http://thoureios.blogspot.gr/
Ο Κώστας Βαξεβάνης κρίθηκε αθώος από το δικαστήριο για την κατηγορία παραβίασης προσωπικών δεδομένων που αφορούσε την δημοσίευση στο HOTDOC της λίστας Λαγκάρντ.
Αλήθεια, υπάρχει έστω ένας Έλληνας που πίστευε πως, στην Ελλάδα του 2012, θα βρισκόταν δικαστής που θα καταδίκαζε τον Βαξεβάνη επειδή δημοσιοποίησε τη λίστα; Σύμφωνα με τον νόμο, ο Κώστας Βαξεβάνης είναι ένοχος.
Αλλά υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια:
οι νόμοι –θεωρητικά τουλάχιστον- ισχύουν για όλους.
Αν ο Κώστας Βαξεβάνης καταδικαζόταν για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, θα άνοιγε ο δρόμος για την δίωξη και την καταδίκη του...
Ευάγγελου Βενιζέλου και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Ο Βαξεβάνης δημοσίευσε τη λίστα επειδή οι δυο υπουργοί Οικονομικών δεν έκαναν τη δουλειά τους – ο ένας είπε ότι δεν διάβασε τη λίστα και ο άλλος δήλωσε ότι την έχασε.
Ο Βαξεβάνης έκανε το καθήκον του ως δημοσιογράφος – αλλά, επειδή οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα δεν κάνουν το καθήκον τους, μας φαίνεται ύποπτος ο δημοσιογράφος που το κάνει.
Παράνοια.
Αν οι δυο πρώην υπουργοί Οικονομικών είχαν κάνει με τη λίστα Λαγκάρντ ό,τι έκαναν οι συνάδελφοί τους με την ίδια λίστα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ο Βαξεβάνης δεν θα είχε λόγο να δημοσιεύσει τη λίστα.
Όποιος βλέπει το όνομά του στη λίστα Λαγκάρντ και αισθάνεται θιγμένος από τη δημοσιοποίηση του ονόματός του –επειδή οι καταθέσεις του στην Ελβετία δεν είναι προϊόν φοροδιαφυγής- δεν θα πρέπει να κάνει μήνυση στον Κώστα Βαξεβάνη.
Θα πρέπει να κάνει μήνυση στον Ευάγγελο Βενιζέλο και στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Αν οι δυο πρώην υπουργοί είχαν κάνει το καθήκον τους, τα ονόματά που περιλαμβάνονται στη λίστα Λαγκάρντ δεν θα υπήρχε λόγος να δημοσιοποιηθούν.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσοι πολίτες θα κάνουν μήνυση στον Βενιζέλο και τον Παπακωνσταντίνου. Εκτός από τον Τράγκα.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως ο Βαξεβάνης θα έπρεπε να μη δημοσιοποιήσει τη λίστα Λαγκάρντ αλλά να την παραδώσει στον εισαγγελέα.
Ας μην κοροϊδευόμαστε.
Αν η λίστα πήγαινε στον εισαγγελέα, το πιθανότερο είναι πως θα την έχανε κι αυτός κάπου. Ζούμε στη χώρα που χρεοκόπησε και δεν οδηγήθηκε κανείς στο δικαστήριο.
Η Δικαιοσύνη σήμερα στην Ελλάδα έχει καταντήσει πια ανέκδοτο.
Δημοσιεύοντας τη λίστα, ο Βαξεβάνης πετυχαίνει πολλούς στόχους μαζί.
Πρώτον, αναδεικνύει τις ευθύνες του Βενιζέλου, του Παπακωνσταντίνου και των υφισταμένων τους. Το θέμα δεν μπορεί πια να κουκουλωθεί.
Ορίστε η λίστα που είχαν χάσει επί δυο χρόνια οι δυο υπουργοί Οικονομικών, να κι ο Μπόμπολας, να και τα άλλα παιδιά, θα κάνει κάτι η Δικαιοσύνη για αυτό το θέμα;
Δεύτερον, αναδεικνύει σε όλον τον πλανήτη το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα που είναι η πλήρης απουσία της Δικαιοσύνης. Καταδικάστε με, αν μπορείτε.
Δεν μπορείτε.
