Σύμφωνα με τους αναλυτές, αντί να υπάρξει μια συντονισμένη προσπάθεια για έγκαιρη είσπραξη των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων προς το
ελληνικό δημόσιο στην περίοδο της κρίσης, επιβάλλονται νέοι φόροι στους συνεπείς φορολογούμενους και νέες φορολογικές επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις γενικά και στα ακίνητα ειδικότερα, που θέτουν νέα εμπόδια στην ανάκαμψη της οικονομίας.
Ταυτόχρονα, αναφέρουν οι αναλυτές, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις των ασυνεπών φορολογουμένων (ιδιωτών και επιχειρήσεων) διογκώνονται. Παρά τις εξαιρετικά ικανοποιητικές εξελίξεις στον τομέα της δημοσιονομικής προσαρμογής, οι εξελίξεις στο φορολογικό σύστημα της χώρας αποτελούν μια εξαιρετικά επώδυνη για τη χώρα αποτυχία των κρατικών υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένες με την είσπραξη των φόρων και των έκτακτων εισφορών που επιβάλλονται στην προσπάθεια για έξοδο της χώρας από τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της.
Οι υπηρεσίες αυτές έχουν επιτρέψει την έξαρση της φοροδιαφυγής σε μια περίοδο κατά την οποία οι συνεπείς φορολογούμενοι, ακόμη και οι χαμηλόμισθοι, επιβαρύνονται υπέρμετρα με νέες φορολογικές επιβαρύνσεις επωμιζόμενοι με προκλητική ανισομέρεια το βάρος της απολύτως αναγκαίας αποκατάστασης της δημοσιονομικής ισορροπίας και της αξιοπιστίας της χώρας διεθνώς.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, παρά τη σημαντική αύξηση κατά 20% των εσόδων από τον Φόρο Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕΦΠ) στο 11μηνο.’12, το 2012 ως σύνολο τα έσοδα από τον ΦΕΦΠ αναμένεται να είναι τελικά αυξημένα κατά 24%. Ωστόσο, και αυτό το καλύτερο αποτέλεσμα είναι κατώτερο του αναμενομένου. Θα συνεπάγεται, για παράδειγμα, αύξηση των εσόδων από τον ΦΕΦΠ κατά € 2,0 δις περίπου, ενώ τα νέα φορολογικά μέτρα που επιβλήθηκαν το 2012 σηματοδοτούσαν την αύξηση των εσόδων από το φόρο αυτό κατά περισσότερο από € 4,0 δις, με μεγάλη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των συνεπών φορολογουμένων, τόσο εκείνων που δηλώνουν χαμηλό φορολογητέο εισόδημα όσο και εκείνων που δηλώνουν υψηλό εισόδημα.
Παρά τη σημαντική αύξηση των εσόδων από τον Φόρο στην Περιουσία (στα € 2,61 δις, έναντι μόνο € 0,43 δις στο 11μηνο.’11), το 2012 ως σύνολο οι εισπράξεις από τους φόρους περιουσίας αναμένεται να προσεγγίσουν τα € 3,0 δισ. Η αύξηση των εσόδων από την φορολόγηση της περιουσίας δεν περιλαμβάνει έσοδα από τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) του έτους 2010, καθώς τα εκκαθαριστικά σημειώματα απεστάλησαν πρόσφατα και οι φόροι θα εισπραχθούν εντός του 2013.
Σημειώνεται, εν προκειμένω, ότι, αν και ο φόρος αυτός βαίνει προς κατάργηση, η επιβάρυνση των φορολογουμένων είναι προδήλως εξοντωτική, ιδιαίτερα μετά την είσπραξη του φόρου επί των ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Επιβάλλεται σε αντικειμενικές αξίες που πλέον είναι πολύ ανώτερες των πραγματικών, με υπέρογκους συντελεστές και ανεξαρτήτως της φοροδοτικής ικανότητας των υπόχρεων, σε μια αγορά όπου δεν υπάρχει ούτε καν η δυνατότητα ρευστοποίησης των περιουσιακών αυτών στοιχείων.
Η εμμονή της κυβέρνησης να αντλήσει έσοδα με τον τρόπο αυτό καταδεικνύει την παταγώδη αποτυχία συλλογής φόρων σε άλλους τομείς στους οποίους η φοροδιαφυγή οργιάζει. Είναι προφανές ότι η φορολόγηση της περιουσίας με όρους οιονεί κατάσχεσης δεν πρόκειται να αντισταθμίσει την αδικία που υφίστανται οι συνεπείς φορολογούμενοι και την κοινωνικά απαράδεκτη επιβάρυνση των χαμηλών εισοδημάτων μέσω της περικοπής μισθών και συντάξεων και της έκρηξης της ανεργίας.
Η υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση των συνεπών φορολογουμένων, η οποία σημειωτέον πληρώθηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των χαμηλόμισθων, δεν αντικατοπτρίστηκε στην ανάλογη αύξηση των φορολογικών εσόδων, διότι, προφανώς, ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός μη συνεπών φορολογουμένων με σχετικά υψηλά εισοδήματα και περιουσία δεν κατέβαλε τους αναλογούντες φόρους το 2012, ενδεχομένως σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από ότι στα προηγούμενα έτη.
Ως αποτέλεσμα, οι βεβαιωμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές των ασυνεπών φορολογουμένων προς το δημόσιο αυξήθηκαν κατά το εντυπωσιακό ποσό των € 12,0 δις εντός του 2012, ποσό που συνεχίζει να είναι πολύ μεγάλο ακόμη και αν αφαιρεθεί η αύξηση αυτών των υποχρεώσεων κατά € 4,8 δις λόγω ενός και μόνο προστίμου που επιβλήθηκε σε χρηματιστηριακή εταιρεία μετά από οριστική δικαστική απόφαση (το οποίο, ωστόσο, θεωρείται ότι δεν είναι εισπράξιμο).
Η εξέλιξη αυτή το 2012 συνέβαλε στην αύξηση των συσσωρευμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών των ιδιωτών και των επιχειρήσεων έναντι του ελληνικού δημοσίου στα € 55,5 δις. Είναι προφανές ότι η μεγάλη αύξηση κατά € 12 δις (ή κατά € 7,2 δις χωρίς τα ανωτέρω € 4,8 δις) των βεβαιωθέντων ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων του δημοσίου από φόρους εντός μόνο ενός έτους δεν προέκυψε από την αύξηση της ανεργίας, διότι οι άνεργοι δεν έχουν εισοδήματα επί των οποίων να βεβαιωθεί φόρος και, επίσης, δεν σχετίζεται με τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων των μισθωτών διότι σε αυτούς ο φόρος παρακρατείται στην πηγή και δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς το δημόσιο.
Οι νέες ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προέκυψαν από φορολογούμενους μη μισθωτούς με σχετικά υψηλά ή πολύ υψηλά εισοδήματα σε σχέση με το μέσο όρο και επίσης με μεγάλη περιουσία, την οποία, ενδεχομένως, έχουν δημιουργήσει σε μεγάλο βαθμό με επίσης αφορολόγητα εισοδήματα στις προηγούμενες δεκαετίες.
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη της έκθεση της τράπεζας
http://newpost.gr
