Οι τρεις άσοι και ο... φάντης μπαστούνι

http://topontiki.gr

Το Ποντίκι

«Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;» Ο λαός κάτι  ξέρει όταν χρησιμοποιεί τέτοιες εκφράσεις.

Ας δούμε το γιατί... τα μέσα Ιουλίου, με τηναβεβαιότητα να πλανάται πά­νω από τη χώρα, παρά το φρέσκο απο­τέλεσμα των εκλογών που έδινε στον Σαμαρά τα περιθώρια κάποιων πρώ­των ελιγμών, η οικογένεια Λάτση και το EFG Group(η ελβετική μητρική της Eurobank), σε μια κίνηση που συζητήθηκε πολύ στα γραφεία και τα σαλόνια, αλλά ελάχιστα δημοσίως, μεταβίβαζαν το ποσοστό της Eurobank στους εννέα κληρονόμους της οικογένειας. 

Δηλαδή, ο Σπύρος, η Μαριάννα και η Μαργαρίτα Λάτση, παραιτούμενοι, έδωσαν τα ποσοστά τους στα παιδιά τους και στο κοινωφελές ίδρυμα John S. Latsis. Με τον τρόπο αυτόν η EFG, που κατείχε έως τότε το 44,7% των κοι­νών μετοχών της Eurobank, μεταβίβα­σε το 43,5%, ώστε καθένας από τους διάδοχους μετόχους να αποκτήσει πο­σοστό περίπου 4,4%, ενώ ο μητρικός όμιλος διατήρησε ποσοστό 1,15%. 

Λίγοι έδωσαν σημασία στη συνέχεια της ανακοίνωσης, που σημείωνε:«Κατά συνέπεια ο Όμιλος Eurobank παύει να ενοποιείται στις οικονομικές καταστάσεις του Ομίλου EFG, ενώ τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας που κατέχουν θέσεις και στα Διοικητικά Συμβούλια του Ομίλου EFG παραιτούνται από το Δ.Σ. της Τράπεζας και αντιστρόφως το αυτό για τα μέλη του Ομίλου Eurobank που κατέχουν θέ­σεις στα όργανα του Ομίλου EFG. Εντός των ημερών η Eurobank θα συγκαλέσει Δ.Σ. για την εκλογή νέων μελών». 

To παζλ 

Οι περισσότεροι, σε εκείνες τις ιδι­ωτικές συζητήσεις του καλοκαιριού, έσπευδαν να προεξοφλήσουν τηναπο­χώρηση της μεγάλης εφοπλιστικής οικογένειας από τα ελληνικά τραπεζικά ζητήματα. Ορισμένοι δε έλεγαν ότι ο Λάτσης θα αφήσει το ελληνικό κομμά­τι της τράπεζας (δηλαδή την Eurobank) στην τύχη του, μια και το παζλ της ανα-κεφαλαιοποίησης δεν έβγαινε με τίποτε. Τουλάχιστον τότε. 

Την περασμένη Παρασκευή η κίνηση του Ιουλίου συμπληρωνόταν με μια νεό­τερη ανακοίνωση στο κλείσιμο του Χρη­ματιστηρίου, που έλεγε ότι η Eurobank προχωρά στην αντικατάσταση των πα­ραιτηθέντων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου - που εκπροσωπούσαν. Η έκπληξη αφορούσε τα ονόματα των νέ­ων μελών του Δ.Σ. Δηλαδή τον Γιώργο Δαυίδ, πρόεδρο της Coca Cola 3E, την εφοπλίστριαΑγγελική Φράγκου, πρόε­δρο της Navios Maritime , και τον Νίκο Στασινόπουλο, πρόεδρο του ομίλου Βιοχάλκο, οι οποίοι αντικαθιστούν τα μέ­λη του Δ.Σ. της EFG Περικλή Πεταλά και Emmanuel Bussetil. 

Όσοι είχαν... εφησυχάσει ως προς το μέτωπο της Eurobank όταν η τρά­πεζα, πριν από λίγες μέρες, δημοσιο­ποιούσε το νέο της λογότυπο, από το οποίο έλειπαν τα αρχικά της EFG, πραγ­ματικά αιφνιδιάστηκαν. Ακόμη περισ­σότερο καθώς ορισμένα σημαντικά ονόματα του ελληνικού - και όχι μόνον - επιχειρείν εμφανίζονταν στο νέο Δ.Σ. της Eurobank. Και μάλλον πολύ σημαντικά για να μην σημαίνει «κάτι» η πα­ρουσία τους. 

Τα μηνύματα λοιπόν είναι πολλά και κινούνται προς κάθε κατεύθυνση, ενώ ταυτόχρονα προοιωνίζονται το σκηνικό της επόμενης ημέρας. 

Το βαθύ παρασκήνιο, όμως, βρίσκε­ται στον Ιούλιο. Οι καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι την επομένη των εκλογών ο σημερινός πατριάρχης Σπύ­ρος Λάτσης δεν είχε τις διαβεβαιώσεις που επιθυμούσε για το αν η Eurobank θα περιλαμβανόταν στις λεγόμενες «συστημικές» τράπεζες. Δηλαδή σε αυτές που επρόκειτο να ευνοηθούν στην ανακεφαλαιοποίηση.

