http://2310net.wordpress.com
Μίλησε, κατά δήλωσή του, ο Αντώνης ο Σαμαράς με το θεό και δεν σηκώθηκαν οι πέτρες να χτυπήσουν τα κεφάλια μας από μόνες τους. Στην χώρα επικρατεί μια χαζοχαρούμενη ησυχία σαν να ακούσαμε κάτι το φυσιολογικό. Κάποτε ο Τζωρτζ Μπους ο τζούνιορ είχε πει ότι μίλησε με το θεό και τον συμβουλεύτηκε σχετικά με τον πόλεμο στο Ιράκ και μέχρι και οι Αμερικανοί που θέλουμε να τους θεωρούμε χαζούς τον πήραν στο ψιλό. Εδώ, ο Σαμαράς ο οποίος είχε από καιρό κάνει την Παναγία μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, λέει με τη φυσικότητα που κάποιος κατουράει ότι μιλάει με το θεό και δεν κουνιέται φύλλο, πέρα από τον καθιερωμένο χαβαλέ που γίνεται έτσι κι αλλιώς μετά από κάθε δήλωση του φερόμενου ως πρωθυπουργού.
Αν το εξετάσουμε με όση σοβαρότητα μπορούμε να επιστρατεύσουμε μετά από τέτοια δήλωση θα διαπιστώσουμε πως έχουμε πολλά σοβαρά ερωτήματα τα οποία πρέπει να τεθούν.
Καταρχάς πρέπει να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο μίλησε ο Αντώνης με το θεό; Για να αποφασίσει αν θα πρέπει να ενδώσει στις απαιτήσεις της Τρόικα; Αν ναι τότε προκύπτουν κάποια άλλα ερωτήματα: Είναι ο θεός το τέταρτο μέλος της Τρόικα; Συμφωνεί και ο θεός με την ανάγκη δημοσιονομικής πειθαρχίας; Πιστεύει και ο θεός πως στην χώρα μας είναι αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις; Διαφωνεί ο θεός με τον δημόσιο χαρακτήρα των κρατικών επιχειρήσεων; Τέθηκε το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της Εκκλησίας; Τελικά ο θεός είναι με το ευρωομόλογο ή πιστεύει απλά στην ανάγκη επιμήκυνσης;
Αν υποθέσουμε ότι ο Αντώνης ο Σαμαράς έθεσε αυτά τα ερωτήματα στο θεό θα πρέπει επίσης να θεωρήσουμε βέβαιο ότι πήρε τις αντίστοιχες απαντήσεις. Εδώ προκύπτουν ένας σωρός ερωτήματα: Θέλει ο θεός να τιμωρήσει τους έλληνες; Αν ναι γιατί; Είχε προσχεδιάσει την οικονομική κρίση για να μας δοκιμάσει; Τα μέτρα είναι η τιμωρία μας; Τα μέτρα είναι θεόσταλτα; Ήξερε την κατάσταση στην ελλάδα ή περίμενε να ενημερωθεί από τον καθ’ύλην αρμόδιο; Είναι τα μνημόνια θείο θέλημα; Είναι τελικά ο Αντώνης απεσταλμένος του θεού; Μήπως ζούμε την Δευτέρα παρουσία και δεν το είχαμε καταλάβει;
Με την συνομιλία του Αντώνη με τον θεό προκύπτουν και άλλα κοσμοϊστορικά ερωτήματα: Σε τι γλώσσα μίλησε ο Αντώνης με το Θεό; Ελληνικά; Άρα ο θεός είναι Έλληνας. Βέβαια θα πει κανείς ότι θεός είναι όποια γλώσσα θέλει θα μιλήσει, αλλά έχει κι αυτό την σημασία του. Πως κατάφερε ο Αντώνης να βρει τον θεό; Τον πήρε τηλέφωνο; Τον φώναξε κοιτάζοντας στον ουρανό; Πήγε στην Εκκλησία; Μήπως τον έκανε add στο facebook; Τον είδε και στην όψη; Τον ακούμπησε;
Τα ερωτήματα είναι άπειρα. Πάμε όμως στα πιο σημαντικά. Αν υπήρχε κάποιος δημοσιογράφος ο οποίος να μην ήταν παπαγαλάκι, να μην ήταν φοβισμένος απέναντι στην εξουσία, και αν τολμούσε να του μιλήσει ο Αντώνης ο Σαμαράς, θα έπρεπε αμέσως να παρατήσει οποιαδήποτε άλλη δουλειά και να ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτό το θέμα. Σοβαρολογώ.
