρατικοποίησε όλες σχεδόν τις προβληματικές επιχειρήσεις, και προχώρησε σε εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις στο δημόσιο. Και λίγο αργότερα στο βωμό των επόμενων εκλογών έδωσε επιπλέον συντάξεις σε αρκετές κατηγορίες συνταξιούχων (αγωνιστές εθνικής αντίστασης, αναπήρους κλπ). Σωστά ή λάθος (η απάντηση, ανά περίπτωση) η πρακτική αυτή οδήγησε σε κραχ. Το καλοκαίρι του 1985, αμέσως μετά τις δεύτερες νικηφόρες εκλογές για το ΠΑΣΟΚ, ο τότε διοικητής της ΤΤΕ Δημήτρης Χαλικιάς προειδοποιεί για την επικειμένη χρεωκοπία.
Ο Ανδρέας, αλλάζει πολιτική περνώντας από την πολιτική των ανεξέλεγκτων παροχών και κρατικοποιήσεων της πρώτης τετραετίας, στην λιτότητα. Είναι η περίοδος της… στενωπού. Ο Αρσένης αντικαθίσταται από τον Κώστα Σημίτη και το "Σταθεροποιητικό πρόγραμμα". Η προοπτική απώλειας των εκλογών, το 1989 οδηγεί τον Παπανδρέου σε άλλη μια αλλαγή: Ένα χρόνο πριν την κάλπη του 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου τοποθετεί τον Δημήτρη Τσοβόλα, στη θέση του Σημίτη και ξεκινάει νέα περίοδο παροχών.
Η ιστορική φράση, "Τσοβόλα δώστα όλα" στην προεκλογική συγκέντρωση στο Περιστέρι, ήταν το αποκορύφωμα της τακτικής αυτής που οδήγησε μέσα σε ένα μήνα, στον διορισμό 180.000 ατόμων στο δημόσιο, και τη λήψη δεκάδων δανείων από ξένες τράπεζες.
Η ιστορική αναδρομή, έχει το λόγο της. Λίγα χρόνια αργότερα ο Σημίτης υπό την κάλυψη της δυνατότητας υπερδανεισμού στην ευρωζώνη, έβαλε τις βάσεις για την επόμενη πτώχευση, την οποία ολοκλήρωσε ο Καραμανλής. Η διαφορά ήταν ότι ο Σημίτης έβαλε τις τράπεζες να δανειστούν και να δανείσουν τους Έλληνες, ενώ ο Καραμανλής, μην έχοντας πλέον τέτοια δυνατότητα προχώρησε πιο προσλαμβάνοντας 100.000 υπαλλήλους στο δημόσιο και αυξάνοντας τις συντάξεις κατά 80%. Και αυτά δεν τα λέω εγώ, αλλά ο σημερινός υπουργός οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας.
Σήμερα, βέβαια με την Τρόικα παρούσα, ούτε ο Στουρνάρας ούτε ο Σαμαράς μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο. Οι προσλήψεις αντικαταστάθηκαν με απολύσεις, και οι αυξήσεις με «μαχαίρι» σε μισθούς και συντάξεις. Παρ’ όλα αυτά η αλήθεια είναι ότι κάθε ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να επιβιώσει με τον ίδιο τρόπο. Όχι ότι δεν υπάρχει άλλος. Απλά δεν ξέρουν άλλη συνταγή. Πάρτε για παράδειγμα το Σαμαρά και την παρέα του: Αφού δεν μπορούν να υποσχεθούν ούτε αυξήσεις, ούτε δάνεια, ούτε προσλήψεις, υπόσχονται παροχές στους… ξένους. Ίσως να μην έχουν «άδικο», αφού ότι χρήμα μπορούν να περιμένουν έρχεται από το εξωτερικό.
Και κάπως έτσι φτάσαμε να ακούμε από «έγκυρους κυβερνητικούς κύκλους» ότι ο πρωθυπουργός προκειμένου να επιτύχει την επιστροφή του Κατάρ στο Ελληνικό, θα επανεξετάσει την νομοθεσία για ειδικό φορολογικό καθεστώς (δηλαδή να μην φορολογηθούν οι αραβικές επενδύσεις). Επίσης, η κυβέρνηση προκειμένου να μην φύγει το Κατάρ, εξετάζει τη μετακόμιση κάποιων κυβερνητικών υπηρεσιών και κτηρίων στο Ελληνικό για να μην ενοχληθούν οι Εμίρηδες!
Πολύ… λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι πριν μια εβδομάδα είπαν ότι θα αλλάξουν το δασικό νόμο γα να μπορέσουν οι Άραβες να χτίσουν στην Οξυά.
Α! Και οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες σημείωσαν ότι ο πρωθυπουργός δεν δεσμεύτηκε για την δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στις περιοχές επενδυτικού ενδιαφέροντος του Κατάρ, αν και τα υπουργεία Εργασίας και Ανάπτυξης επεξεργάζονται ποιες διευκολύνσεις θα μπορούσαν να παρασχεθούν, ώστε να επιτευχθούν οι… καλύτερες συνθήκες εργασίας που θέλουν οι Καταριανοί όταν επενδύουν.
Πως είπατε; Αντώνη δώστα όλα!!
http://topontiki.gr