http://greek.ruvr.ru
Σεργκέι Ντουζ
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του αμερικανικού Τύπου, οι Αρχές των ΗΠΑ και του Ισραήλ έχουν πετύχει ουσιαστική προσέγγιση των θέσεών τους στο θέμα της στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον του Ιράν. Δήθεν εξετάζεται στα σοβαρά η δυνατότητα «χειρουργικού» χτυπήματος στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, μάλιστα πριν στις προεδρικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ.
Σεργκέι Ντουζ
 |
| © Κολάζ: Η Φωνή της Ρωσίας |
Έτσι κι αλλιώς, ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα προ ημερών ενέκρινε το νέο πακέτο κυρώσεων εναντίον του Ιράν. Οι κυρώσεις αυτές θα εφαρμόζονται εναντίον όλων, όσων συνεργάζονται με τις ιρανικές επιχειρήσεις στον τομέα της παραγωγής ουρανίου, των καυσίμων, της πετρελαιοχημικής βιομηχανίας και στον τομέα του φυσικού αερίου. Εν τω μεταξύ ήδη η επιβολή κυρώσεων εναντίον του Ιράν έχει επιδεινώσει σημαντικά την οικονομική και ανθρωπιστική κατάσταση στη χώρα. Αυτό το συμπέρασμα περιέχεται στην έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν:
«Οι κυρώσεις έχουν επηρεάσει αρνητικά όλα τα στρώματα του λαού, μεταξύ άλλων προκαλώντας αύξηση του πληθωρισμού, αλματώδη αύξηση των τιμών των πρώτων υλών και της ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και έλλειψη είδη πρώτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων και των φαρμακευτικών ειδών», - διαπίστωσε ο Γεν. Γραμματέας. Ας υπενθυμίσουμε ότι εναντίον του Ιράν εφαρμόζεται πακέτο κυρώσεων του ΣΑ του ΟΗΕ και, εκτός αυτού, μονομερή μέτρα οικονομικής πίεσης από μέρους των ΗΠΑ και της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένης και της απαγόρευσης της εισαγωγής ιρανικού πετρελαίου στην Ευρώπη). Όπως πιστεύεται, αυτό θα βοηθήσει να πειστεί η Τεχεράνη να συνεργάζεται πιό ενεργά με τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας και να αποδείξει τον ειρηνικό χαρακτήρα του πυρηνικού της προγράμματος.
Από την περασμένη βδομάδα οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συζητούν τη δυνατότητα διεύρυνσης των κυρώσεων, παρόλο που οι μετέχοντες στις συνομιλίες διακηρύσσουν ότι επιδιώκουν να αποφύγουν τα μέτρα, τα οποία περισσότερο θα επηρεάσουν το λαό της χώρας, παρά την κυβέρνηση. Πραγματικά, η ζωή του απλού Ιρανού πολίτη καθίσταται αν όχι χειρότερη, τουλάχιστον δυσκολότερη και αυτό ήδη έχει προκαλέσει αύξηση της δυσαρέσκειας του πληθυσμού. Και προϋποθέσεις βελτίωσης της ανθρωπιστικής κατάστασης στην Ισλαμική Δημοκρατία προς το παρόν δεν φαίνονται. Αντιθέτως πολλοί παρατηρητές αναμένουν επιδείνωσή της λόγω του ότι η ΕΕ στις 15 Οκτωβρίου μπορεί να διακόψει την εισαγωγή φυσικού αερίου από το Ιράν.
Είναι δυνατό ότι πραγματικά θα σπάσουν τα νεύρα του Προέδρου Αχμαντινετζάντ, όμως σε σύγκριση με εκείνους που θα τον αντικαταστήσουν, ο τωρινός Ιρανός ηγέτης μπορεί κάλλιστα να αποδειχτεί αρνί, λέει η επικεφαλής του Ιρανικού Τμήματος του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών Νίνα Μαμέντοβα:
- Οι κοινωνικές αναταραχές στο Ιράν και αν ακόμα οδηγήσουν σε αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, αυτές κάθε άλλο παρά θα είναι εκείνες, που περιμένουν στη Δύση. Όντως μπορούν να οδηγήσουν, μάλιστα με μεγάλη δόση πιθανότητας, στον ερχομό στην εξουσία δυνάμεων, οι οποίες συνδέονται κάθε άλλο παρά με το δημοκρατικό κίνημα και κάθε άλλο παρά με τους υποστηριχτές της ανάπτυξης των σχέσεων με τη Δύση, αντίθετα, - δυνάμεων που συνδέονται με το στρατό και το Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης. Πολύ περισσότερο που οι στρατιωτικοί όλο και περισσότερο κερδίζουν θέσεις και όχι μόνο στον οικονομικό, αλλά και στον πολιτικό τομέα. Και αν αυτό συμβεί, οι σχέσεις του Ιράν με την παγκόσμια κοινότητα, ειδικότερα σε ό,τι αφορά το πυρηνικό πρόβλημα, μπορούν οξυνθούν ακόμα περισσότερο.
Γενικά, η επιλογή, την οποία οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους προσπαθούν να θέσουν μπροστά στο ιρανικό καθεστώς, στη σημερινή κατάσταση δεν είναι καθόλου μονοσήμαντη. Τα υπερβολικά επιθετικά μέτρα θα συσπειρώσουν τους Ιρανούς γύρω από τον Αχμαντινετζάντ. Εξάλλου και στις κυρώσεις δεν έχουν προσχωρήσει όλα τα μέλη της διεθνούς κοινότητας. Πρώτον, η συμμετοχή σ΄αυτές τις κυρώσεις έρχεται σε σοβαρή αντίθεση με τα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα της Κίνας. Δεύτερον, για την Ινδία το Ιράν είναι ο δεύτερος σε όγκο προμηθευτής πρώτων υλών υδρογονανθράκων. Τρίτον, ένας από τους αγοραστές ιρανικού πετρελαίου είναι η Βόρεια Κορέα, η οποία θεωρεί το Ιράν συναγωνιστή στον αγώνα κατά της «φθοροποιού επιρροής της Δύσης." Και τέλος, τέταρτο, κάθε άλλο παρά όλες οι ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν πραγματικά τερματίσει τη συνεργασία τους με τους Ιρανούς πετρελαιοπαραγωγούς.