Γιατί δεν γίνεται ο ευτραφής εκδότης να κάνει βόλτες με σακούλες με χρήματα στην Ευρώπη, ο άλλος χοντρούλης εκδότης-κονφερασιέ να είναι στη λίστα Λαγκάρντ και εσύ να καταδικάσεις τον Βαξεβάνη.
Δεν γίνεται μετά από σχεδόν τρία χρόνια χρεοκοπίας της χώρας και με χιλιάδες πολίτες εξαθλιωμένους ή στα όρια της εξαθλίωσης –χωρίς κανέναν πολιτικό να έχει οδηγηθεί στο δικαστήριο- να βρεθεί δικαστής που θα καταδικάσει έναν δημοσιογράφο που δημοσιεύει μια λίστα η οποία στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιήθηκε για να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και να μπει χρήμα στα κρατικά ταμεία. Υπάρχει ο νόμος, υπάρχει και η λογική.
Οι δικαστές αποτελούν τεράστιο μέρος του προβλήματος και θα έπρεπε ήδη να έχουν ξεκινήσει την κάθαρση στο δικαστικό σώμα. Εκτός αν είναι όλοι διεφθαρμένοι. Δεν το πιστεύω. Δεν θέλω να το πιστεύω.
Οι δικαστές θα πρέπει να ζητήσουν μόνοι τους την δημοσιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων και των καταθέσεων όλων των δικαστών. Θα έπρεπε να το έχουν κάνει ήδη. Για να καθίσουν οι διεφθαρμένοι δικαστές στο εδώλιο.
Το τρίτο που κατάφερε ο Βαξεβάνης ήταν να αναγκάσει όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ να αναφερθούν –μέσω της σύλληψής του- στα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ.
Μπορεί τα καθεστωτικά ΜΜΕ να προσπάθησαν να αποσιωπήσουν το θέμα, μπορεί το όνομα του Μπόμπολα να μην αναφέρθηκε σε κανένα καθεστωτικό ΜΜΕ –τα μέλη της Μαφίας κρατούν την ομερτά-, αλλά εξαναγκάστηκαν να προβάλουν το θέμα, λόγω του θορύβου που προκάλεσε στην κοινωνία αλλά, κυρίως, λόγω της διάστασης που πήρε η υπόθεση στα μεγαλύτερα και πιο έγκυρα ΜΜΕ του πλανήτη.
Βλέποντας και ακούγοντας την Όλγα Τρέμη να αναφέρεται στον «κύριο Βαξεβάνη» στο δελτίο ειδήσεων του Mega -αναγκαστικά και με αφορμή τη δίκη-, είδα στο βλέμμα της την αγωνία και τον τρόμο για την έκβαση της αγωγής που κατέθεσε η ίδια πριν από λίγες ημέρες σε βάρος του Βαξεβάνη.
Βιάστηκες, Όλγα. Σου την έφερε. Ετοιμάσου να πληρώσεις.
Το τέταρτο που πέτυχε ο Βαξεβάνης ήταν να ξεβρακώσει όλους τους ξεπουλημένους συναδέλφους του .
Πραγματικά, ήταν σοκαριστικό –αλλά και υπέροχο- να οδηγείται ένας δημοσιογράφος στο δικαστήριο επειδή έκανε τη δουλειά του σωστά και έφερε στο φως τη λίστα που «έψαχναν» όλοι οι δημοσιογράφοι, να είναι πρώτο θέμα στα ξένα ΜΜΕ, να τσακώνονται οι πιο έγκυρες εφημερίδες του κόσμου και τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα για να φιλοξενήσουν ένα άρθρο ή μια δήλωση του Βαξεβάνη, και, από την άλλη, να βλέπεις σχεδόν όλες τις δημοσιογραφικές φίρμες της χώρας να μην μπορούν να πουν ούτε το όνομά του.
Κάποια γελοία παπαγαλάκια μάλιστα έσπευσαν την επόμενη κιόλας ημέρα της εντολής σύλληψης του Βαξεβάνη –και ενώ δεν είχε συλληφθεί ακόμα- να αρθρογραφήσουν για το «έγκλημα» του συναδέλφου τους. Τραγική η θέση και των «ταπεινών» συναδέλφων του Βαξεβάνη.
Οι κακομοίρηδες –με κάποιες λιγοστές εξαιρέσεις- δεν τόλμησαν από τον φόβο τους να αρθρώσουν ούτε μια λέξη υπέρ του συναδέλφου τους.
