http://defencegreece.wordpress.com
ΜΕΡΟΣ Α’
Τα τελευταία χρόνια η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει εξελιχθεί σε ένα δυνατό παίκτη και έχει εγκαθιδρυθεί ως μια ανερχόμενη δύναμη ικανή να αναπτύξει σύνθετα οπλικά συστήματα εξελιγμένης τεχνολογίας. Έμφαση έχει δοθεί στην ανάπτυξη τεχνολογιών στον τομέα των ηλεκτρονικών, των ηλεκτρο-οπτικών αισθητήρων και ραντάρ, πυραύλων κάθε κατηγορίας από μεγάλου βεληνεκούς cruise SOM μέχρι κατευθυνόμενες ρουκέτες ακριβείας Cirit 2,75in για χρήση από επιθετικά ελικόπτερα.
Παράλληλα, η Τουρκία αναπτύσσει κύρια οπλικά συστήματα όπως άρματα μάχης Altay και επιθετικά ελικόπτερα T-129 Atak/Mangusta σε συνεργασία με ξένες εταιρείες έχοντας ως προ-απαιτούμενο την μεταφορά τεχνολογίας. Η ισχύς ενός κράτους βασίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό στο να είναι αυτάρκης. Ιδιαίτερα η στρατιωτική ισχύς όπου η συντήρηση οπλικών συστημάτων, η διαθεσιμότητα σε ποσότητα και σε μικρό χρόνο ανταλλακτικών και κατεπέκταση η αύξηση της επιχειρησιακής διαθεσιμότητας κύριων οπλικών συστημάτων στηρίζεται στην ύπαρξη υψηλού επιπέδου και καινοτόμου αμυντικής βιομηχανίας.
Παράλληλα, η Τουρκία αναπτύσσει κύρια οπλικά συστήματα όπως άρματα μάχης Altay και επιθετικά ελικόπτερα T-129 Atak/Mangusta σε συνεργασία με ξένες εταιρείες έχοντας ως προ-απαιτούμενο την μεταφορά τεχνολογίας. Η ισχύς ενός κράτους βασίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό στο να είναι αυτάρκης. Ιδιαίτερα η στρατιωτική ισχύς όπου η συντήρηση οπλικών συστημάτων, η διαθεσιμότητα σε ποσότητα και σε μικρό χρόνο ανταλλακτικών και κατεπέκταση η αύξηση της επιχειρησιακής διαθεσιμότητας κύριων οπλικών συστημάτων στηρίζεται στην ύπαρξη υψηλού επιπέδου και καινοτόμου αμυντικής βιομηχανίας.
Επιδίωξη του τουρκικού βιομηχανικού λόμπι είναι εκτός από την κάλυψη των αυξημένων αναγκών του τουρκικού στρατού , η επικέντρωση στις εξαγωγές και στη συνεργασία με ξένες εταιρείες ιδιαίτερα από την Νότιο Κορέα. Παρακάτω θα παραθέσουμε τις κυριότερες και πιο επικίνδυνες προσπάθειες ανάπτυξης οπλικών συστημάτων της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Άρμα μάχης Altay
To τεθωρακισμένο Altay είναι ένα άρμα μάχης γ’ γενιάς, προϊόν συνεργασίας μεταξύ της τουρκικής εταιρείας Otocar ( μια από τις μεγαλύτερες αυτοκινητο-βιομηχανίες στην Τουρκία) και της Ν.Κορέας που αναπτύσσει το «αδελφό» άρμα μάχης Κ-2 Black Panther. Η τουρκική κυβέρνηση ανέθεσε με μια σύμβαση 500εκ $ τον σχεδιασμό/ανάπτυξη του άρματος καθώς και την κατασκευή των 4 αρχικών πρωτοτύπων. Το όνομα Altay δόθηκε συμβολικά στον διακεκριμένο Τούρκο Στρατηγό Fahrettin Altay που πολέμησε στον Πόλεμο Ανεξαρτησίας (1919-1923) μεταξύ της Τουρκίας και των Ελληνικών/Συμμαχικών αντίπαλων δυνάμεων. Ο κύριος οπλισμός του Altay