Πρόσφατο ρεπορτάζ του Al Jazeera που περιγράφει τη δεινή κατάσταση η οποία υφίσταται στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες, αναπαράγει το άρθρο του ανεξάρτητου ιταλικού πολιτικού σάιτ:
Εκ πρώτης όψεως η πόλεις μοιάζουν ακμαίες και ανθίζουζες, αλλά η κρίση φαίνεται στις άδειες βιτρίνες των καταστημάτων. Ήδη ένα εκατομμύριο Έλληνες βρίσκεται χωρίς δουλειά
και μιλάμε για το το ένα τέταρτο της εργατικής δύναμης. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για τους νέους, με ένα ποσοστό ανεργίας που φτάνει το 58%. Ανάμεσα στους Έλληνες που προσπαθούν να πολεμήσουν αυτό το αρνητικό κλίμα, είναι πολλοί που έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν μπροστά και να αφήσουν τις πόλεις για να γυρίσουν στην επαρχία και να καλλιεργήσουν τη γη.
Εκ πρώτης όψεως η πόλεις μοιάζουν ακμαίες και ανθίζουζες, αλλά η κρίση φαίνεται στις άδειες βιτρίνες των καταστημάτων. Ήδη ένα εκατομμύριο Έλληνες βρίσκεται χωρίς δουλειά
και μιλάμε για το το ένα τέταρτο της εργατικής δύναμης. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για τους νέους, με ένα ποσοστό ανεργίας που φτάνει το 58%. Ανάμεσα στους Έλληνες που προσπαθούν να πολεμήσουν αυτό το αρνητικό κλίμα, είναι πολλοί που έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν μπροστά και να αφήσουν τις πόλεις για να γυρίσουν στην επαρχία και να καλλιεργήσουν τη γη.
Επιστροφή στην αγροτιά
Ο Κώστα Μποζάς μέχρι πριν ένα μήνα ήταν υπάλληλος τραπέζης. Σήμερα είναι άνεργος και έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του κοντά στη Θεσσαλονίκη για να χτίσει ένα μέλλον εγκαταλείποντας το παρελθόν. "Είχα μια σταθερή δουλειά, αλλά τώρα εξ αιτίας της κρίσης είμαι υποχρεωμένος να αλλάξω. Είμαι πενήντα χρόνων και νιώθω ότι στο μέλλον θα είμαι αγρότης", λέει ο ίδιος, καθώς ετοιμάζεται να υλοποιήσει τις συμβουλές του πατέρα του.
Ο Κώστα Μποζάς μέχρι πριν ένα μήνα ήταν υπάλληλος τραπέζης. Σήμερα είναι άνεργος και έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του κοντά στη Θεσσαλονίκη για να χτίσει ένα μέλλον εγκαταλείποντας το παρελθόν. "Είχα μια σταθερή δουλειά, αλλά τώρα εξ αιτίας της κρίσης είμαι υποχρεωμένος να αλλάξω. Είμαι πενήντα χρόνων και νιώθω ότι στο μέλλον θα είμαι αγρότης", λέει ο ίδιος, καθώς ετοιμάζεται να υλοποιήσει τις συμβουλές του πατέρα του.
"Δεν περιμένω τίποτα από την κυβέρνηση"
Τους τελευταίους μήνες χιλιάδες Έλληνες έχουν αποφασίσει να επιστρέψουν στην επαρχία και τη γεωργία, τον μόνο τομέα αυτή τη στιγμή που έχει πιθανότητες εξέλιξης όταν το υπόλοιπο της εθνικής οικονομίας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Η Αλεξάνδρα Τρίχα, επιστήμονας, άφησε την Αθήνα και την ανεργία για να καλλιεργήσει τη γη. "Τώρα πρέπει να σκάψω. Νιώθω σαν τη Σκάρλετ Ο'Χάρα. Η γη είναι η δύναμη μου, από τη γη μπορείς να βρεις τον ίδιο σου τον εαυτό, να παράγεις αυτό που σε εξυπηρετεί και να είσαι ευτυχής. Δεν περιμένουμε τίποτα από την κυβέρνηση. Τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί μας έχουν αποδείξει ότι είναι εντελώς άχρηστοι. Γι' αυτό το λόγο είμαι υποχρεωμένοι να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας".