Αν ήμουν δημοσιογράφος, λοιπόν, με την πρώτη ευκαιρία θα ρωτούσα τον Αντώνη τον Σαμαρά: «κύριε Πρωθυπουργέ, εφόσον είστε ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο ο οποίος έφτασε στην θέωση, μπορείτε να μας λύσετε μερικές απορίες: πως είναι η φωνή του θεού; Βροντερή όπως την φανταζόμαστε ή γλυκιά και ήπια; Είναι ευγενικός ή αυστηρός; Μιλάει αργά ή γρήγορα;»
Στην καλύτερη περίπτωση θα είχαμε μια σοβαρή δημοσιογραφική ερώτηση. Όταν ένας άνθρωπος ο οποίος εκλέγεται από τον λαό για να τον κυβερνήσει φτάνει στο σημείο να ισχυρίζεται ότι μιλάει με το θεό, θα πρέπει επιτέλους να ερωτηθεί, να στριμωχθεί, να αποκαλύψει αν είναι παρανοϊκός ή ψεύτης. Θα πρέπει να αποκαλυφθεί είτε το πνευματικό επίπεδο του ηγέτη και πρωθυπουργού ή το μέγεθος της εξαπάτησης στο οποίο είναι διατεθειμένος να προβεί προκειμένου να πείσει το ποίμνιο.
Στην χειρότερη περίπτωση, αν δηλαδή βρισκόταν ένας δημοσιογράφος να κάνει αυτή την ερώτηση στον Αντώνη, θα είχαμε ένα αξιοπρεπέστατο τρολλάρισμα. Σε κάθε περίπτωση κερδισμένοι θα βγαίναμε…
Μίλησε, κατά δήλωσή του, ο Αντώνης ο Σαμαράς με το θεό και δεν σηκώθηκαν οι πέτρες να χτυπήσουν τα κεφάλια μας από μόνες τους. Στην χώρα επικρατεί μια χαζοχαρούμενη ησυχία σαν να ακούσαμε κάτι το φυσιολογικό. Κάποτε ο Τζωρτζ Μπους ο τζούνιορ είχε πει ότι μίλησε με το θεό και τον συμβουλεύτηκε σχετικά με τον πόλεμο στο Ιράκ και μέχρι και οι Αμερικανοί που θέλουμε να τους θεωρούμε χαζούς τον πήραν στο ψιλό. Εδώ, ο Σαμαράς ο οποίος είχε από καιρό κάνει την Παναγία μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, λέει με τη φυσικότητα που κάποιος κατουράει ότι μιλάει με το θεό και δεν κουνιέται φύλλο, πέρα από τον καθιερωμένο χαβαλέ που γίνεται έτσι κι αλλιώς μετά από κάθε δήλωση του φερόμενου ως πρωθυπουργού.
Αν το εξετάσουμε με όση σοβαρότητα μπορούμε να επιστρατεύσουμε μετά από τέτοια δήλωση θα διαπιστώσουμε πως έχουμε πολλά σοβαρά ερωτήματα τα οποία πρέπει να τεθούν.