Βέβαια, δυο μέρες μετά που υπήρξε κίνδυνος να πάει το ταμείο τους στον ΕΟΠΥΥ, έγιναν όλοι Τσε Γκεβάρα και σκάσανε μύτη στο Σύνταγμα με το μαχαίρι στα δόντια.
Και οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να καθαρίσουν τον κλάδο τους αλλά τι να καθαρίσουν που, αν καθαρίσουν πραγματικά τον κλάδο τους, θα μείνουν διακόσιοι δημοσιογράφοι.
Τους βλέπεις εκεί ακόμα και τώρα να προσπαθούν να γαντζωθούν με νύχια και με δόντια στα χρεοκοπημένα ΜΜΕ που σύντομα δεν θα υπάρχουν.
Είναι για λύπηση.
Κρίμα, γιατί η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα για τους καλύτερους.
Το πέμπτο που πετυχαίνει ο Βαξεβάνης είναι να προστατεύσει τον εαυτό του. Για πολλούς και διάφορους λόγους –που νομίζω ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσω- όλοι θα πρέπει τώρα να θέλουν να είναι καλά στην υγεία του.
Το εξαιρετικό που πέτυχε ο Βαξεβάνης με τη δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ ήταν να κάνει τα μεγαλύτερα και πιο έγκυρα ΜΜΕ του πλανήτη να αναφερθούν με πολύ σκληρά λόγια στις ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών και της οικονομικής ελίτ που ξέσκισε και ξεσκίζει τη χώρα.
Ποτέ άλλοτε τα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρξε τέτοιο ξεκάθαρο και ανελέητο μαστίγωμα της Μαφίας που κυβερνάει τη χώρα από τον διεθνή Τύπο.
Μέχρι τώρα, οι ευθύνες ήταν στους Έλληνες – γενικά, στους Έλληνες.
Ήταν η γραμμή Πάγκαλου:
ίδια ευθύνη για την χρεοκοπία ο άστεγος με τον Λάτση. Μαζί τα φάγανε.
Ξαφνικά, με τη δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ και τη δίωξη του Κώστα Βαξεβάνη, τα διεθνή ΜΜΕ ανακάλυψαν τη Μαφιοκρατία των πολιτικών, των ιδιοκτητών των ΜΜΕ και της οικονομικής ελίτ, και έθεσαν θέμα δημοκρατίας και ελευθερίας της έκφρασης στην Ελλάδα.
Οι New York Times, οι Times του Λονδίνου και ο Guardian δεν είναι το Βήμα, η Καθημερινή και το Έθνος.
Το CNN και το BBC δεν είναι το Mega και ο ΣΚΑΪ. Οι δημοσιογράφοι τους δεν είναι η Όλγα, ο Γιάννης και ο Παύλος. Είναι κανονικά ΜΜΕ με κανονικούς δημοσιογράφους.
Τα ελληνικά καθεστωτικά ΜΜΕ αρνήθηκαν να αναφερθούν στις καταγγελίες πολιτών πως βασανίστηκαν πριν από ένα μήνα στη ΓΑΔΑ.
Ο Guardian έκανε ρεπορτάζ και τις δημοσίευσε. Τα ελληνικά ΜΜΕ αναγκάστηκαν στη συνέχεια να αναπαράγουν το δημοσίευμα του Guardian.
Η ιατροδικαστική έρευνα δικαίωσε το δημοσίευμα του Guardian και, αν υπήρχε πρωθυπουργός στη χώρα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας –ο οποίος αρχικά διέψευσε τις καταγγελίες και δήλωσε πως θα κάνει μήνυση στον Guardian- θα ήταν ήδη στο σπίτι του.
Τα μεγάλα ξένα ΜΜΕ είναι εδώ και τρία χρόνια στην Αθήνα. Οι δημοσιογράφοι τους έχουν μάθει πια τι συμβαίνει στην Ελλάδα (σ.σ. είχα τη χαρά να μιλήσω κι εγώ με αρκετούς από αυτούς και σας διαβεβαιώνω πως ξέρουν τα πάντα με λεπτομέρειες).
Ξέρουν για τη διαπλοκή μεταξύ πολιτικών, εφοπλιστών, εκδοτών και καναλαρχών.
Ξέρουν για τους διεφθαρμένους δικαστές και δημοσιογράφους.