Και η κίνηση της μεταβίβασης τότε είχε διπλή ανάγνωση: να θεωρηθεί ως «βελούδινη υποχώρηση» σε περίπτω­ση κακού σεναρίου ή προετοιμασία της επόμενης ημέρας στην περίπτω­ση του καλού σεναρίου, αν δηλαδή η Eurobank θα ήταν «εντός παι­γνίου» την επόμενη ημέρα. 

Τελικά οι διαβεβαιώσεις (από την κυβέρνηση, το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ δεν έχει και τόση σημασία πια...)παρασχέθη­καν. Και αυτό έγινε εμφανές όταν η Eurobank ξαναμπήκε δυναμικά στο παιχνίδι διεκδίκησης της Εμπορικής, το οποίο μέχρι τότε εμφανιζόταν ως... προνομιακό πεδίο της Alpha Bank. Ήταν η περίοδος που ο Λάτσης, κάνο­ντας στροφή 180 μοιρών, αποφάσισε να παραμείνει στην ελληνική αγορά, να διεκδικήσει μερίδιο από την πίτα της επόμενης ημέρας, και να συνεχίσει να διαδραματίζει ρόλο εντός και εκτός συνόρων. 

Τα τρία νέα μέλη του Δ.Σ. απηχούν ακριβώς έναν τέτοιο σχεδιασμό. Δύο από τις πέντε εξωστρεφείς μεγάλες βι­ομηχανίες της χώρας εκπροσωπούνται πλέον στο Δ.Σ. μιας τράπεζας, ενώ οι δραστηριότητές τους μπορούν πλέον να υποστηρίζονται άμεσα από αυτήν. Επι­προσθέτως στο ίδιο Δ.Σ. εκπροσωπείται μια σημαντική δύναμη της ποντοπόρου ναυτιλίας, η οποία μέχρι πρότινος εθε­ωρείτο μέλος της ομάδας των εφοπλι­στών του Βγενόπουλου. Πρόκειται άρα­γε για άλλη μια απώλεια για το στρατό­πεδο του επιχειρηματία της MIG; 

Δαυίδ, Στασινόπουλος και Φράγκου δείχνουν να συστρατεύονται στο πλευρό του Λάτση. Το σημαντικότερο όμως δείχνει να είναι η ανατροπή ισορροπιών στο θέμα της Εμπορικής. Εκεί όπου ο «περίπατος» δεν θα πρέπει να θεω­ρείται πια δεδομένος για τον Ιωάννη Κωστόπουλο... 

Oι Πορτογάλοι 

Όσοι δεν πιστεύουν ότι το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα θα έχει μια ενδιαφέρουσα επόμενη ημέρα, ας ρίξουν μια ματιά στις ειδήσεις της εβδομάδας. Σε αυτές, με μεγάλη έκπληξη, θα πλη­ροφορηθούν ότι οι Πορτογάλοι μέτο­χοι της Millennium, ενώ είχαν αρχίσει τις διαδικασίες πώλησης της ελληνικής συμμετοχής τους με τη βοήθεια του Citigroup, ανέκρουσαν πρύμναν και τώρα... θέλουν να μείνουν.

Το παρασκήνιο: Την περασμένη εβδομάδα μας επισκέφτηκε ο επικε­φαλής της τράπεζας Nuno Amadoκαι μαζί με τον εκπρόσωπο επί ελληνικού εδάφους Luis Pereira Coutinho συνά­ντησαν τονΠροβόπουλο. Οι Πορτογάλοι έδωσαν συγχαρητήρια στην προ­σπάθεια της ΤτΕ να κρατήσει ζωντανό το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και κά­που εκεί οι Έλληνες τους ζήτησαν να παραμείνουν στην Ελλάδα. 

Οι Πορτογάλοι, που δεν έχουν κάτι χειροπιαστό ως προσφορά για να φύ­γουν, φαίνεται να πείστηκαν...Βέβαια κανένας τραπεζίτης δεν πείθεται έτσι απλά. Επομένως, αυτό που τους παρου­σιάστηκε ήτανενδιαφέρον. Μ’ αυτά και με τ’ άλλα οι Πορτογάλοι δήλωσαν ότι δεν θα αποχωρήσουν από την Ελλά­δα, αλλά μάλιστα θα ανακεφαλαιοποιήσουν με 200 εκατ. ευρώ την ελληνική Millennium και θα κρατήσουν τη δρα­στηριότητά τους. 

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Millennium με 120 καταστήματα και 1.400 εργαζομένους ανακεφαλαιοποιήθηκε με 105 εκατ. ευρώ τον Δεκέμ­βριο του 2011 από τη μητρική της. 

Το κλειδί της επιβίωσης 

Το πώς θα αντιδράσουν οι άλλες τρεις εξωστρεφείς βιο­μηχανίες (Motor Oi l, Τιτάν και Μυτιληναίος) είναι ένα επί­σης ενδιαφέρον ζήτημα, που δεν θα πρέπει να προκαλέσει και μεγάλη έκπληξη εάν φτά­σει στην... ποδιά της  τραπεζι­κής μάχης και των σχετικών ανακατατάξεων. Άλλωστε για όλους τους μεγαλοβιομήχα­νους η διατήρηση των χρηματορροών είναι το κλειδί της επιβίωσης. Που όπως φαίνε­ται θα είναι μια πολύ μακροσκελέστερη διαδικασία απ’ όσο είχαν υπολογίσει.

---