Καταρχάς πρέπει να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο μίλησε ο Αντώνης με το θεό; Για να αποφασίσει αν θα πρέπει να ενδώσει στις απαιτήσεις της Τρόικα; Αν ναι τότε προκύπτουν κάποια άλλα ερωτήματα: Είναι ο θεός το τέταρτο μέλος της Τρόικα; Συμφωνεί και ο θεός με την ανάγκη δημοσιονομικής πειθαρχίας; Πιστεύει και ο θεός πως στην χώρα μας είναι αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις; Διαφωνεί ο θεός με τον δημόσιο χαρακτήρα των κρατικών επιχειρήσεων; Τέθηκε το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της Εκκλησίας; Τελικά ο θεός είναι με το ευρωομόλογο ή πιστεύει απλά στην ανάγκη επιμήκυνσης;
Αν υποθέσουμε ότι ο Αντώνης ο Σαμαράς έθεσε αυτά τα ερωτήματα στο θεό θα πρέπει επίσης να θεωρήσουμε βέβαιο ότι πήρε τις αντίστοιχες απαντήσεις. Εδώ προκύπτουν ένας σωρός ερωτήματα: Θέλει ο θεός να τιμωρήσει τους έλληνες; Αν ναι γιατί; Είχε προσχεδιάσει την οικονομική κρίση για να μας δοκιμάσει; Τα μέτρα είναι η τιμωρία μας; Τα μέτρα είναι θεόσταλτα; Ήξερε την κατάσταση στην ελλάδα ή περίμενε να ενημερωθεί από τον καθ’ύλην αρμόδιο; Είναι τα μνημόνια θείο θέλημα; Είναι τελικά ο Αντώνης απεσταλμένος του θεού; Μήπως ζούμε την Δευτέρα παρουσία και δεν το είχαμε καταλάβει;
Με την συνομιλία του Αντώνη με τον θεό προκύπτουν και άλλα κοσμοϊστορικά ερωτήματα: Σε τι γλώσσα μίλησε ο Αντώνης με το Θεό; Ελληνικά; Άρα ο θεός είναι Έλληνας. Βέβαια θα πει κανείς ότι θεός είναι όποια γλώσσα θέλει θα μιλήσει, αλλά έχει κι αυτό την σημασία του. Πως κατάφερε ο Αντώνης να βρει τον θεό; Τον πήρε τηλέφωνο; Τον φώναξε κοιτάζοντας στον ουρανό; Πήγε στην Εκκλησία; Μήπως τον έκανε add στο facebook; Τον είδε και στην όψη; Τον ακούμπησε;
Τα ερωτήματα είναι άπειρα. Πάμε όμως στα πιο σημαντικά. Αν υπήρχε κάποιος δημοσιογράφος ο οποίος να μην ήταν παπαγαλάκι, να μην ήταν φοβισμένος απέναντι στην εξουσία, και αν τολμούσε να του μιλήσει ο Αντώνης ο Σαμαράς, θα έπρεπε αμέσως να παρατήσει οποιαδήποτε άλλη δουλειά και να ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτό το θέμα. Σοβαρολογώ.
Αν ήμουν δημοσιογράφος, λοιπόν, με την πρώτη ευκαιρία θα ρωτούσα τον Αντώνη τον Σαμαρά: «κύριε Πρωθυπουργέ, εφόσον είστε ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο ο οποίος έφτασε στην θέωση, μπορείτε να μας λύσετε μερικές απορίες: πως είναι η φωνή του θεού; Βροντερή όπως την φανταζόμαστε ή γλυκιά και ήπια; Είναι ευγενικός ή αυστηρός; Μιλάει αργά ή γρήγορα;»
Στην καλύτερη περίπτωση θα είχαμε μια σοβαρή δημοσιογραφική ερώτηση. Όταν ένας άνθρωπος ο οποίος εκλέγεται από τον λαό για να τον κυβερνήσει φτάνει στο σημείο να ισχυρίζεται ότι μιλάει με το θεό, θα πρέπει επιτέλους να ερωτηθεί, να στριμωχθεί, να αποκαλύψει αν είναι παρανοϊκός ή ψεύτης. Θα πρέπει να αποκαλυφθεί είτε το πνευματικό επίπεδο του ηγέτη και πρωθυπουργού ή το μέγεθος της εξαπάτησης στο οποίο είναι διατεθειμένος να προβεί προκειμένου να πείσει το ποίμνιο.
Στην χειρότερη περίπτωση, αν δηλαδή βρισκόταν ένας δημοσιογράφος να κάνει αυτή την ερώτηση στον Αντώνη, θα είχαμε ένα αξιοπρεπέστατο τρολλάρισμα. Σε κάθε περίπτωση κερδισμένοι θα βγαίναμε…