Ξέρουν για τις γνωστές οικογένειες.
Δεν ζούμε μόνοι μας πάνω στον πλανήτη. Και μετά από τόσα μέτρα που έχουν ληφθεί στην Ελλάδα χωρίς να αλλάξει απολύτως τίποτα προς το καλύτερο –ίσα ίσα που τα πράγματα χειροτερεύουν διαρκώς-, τα ξένα ΜΜΕ εστιάζουν στους πραγματικούς υπεύθυνους για την χρεοκοπία και την κατάντια της Ελλάδας.
Θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα. Δεν φαίνεται σε κανέναν άνθρωπο λογικό να φταίνε οι άστεγοι και οι άνεργοι για την χρεοκοπία –επειδή «ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους»- και δυο υπουργοί Οικονομικών που, υποτίθεται πως προσπαθούν να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή, να έχουν επί δυο χρόνια στα χέρια τους μια λίστα που να περιλαμβάνει ονόματα πιθανών φοροφυγάδων και να υποστηρίζουν πως την έχουν χάσει.
Δεν ξέρω αν όλα αυτά ήταν στις προθέσεις του Κώστα Βαξεβάνη, όταν αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τη λίστα Λαγκάρντ, αλλά πέτυχε διάνα.
Ο Βαξεβάνης μας έδειξε πως μπορούμε να παραβαίνουμε τον νόμο χωρίς συνέπειες. Δηλαδή, απέδειξε πως δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στην Ελλάδα και θα πρέπει να υπάρξει. Αλλά μέχρι να συμβεί αυτό και να είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο, είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στην ανομία.
Ο Βαξεβάνης προκάλεσε τη Δικαιοσύνη να λειτουργήσει και απέδειξε την ανυπαρξία της.
Ο Βαξεβάνης μας έδειξε πως μπορούμε να πλήξουμε τη Μαφιοκρατία και να κάνουμε βήματα για τη Δημοκρατία, χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να μας δέρνουν τα ΜΑΤ και να βγάζουμε τον καρκίνο από τα χημικά, χωρίς να καταφέρνουμε απολύτως τίποτα.
Ο Βαξεβάνης μας έδειξε πώς να φέρεσαι έξυπνα.
Ακόμα και σήμερα, διάφοροι δυστυχισμένοι πάνε στον Παπαδάκη και τον Αυτιά να κλαφτούν για τη σύνταξη και τα φάρμακα ή για να παραπονεθούν για την αστυνομική βία.
Ποιος Παπαδάκης και ποιος Αυτιάς, ρε κακομοίρηδες;
Αυτοί οι βρικόλακες έγιναν ζάπλουτοι με τη δική σας δυστυχία. Αν θέλεις να τους πονέσεις, σκάσε μύτη από την πρώτη σελίδα των New York Times. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό.
Αλλά έμαθες να αγαπάς τη μιζέρια σου. Τα έγκυρα ξένα ΜΜΕ είναι ένα μεγάλο όπλο στον αγώνα εκείνων των Ελλήνων που πιστεύουν στη Δημοκρατία και επιθυμούν η Ελλάδα να σηκώσει πάλι κεφάλι. Ελπίζω τώρα να το έχουμε αντιληφθεί όλοι.
Οι υγιείς δημοσιογράφοι του τόπου δεν θα βρουν θέση στα καθεστωτικά ΜΜΕ –και δεν έχουν καμία δουλειά εκεί. Αλλά μπορούν να γράψουν άρθρα και να δώσουν συνεντεύξεις στα πιο έγκυρα ΜΜΕ του κόσμου.
Αρκεί να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και το καθήκον τους ως δημοσιογράφοι.
Αυτό έκανε ο Κώστας Βαξεβάνης.
Κάν’ το κι εσύ.
(Βέβαια, εγώ θα ήθελα το δικαστήριο να καταδικάσει τον Κώστα Βαξεβάνη σε 5 χρόνια φυλάκιση, για να μην κυκλοφορεί το HOTDOC και να ανέβουν οι πωλήσεις του Unfollow στα ύψη. Θα έγραφα και κάτι ωραία, πύρινα και συγκινητικά άρθρα για τον φυλακισμένο Βαξεβάνη που θα υμνούσα τη γενναιότητά του, το ήθος του και τον ακέραιο χαρακτήρα του. Κρίμα που τον αθώωσαν. Κώστα, Όλε, Όλε, Όλε!)
http://pitsirikos.net/2012/11/do-it-like-vaxevanis/
Αλήθεια, υπάρχει έστω ένας Έλληνας που πίστευε πως, στην Ελλάδα του 2012, θα βρισκόταν δικαστής που θα καταδίκαζε τον Βαξεβάνη επειδή δημοσιοποίησε τη λίστα; Σύμφωνα με τον νόμο, ο Κώστας Βαξεβάνης είναι ένοχος.