Από τα πολυτελή αυτοκίνητα στην τσάπα
Η Αλεξάνδρα άφησε την Αθήνα για να πραγματοποιήσει ένα σχέδιο της, την εκτροφή βρώσιμων σαλιγκαριών. Στην αρχή την έπαιρναν για τρελή, αλλά σήμερα η επιχείρηση της γνωρίζει συνεχή ανάπτυξη. Όμως δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις τέτοιας μεθοδευμένης φυγής. Πολλοί καταφεύγουν στην επαρχία εν αναμονή καλύτερων ημερών και της δυνατότητας γρηγορότερης επιστροφής στο σπίτι. Ο Χρήστος Κοζάκης πάντα σκεφτόταν ότι θα επέστρεφε μια μέρα στο σπίτι της μητέρας του, αλλά η επιθυμία έγινε ανάγκη όταν η έκθεση πώλησης πολυτελών αυτοκινήτων που διατηρούσε στην Αθήνα φαλίρισε. Η σύζυγος του τον ακολούθησε.
Η Αλεξάνδρα άφησε την Αθήνα για να πραγματοποιήσει ένα σχέδιο της, την εκτροφή βρώσιμων σαλιγκαριών. Στην αρχή την έπαιρναν για τρελή, αλλά σήμερα η επιχείρηση της γνωρίζει συνεχή ανάπτυξη. Όμως δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις τέτοιας μεθοδευμένης φυγής. Πολλοί καταφεύγουν στην επαρχία εν αναμονή καλύτερων ημερών και της δυνατότητας γρηγορότερης επιστροφής στο σπίτι. Ο Χρήστος Κοζάκης πάντα σκεφτόταν ότι θα επέστρεφε μια μέρα στο σπίτι της μητέρας του, αλλά η επιθυμία έγινε ανάγκη όταν η έκθεση πώλησης πολυτελών αυτοκινήτων που διατηρούσε στην Αθήνα φαλίρισε. Η σύζυγος του τον ακολούθησε.
Δεν πήρα καμιά απόφαση
"Τουλάχιστον νιώθεις ασφαλής, ξαναβρίσκεις τις ρίζες σου, που είναι κάτι λίγο αλλά πολύ σημαντικό", λέει ο ίδιος: "Το μόνο πράγμα που με δυσαρεστεί είναι ότι αυτή η αλλαγή στη ζωή μου αποφασίστηκε από κάποιον άλλον κι όχι από μένα. Με υποχρέωσαν να επιστρέψω εδώ νωρίτερα από το προβλεπόμενο. Για να εξηγούμαι, το πρόβλημα μου δεν ήταν η δουλειά. Θα μπορούσα ακόμη και να πλένω αυτοκίνητα χωρίς πρόβλημα. Δεν με ενδιαφέρει, θέλω μόνο να μπορώ να ζήσω τη γυναίκα μου και τον γιο μου. Η κατάσταση μου ραγίζει την καρδιά. Μιλάμε για τη χώρα μου, δεν είμαστε κλέφτες, δεν είμαστε απατεώνες, ούτε τεμπέληδες"...
"Τουλάχιστον νιώθεις ασφαλής, ξαναβρίσκεις τις ρίζες σου, που είναι κάτι λίγο αλλά πολύ σημαντικό", λέει ο ίδιος: "Το μόνο πράγμα που με δυσαρεστεί είναι ότι αυτή η αλλαγή στη ζωή μου αποφασίστηκε από κάποιον άλλον κι όχι από μένα. Με υποχρέωσαν να επιστρέψω εδώ νωρίτερα από το προβλεπόμενο. Για να εξηγούμαι, το πρόβλημα μου δεν ήταν η δουλειά. Θα μπορούσα ακόμη και να πλένω αυτοκίνητα χωρίς πρόβλημα. Δεν με ενδιαφέρει, θέλω μόνο να μπορώ να ζήσω τη γυναίκα μου και τον γιο μου. Η κατάσταση μου ραγίζει την καρδιά. Μιλάμε για τη χώρα μου, δεν είμαστε κλέφτες, δεν είμαστε απατεώνες, ούτε τεμπέληδες"...
Και αν η αναγέννηση της χώρας προερχόταν από την ίδια τη γη της;