είναι το γνωστό στην Ελληνική πλευρά (εξοπλίζει τα Leo2HEL) M256 διαμετρήματος 120mm L/55. Θα κατασκευάζεται κατόπιν άδειας στις εγκαταστάσεις της εταιρείας ΜΜΕΚ. Η σύνθετη θωράκιση του είναι κατασκευασμένη από συνδυασμό παθητικής θωράκισης, ERA (explosive reactive armor) και NERA (explosive reactive armor) . Η θωράκιση του φημολογείται να μπορεί να αντιπετωπίσει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο δυτικό σύστημα τόσο βλήματα APFDS όσο και βλήματα HEAT. To σύστημα ελέγχου πύρος είναι το εγχώριας σχεδίασης Volkan III της εταιρείας Aleslan.Τα πρώτα τουρκικά άρματα Altay θα διαθέτουν γερμανικό κινητήρα 1500HP της MTU και κιβώτιο ταχυτήτων από τη RENK. Για το μέλλον σχεδιάζεται η ανάπτυξη ισχυρότερου κινητήρα 1800 ίππων σε συνεργασία με τη νοτιοκορεάτικη πλευρά. Το σύστημα ανάρτησης είναι νέας γενιάς υδρο-πνευματικό επιτρέποντας στο συγκεκριμένο άρμα αλλάζοντας ύψος και κλίση του σασί να έχει καλύτερη κάλυψη προσαρμοζόμενο στο ανάγλυφο ιδιαίτερα σε ημιορεινές περιοχές . Παράλληλα η Otocar αναπτύσσει έναν πειραματικό ηλεκτρικό κινητήρα με σκοπό να αντικαταστήσει στο μέλλον τον ντιζελοκινητήρα εσωτερικής καύσης ώστε να ελαχιστοποιήσει το θερμικό ίχνος του άρματος κάνοντας το αόρατο στους θερμικούς αισθητήρες του αντιπάλου. Σε πρώτη φάση αναμένεται να κατασκευαστούν 250 άρματα μάχης.
Πύραυλος Cruise αέρος-εδάφους SOM
H Τουρκία θέλοντας να αντισταθμίσει την κοσμογονία σε αντιαεροπορικά συστήματα που φυλάνε το ελληνικό εναέριο χώρο, αποφάσισε να αναπτύξει το βλήμα Cruise SOM. Το βλήμα αυτό σχεδιάζεται να είναι συμβατό τόσο με τα αεροσκάφη F-16, F-4 2020 Terminator που υπηρετούν στην Τουρκική Αεροπορία όσο και με μελλοντικό JSF που θα ενταχθεί στην TuAF μετά το 2015. Ο πύραυλος βάρους 600kg έχει βεληνεκές 250 km και αυτή τη στιγμή έχοντας ολοκληρώσει την ανάπτυξη του και πετυχαίνοντας μετά από αρκετές δοκιμές ικανοποιητική ακρίβεια έχει μπει σε μαζική παραγωγή. Ο πύραυλος σε μελλοντικές του εκδόσεις αναμένεται να διαθέτει ακόμη μεγαλύτερη εμβέλεια. Είναι βλήμα fire and forget και διαθέτει υπέρυθρο ανιχνευτή για την τερματική καθοδήγηση, σύστημα καθοδήγησης GPS/INS καθώς και σύστημα παρακολούθησης ανάγλυφου εδάφους. Η καθοδήγησή του πυραύλου συνδυάζεται με ψηφιακούς χάρτες και με προκαθορισμένα waypoints σημεία που μπορούν να εισαχθούν από το χρήστη. Η σχεδίαση του θυμίζει έντονα τον αμερικανικό πύραυλο SLAM-ER του αμερικανικού Ναυτικού τον οποίο έχει προμηθευτεί σε περιορισμένα κομμάτια (~50) η τουρκική Αεροπορία. Αναπτύχθηκε από το τουρκικό τεχνολογικό ινστιτούτο έρευνας TUBITAK. Υπάρχουν τρεις εκδόσεις η έκδοση SOM A(καθοδήγηση με GPS-INS) ,SOM B1( ερευνητή ΙΙR) και SOM B2( με διατρητική κεφαλή διπλού σταδίου). Προορίζεται επίσης και για εξαγωγές ιδιαίτερα σε χώρες χρήστες του JSF.