Αλλά υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια:
οι νόμοι –θεωρητικά τουλάχιστον- ισχύουν για όλους.
Αν ο Κώστας Βαξεβάνης καταδικαζόταν για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, θα άνοιγε ο δρόμος για την δίωξη και την καταδίκη του...
Ευάγγελου Βενιζέλου και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Ο Βαξεβάνης δημοσίευσε τη λίστα επειδή οι δυο υπουργοί Οικονομικών δεν έκαναν τη δουλειά τους – ο ένας είπε ότι δεν διάβασε τη λίστα και ο άλλος δήλωσε ότι την έχασε.
Ο Βαξεβάνης έκανε το καθήκον του ως δημοσιογράφος – αλλά, επειδή οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα δεν κάνουν το καθήκον τους, μας φαίνεται ύποπτος ο δημοσιογράφος που το κάνει.
Παράνοια.
Αν οι δυο πρώην υπουργοί Οικονομικών είχαν κάνει με τη λίστα Λαγκάρντ ό,τι έκαναν οι συνάδελφοί τους με την ίδια λίστα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ο Βαξεβάνης δεν θα είχε λόγο να δημοσιεύσει τη λίστα.
Όποιος βλέπει το όνομά του στη λίστα Λαγκάρντ και αισθάνεται θιγμένος από τη δημοσιοποίηση του ονόματός του –επειδή οι καταθέσεις του στην Ελβετία δεν είναι προϊόν φοροδιαφυγής- δεν θα πρέπει να κάνει μήνυση στον Κώστα Βαξεβάνη.
Θα πρέπει να κάνει μήνυση στον Ευάγγελο Βενιζέλο και στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Αν οι δυο πρώην υπουργοί είχαν κάνει το καθήκον τους, τα ονόματά που περιλαμβάνονται στη λίστα Λαγκάρντ δεν θα υπήρχε λόγος να δημοσιοποιηθούν.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσοι πολίτες θα κάνουν μήνυση στον Βενιζέλο και τον Παπακωνσταντίνου. Εκτός από τον Τράγκα.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως ο Βαξεβάνης θα έπρεπε να μη δημοσιοποιήσει τη λίστα Λαγκάρντ αλλά να την παραδώσει στον εισαγγελέα.
Ας μην κοροϊδευόμαστε.
Αν η λίστα πήγαινε στον εισαγγελέα, το πιθανότερο είναι πως θα την έχανε κι αυτός κάπου. Ζούμε στη χώρα που χρεοκόπησε και δεν οδηγήθηκε κανείς στο δικαστήριο.
Η Δικαιοσύνη σήμερα στην Ελλάδα έχει καταντήσει πια ανέκδοτο.
Δημοσιεύοντας τη λίστα, ο Βαξεβάνης πετυχαίνει πολλούς στόχους μαζί.
Πρώτον, αναδεικνύει τις ευθύνες του Βενιζέλου, του Παπακωνσταντίνου και των υφισταμένων τους. Το θέμα δεν μπορεί πια να κουκουλωθεί.
Ορίστε η λίστα που είχαν χάσει επί δυο χρόνια οι δυο υπουργοί Οικονομικών, να κι ο Μπόμπολας, να και τα άλλα παιδιά, θα κάνει κάτι η Δικαιοσύνη για αυτό το θέμα;
Δεύτερον, αναδεικνύει σε όλον τον πλανήτη το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα που είναι η πλήρης απουσία της Δικαιοσύνης. Καταδικάστε με, αν μπορείτε.
Δεν μπορείτε.
Γιατί δεν γίνεται ο ευτραφής εκδότης να κάνει βόλτες με σακούλες με χρήματα στην Ευρώπη, ο άλλος χοντρούλης εκδότης-κονφερασιέ να είναι στη λίστα Λαγκάρντ και εσύ να καταδικάσεις τον Βαξεβάνη.
Δεν γίνεται μετά από σχεδόν τρία χρόνια χρεοκοπίας της χώρας και με χιλιάδες πολίτες εξαθλιωμένους ή στα όρια της εξαθλίωσης –χωρίς κανέναν πολιτικό να έχει οδηγηθεί στο δικαστήριο- να βρεθεί δικαστής που θα καταδικάσει έναν δημοσιογράφο που δημοσιεύει μια λίστα η οποία στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιήθηκε για να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και να μπει χρήμα στα κρατικά ταμεία. Υπάρχει ο νόμος, υπάρχει και η λογική.
Οι δικαστές αποτελούν τεράστιο μέρος του προβλήματος και θα έπρεπε ήδη να έχουν ξεκινήσει την κάθαρση στο δικαστικό σώμα. Εκτός αν είναι όλοι διεφθαρμένοι. Δεν το πιστεύω. Δεν θέλω να το πιστεύω.
Οι δικαστές θα πρέπει να ζητήσουν μόνοι τους την δημοσιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων και των καταθέσεων όλων των δικαστών. Θα έπρεπε να το έχουν κάνει ήδη. Για να καθίσουν οι διεφθαρμένοι δικαστές στο εδώλιο.
Το τρίτο που κατάφερε ο Βαξεβάνης ήταν να αναγκάσει όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ να αναφερθούν –μέσω της σύλληψής του- στα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ.
Μπορεί τα καθεστωτικά ΜΜΕ να προσπάθησαν να αποσιωπήσουν το θέμα, μπορεί το όνομα του Μπόμπολα να μην αναφέρθηκε σε κανένα καθεστωτικό ΜΜΕ –τα μέλη της Μαφίας κρατούν την ομερτά-, αλλά εξαναγκάστηκαν να προβάλουν το θέμα, λόγω του θορύβου που προκάλεσε στην κοινωνία αλλά, κυρίως, λόγω της διάστασης που πήρε η υπόθεση στα μεγαλύτερα και πιο έγκυρα ΜΜΕ του πλανήτη.
Βλέποντας και ακούγοντας την Όλγα Τρέμη να αναφέρεται στον «κύριο Βαξεβάνη» στο δελτίο ειδήσεων του Mega -αναγκαστικά και με αφορμή τη δίκη-, είδα στο βλέμμα της την αγωνία και τον τρόμο για την έκβαση της αγωγής που κατέθεσε η ίδια πριν από λίγες ημέρες σε βάρος του Βαξεβάνη.
Βιάστηκες, Όλγα. Σου την έφερε. Ετοιμάσου να πληρώσεις.
Το τέταρτο που πέτυχε ο Βαξεβάνης ήταν να ξεβρακώσει όλους τους ξεπουλημένους συναδέλφους του .
Πραγματικά, ήταν σοκαριστικό –αλλά και υπέροχο- να οδηγείται ένας δημοσιογράφος στο δικαστήριο επειδή έκανε τη δουλειά του σωστά και έφερε στο φως τη λίστα που «έψαχναν» όλοι οι δημοσιογράφοι, να είναι πρώτο θέμα στα ξένα ΜΜΕ, να τσακώνονται οι πιο έγκυρες εφημερίδες του κόσμου και τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα για να φιλοξενήσουν ένα άρθρο ή μια δήλωση του Βαξεβάνη, και, από την άλλη, να βλέπεις σχεδόν όλες τις δημοσιογραφικές φίρμες της χώρας να μην μπορούν να πουν ούτε το όνομά του.
Κάποια γελοία παπαγαλάκια μάλιστα έσπευσαν την επόμενη κιόλας ημέρα της εντολής σύλληψης του Βαξεβάνη –και ενώ δεν είχε συλληφθεί ακόμα- να αρθρογραφήσουν για το «έγκλημα» του συναδέλφου τους. Τραγική η θέση και των «ταπεινών» συναδέλφων του Βαξεβάνη.
Οι κακομοίρηδες –με κάποιες λιγοστές εξαιρέσεις- δεν τόλμησαν από τον φόβο τους να αρθρώσουν ούτε μια λέξη υπέρ του συναδέλφου τους.
Βέβαια, δυο μέρες μετά που υπήρξε κίνδυνος να πάει το ταμείο τους στον ΕΟΠΥΥ, έγιναν όλοι Τσε Γκεβάρα και σκάσανε μύτη στο Σύνταγμα με το μαχαίρι στα δόντια.