Επιθετικό Ελικόπτερο Τ-129 Atak
Μετά από συμφωνία με την ιταλική Agusta Westland για μεταφορά τεχνογνωσίας η τουρκική ΤΑΙ αναπτύσσει την τουρκική έκδοση του ιταλικού επιθετικού ελικοπτέρου Α-129 Μagusta. Η συμφωνία ύψους 1.2 δις $ υπογράφηκε το 2007 και αφορά την κατασκευή 60 επιθετικών ελικοπτέρων Τ-120 ATAK (51 της έκδοσης πολλαπλού ρόλου τουρκικής κατασκευής και 9 της έκδοσης υποστήριξης μάχης κατασκευασμένα στην Ιταλία). Το ελικόπτερο θα χρησιμοποιεί τουρκικής σχεδίασης όπλα όπως αντι-αρματικούς πυραύλους UMTAS ( 2 εκδόσεις με καθοδήγηση ραντάρ RF και υπέρυθρη IIR εμβέλεια 8km) και κατευθυνόμενες με λέιζερ ρουκέτες CIRIT (εμβέλεια 8 km). Επιπλέον η ΤΑΙ θα αναπτύξει τουρκικής σχεδίασης υπολογιστή αποστολής, avionics, κάσκες απεικόνισης-στοχοποίησης, συστήματα αυτοπροστασίας-ηλεκτρονικού πολέμου καθώς και κατόπιν άδειας τουρκικής κατασκευής κινητήρες LHTEC CTS800-4N. Επιπλέον αναπτύσσεται από το TUBITAK ένα ραντάρ χιλιοστομετρικού μήκους κύματος MILDAR για χρήση με το συγκεκριμένο ελικόπτερο και ιδιαίτερα για την καθοδήγηση των πυραύλων UMTAS RF.
Αυτοκινούμενο Πυροβόλο T-155 Firtina
Μετά από συμφωνία ύψους 1 δις $ με την Samsung Techwin η τουρκική πλευρά ανέπτυξε το Τ-155 Firtina διαμετρήματος 155mm που βασίζεται στο Νoτιοκορεάτικο Κ-9 Thunder. Οι μόνες διαφορές με την νοτιοκορεάτικη σχεδίαση εντοπίζονται σε ορισμένα ηλεκτρονικά, στο σύστημα πλοήγησης-κατεύθυνσης καθώς και στο σύστημα ελέγχου πυρός που είναι όλα τουρκικής σχεδίασης από την ALESLAN. To συγκεκριμένο αυτοκινούμενο πυροβόλο βάρους 55 τόννων μπορεί να ταχθεί σε βολή σε 30 δευτερόλεπτα, τροφοδοτείται από έναν κινητήρα MTU-881 KA 500 1000 ίππων (17,5 ίππους/τόνο) ενώ ο μέγιστος συνεχιζόμενος ρυθμός βολής είναι τα 6 βλήματα/λεπτό. Η μέγιστη εμβέλεια είναι τα 40 Km. Περισσότερα από 150 συστήματα έχουν παραδοθεί στον τουρκικό στρατό με συνολικές παραγγελίες για 350. Γύρω στα 24 οχήματα βγαίνουν από τη γραμμή παραγωγής κάθε χρόνο. Τα περισσότερα από αυτά τα πυροβόλα βρίσκονται στις μονάδες του Τουρκικού Στρατού στον Έβρο ενώ ορισμένες μονάδες έχουν αποκτήσει πολεμική εμπειρία από τις ανταλλαγές ομοβροντιών πυροβολικού στην κρίση με τη Συρία. Συζητήσεις υπάρχουν για εξαγωγή του πυροβόλου στο Αζερμπαϊτζάν.
Εν Κατακλείδι, η τουρκική αμυντική βιομηχανία καλύπτει σταδιακά τις ανάγκες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων σε κρίσιμους τομείς οι οποίοι μπορούν να αποβούν καθοριστικοί στο πεδίο της μάχης. Οι τουρκικές εξαγωγές της αμυντικής βιομηχανίας έφθασαν φέτος το 1 δις $ (από 650εκ $ το 2011). Στόχος είναι η σταδιακή τους αύξηση στα 2 δις $ κάθε χρόνο μέχρι το 2016. Αυτό αποτελεί έναν ακόμη σημαντικό πόρο στην ισχυρή τουρκική οικονομία. Έχοντας την εγχώρια αμυντική βιομηχανία με το μέρος τους οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις παραλαμβάνουν τελευταίας γενιάς οπλικά συστήματα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους. Στο επόμενο μέρος θα αναφερθούμε στην τουρκική ανάμειξη στο πρόγραμμα JSF,στη εγχώρια ανάπτυξη κορβετών και φρεγατών που αναμένεται να αλλάξουν άρδην τις ισορροπίες στο Αιγαίο και να εγκαθιδρύσουν την τουρκική αεροναυτική κυριαρχία στις Ελληνικές Θάλασσες.