Και οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να καθαρίσουν τον κλάδο τους αλλά τι να καθαρίσουν που, αν καθαρίσουν πραγματικά τον κλάδο τους, θα μείνουν διακόσιοι δημοσιογράφοι.
Τους βλέπεις εκεί ακόμα και τώρα να προσπαθούν να γαντζωθούν με νύχια και με δόντια στα χρεοκοπημένα ΜΜΕ που σύντομα δεν θα υπάρχουν.
Είναι για λύπηση.
Κρίμα, γιατί η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα για τους καλύτερους.
Το πέμπτο που πετυχαίνει ο Βαξεβάνης είναι να προστατεύσει τον εαυτό του. Για πολλούς και διάφορους λόγους –που νομίζω ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσω- όλοι θα πρέπει τώρα να θέλουν να είναι καλά στην υγεία του.
Το εξαιρετικό που πέτυχε ο Βαξεβάνης με τη δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ ήταν να κάνει τα μεγαλύτερα και πιο έγκυρα ΜΜΕ του πλανήτη να αναφερθούν με πολύ σκληρά λόγια στις ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών και της οικονομικής ελίτ που ξέσκισε και ξεσκίζει τη χώρα.
Ποτέ άλλοτε τα τελευταία τρία χρόνια δεν υπήρξε τέτοιο ξεκάθαρο και ανελέητο μαστίγωμα της Μαφίας που κυβερνάει τη χώρα από τον διεθνή Τύπο.
Μέχρι τώρα, οι ευθύνες ήταν στους Έλληνες – γενικά, στους Έλληνες.
Ήταν η γραμμή Πάγκαλου:
ίδια ευθύνη για την χρεοκοπία ο άστεγος με τον Λάτση. Μαζί τα φάγανε.
Ξαφνικά, με τη δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ και τη δίωξη του Κώστα Βαξεβάνη, τα διεθνή ΜΜΕ ανακάλυψαν τη Μαφιοκρατία των πολιτικών, των ιδιοκτητών των ΜΜΕ και της οικονομικής ελίτ, και έθεσαν θέμα δημοκρατίας και ελευθερίας της έκφρασης στην Ελλάδα.
Οι New York Times, οι Times του Λονδίνου και ο Guardian δεν είναι το Βήμα, η Καθημερινή και το Έθνος.
Το CNN και το BBC δεν είναι το Mega και ο ΣΚΑΪ. Οι δημοσιογράφοι τους δεν είναι η Όλγα, ο Γιάννης και ο Παύλος. Είναι κανονικά ΜΜΕ με κανονικούς δημοσιογράφους.
Τα ελληνικά καθεστωτικά ΜΜΕ αρνήθηκαν να αναφερθούν στις καταγγελίες πολιτών πως βασανίστηκαν πριν από ένα μήνα στη ΓΑΔΑ.
Ο Guardian έκανε ρεπορτάζ και τις δημοσίευσε. Τα ελληνικά ΜΜΕ αναγκάστηκαν στη συνέχεια να αναπαράγουν το δημοσίευμα του Guardian.
Η ιατροδικαστική έρευνα δικαίωσε το δημοσίευμα του Guardian και, αν υπήρχε πρωθυπουργός στη χώρα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας –ο οποίος αρχικά διέψευσε τις καταγγελίες και δήλωσε πως θα κάνει μήνυση στον Guardian- θα ήταν ήδη στο σπίτι του.
Τα μεγάλα ξένα ΜΜΕ είναι εδώ και τρία χρόνια στην Αθήνα. Οι δημοσιογράφοι τους έχουν μάθει πια τι συμβαίνει στην Ελλάδα (σ.σ. είχα τη χαρά να μιλήσω κι εγώ με αρκετούς από αυτούς και σας διαβεβαιώνω πως ξέρουν τα πάντα με λεπτομέρειες).
Ξέρουν για τη διαπλοκή μεταξύ πολιτικών, εφοπλιστών, εκδοτών και καναλαρχών.
Ξέρουν για τους διεφθαρμένους δικαστές και δημοσιογράφους.
Ξέρουν για τις γνωστές οικογένειες.
Δεν ζούμε μόνοι μας πάνω στον πλανήτη. Και μετά από τόσα μέτρα που έχουν ληφθεί στην Ελλάδα χωρίς να αλλάξει απολύτως τίποτα προς το καλύτερο –ίσα ίσα που τα πράγματα χειροτερεύουν διαρκώς-, τα ξένα ΜΜΕ εστιάζουν στους πραγματικούς υπεύθυνους για την χρεοκοπία και την κατάντια της Ελλάδας.
Θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα. Δεν φαίνεται σε κανέναν άνθρωπο λογικό να φταίνε οι άστεγοι και οι άνεργοι για την χρεοκοπία –επειδή «ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους»- και δυο υπουργοί Οικονομικών που, υποτίθεται πως προσπαθούν να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή, να έχουν επί δυο χρόνια στα χέρια τους μια λίστα που να περιλαμβάνει ονόματα πιθανών φοροφυγάδων και να υποστηρίζουν πως την έχουν χάσει.
Δεν ξέρω αν όλα αυτά ήταν στις προθέσεις του Κώστα Βαξεβάνη, όταν αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τη λίστα Λαγκάρντ, αλλά πέτυχε διάνα.
Ο Βαξεβάνης μας έδειξε πως μπορούμε να παραβαίνουμε τον νόμο χωρίς συνέπειες. Δηλαδή, απέδειξε πως δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στην Ελλάδα και θα πρέπει να υπάρξει. Αλλά μέχρι να συμβεί αυτό και να είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο, είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στην ανομία.
Ο Βαξεβάνης προκάλεσε τη Δικαιοσύνη να λειτουργήσει και απέδειξε την ανυπαρξία της.
Ο Βαξεβάνης μας έδειξε πως μπορούμε να πλήξουμε τη Μαφιοκρατία και να κάνουμε βήματα για τη Δημοκρατία, χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να μας δέρνουν τα ΜΑΤ και να βγάζουμε τον καρκίνο από τα χημικά, χωρίς να καταφέρνουμε απολύτως τίποτα.
Ο Βαξεβάνης μας έδειξε πώς να φέρεσαι έξυπνα.
Ακόμα και σήμερα, διάφοροι δυστυχισμένοι πάνε στον Παπαδάκη και τον Αυτιά να κλαφτούν για τη σύνταξη και τα φάρμακα ή για να παραπονεθούν για την αστυνομική βία.
Ποιος Παπαδάκης και ποιος Αυτιάς, ρε κακομοίρηδες;
Αυτοί οι βρικόλακες έγιναν ζάπλουτοι με τη δική σας δυστυχία. Αν θέλεις να τους πονέσεις, σκάσε μύτη από την πρώτη σελίδα των New York Times. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό.
Αλλά έμαθες να αγαπάς τη μιζέρια σου. Τα έγκυρα ξένα ΜΜΕ είναι ένα μεγάλο όπλο στον αγώνα εκείνων των Ελλήνων που πιστεύουν στη Δημοκρατία και επιθυμούν η Ελλάδα να σηκώσει πάλι κεφάλι. Ελπίζω τώρα να το έχουμε αντιληφθεί όλοι.
Οι υγιείς δημοσιογράφοι του τόπου δεν θα βρουν θέση στα καθεστωτικά ΜΜΕ –και δεν έχουν καμία δουλειά εκεί. Αλλά μπορούν να γράψουν άρθρα και να δώσουν συνεντεύξεις στα πιο έγκυρα ΜΜΕ του κόσμου.
Αρκεί να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και το καθήκον τους ως δημοσιογράφοι.
Αυτό έκανε ο Κώστας Βαξεβάνης.
Κάν’ το κι εσύ.
(Βέβαια, εγώ θα ήθελα το δικαστήριο να καταδικάσει τον Κώστα Βαξεβάνη σε 5 χρόνια φυλάκιση, για να μην κυκλοφορεί το HOTDOC και να ανέβουν οι πωλήσεις του Unfollow στα ύψη. Θα έγραφα και κάτι ωραία, πύρινα και συγκινητικά άρθρα για τον φυλακισμένο Βαξεβάνη που θα υμνούσα τη γενναιότητά του, το ήθος του και τον ακέραιο χαρακτήρα του. Κρίμα που τον αθώωσαν. Κώστα, Όλε, Όλε, Όλε!)
http://pitsirikos.net/2012/11/do-it-like-vaxevanis/
